Vingerhoedskruid verspreidt zich gemakkelijk door uw tuin. Er zijn tweejarige soorten en meerjarige soorten. Deze planten zijn giftig bij inname en worden door sommigen gekenmerkt als onkruid, doordat ze vaak ongewenst verschijnen. Voor andere zijn ze erg populair, omdat ze zich juist zo makkelijk verspreiden.
Vingerhoedskruid ( Digitalis purpurea) bevat onder andere digitoxine en digitaline, voornamelijk in de groene bladeren en zaden, waardoor inname van 2-3 g gedroogde blaadjes al dodelijk kan zijn. Giftige planten worden soms ook expres gegeten bijvoorbeeld voor hun geneeskrachtige of hallucinerende werking.
Hoe kun je Vingerhoedskruid vermeerderen? Digitalis zaait zichzelf makkelijk uit als de uitgebloeide bloemen op de bodem vallen en duizenden zaadjes verspreiden. Wil je dat niet, dan moet je de uitgebloeide bloemen in juli al verwijderen. Vingerhoedskruid is giftig, dus gebruik altijd handschoenen!
Gevolgen voor dieren:
Vooral pluimvee en paarden zijn gevoelig voor Vingerhoedskruid. Herkauwers kunnen vrij grote hoeveelheden verdragen omdat de glycosiden in de pens worden omgezet. Voor paarden is 100 tot 200 gram blad al dodelijk; runderen verdragen gemakkelijk 400 tot 800 gram.
De losse zaden zijn te zaaien in het voorjaar. Dit kan al vanaf het begin van april tot en met juni. Vingerhoedskruid is vaak tweejarig.
Snoei de bloemaren na de bloei (rond juli) tot helemaal aan de basis van de plant terug. Hierdoor stimuleert u een tweede, maar kleinere bloei. Aan het einde van het seizoen snoeit u de bloemaren helemaal tot aan de grond toe af. De plant is dan winterklaar.
De volwassen hoogte van deze vaste plant is ca. 1,50 meter. Deze Vingerhoedskruid verdraagt temperaturen tot -25 graden Celsius en is dus uitstekend winterhard.
Deze plant is zeer geschikt voor 'de tuin op het zuiden'. Verlangt een zonnige, warme plek op niet te arme grond en buiten de schaduwzone van bomen en heesters. Ze kan gebruikt worden als borderplant, want ze laat zich eenvoudig combineren.
De plantafstand van het vingerhoedskruid is 35 cm, bij de wat lagere soorten mag het 25 cm zijn.
Vingerhoedskruid, ook wel Digitalis genoemd, zijn vaste planten die bijen en hommels lokken.
Bloemen voor bijen
Grote exemplaren kunnen tot wel honderd van deze betoverende bloemen dragen, wat een waardevolle aanwinst is voor elke bijentuin. Bovendien fungeert het vingerhoedskruid als waardplant voor bepaalde vlinders, zoals de vingerhoedskruiddwergspanner.
Standplaats. Van nature groeit vingerhoedskruid op eerder zure en vrij stikstofrijke, kalkarme bodems. De plant houdt niet van te natte of te droge grond maar geeft de voorkeur aan een zandige, humusrijke ondergrond.
Het eten van één of twee verse bloemen baart in de regel weinig zorgen; toch is het raadzaam actieve kool toe te dienen. Bij elke andere inname van vers of gedroogd materiaal of bij het optreden van verdachte symptomen dient onmiddellijk een arts geraadpleegd, eventueel gevolgd door opname in het ziekenhuis.
Vingerhoedskruid (digitalis purpurea). Gehele plant is giftig. Rodondendron (rhodondendreon).
De plant bevat de glycosiden: digoxine en digitoxine (digitaline) en is erg giftig. Digoxine wordt gewonnen uit de bladeren van tweejarige planten en wordt gebruikt bij behandeling van bepaalde hartritmestoornissen (atriumfibrilleren) en (steeds minder) bij de behandeling van hartfalen.
Vingerhoedskruid is een plant die van nature in Nederland voorkomt. Hij bloeit zeer rijk met prachtige klokvormige bloemen op een lange stengel. De bloemen zien er uit als vingerhoedjes, hier heeft hij zijn naam van gekregen. De plant is tweejarig, het eerste jaar bloeit hij niet maar vormt blad dichtbij de grond.
Omdat deze tuinplant goed tegen (zee)wind en droogte kan, is hij ook geschikt voor een tuin aan de kust. Kan erg goed in lichte schaduw staan. De hele plant is giftig. Vingerhoedskruid wordt geleverd in een pot van 9*9 cm, ga uit van ongeveer 9 planten per m2.
Anemonoides Nemorosa, bekend als bosanemoon of windbloem of Europees vingerhoedskruid, is een vaste plant die in het vroege voorjaar bloeit, inheems is in Europa en behoort tot de boterbloemenfamilie. Zo fijn!
Vingerhoedskruid groeit van nature bij voorkeur op open plekken in het bos, op kapvlakten oflangs bosranden. Het staat op eerder zure en tamelijk stikstofrijke maar kalkarme, vrij lichte, zandige tot lemige of ook wel stenige bodems in eiken-beukenbossen en eiken-berkenbossen.
De bladeren zijn groen en ongeveer 30 cm. hoog. De volwassen hoogte van deze vaste plant is ca.180 cm.
Vingerhoedskruid planten
Vingerhoedskruid digitalis houdt niet van een te droge bodem. Ze groeien daarentegen wel graag onder grotere heesters en onder bomen. Een plek in de schaduw of halfschaduw kan prima voor het gewoon Vingerhoedskruid, maar ook een plek in de zon, kan deze Digitalis purpurea prima hebben.
Let op, Vingerhoedskruid is zeer giftig. Geen plant dus om met hele jonge kinderen in de tuin te zetten. En handschoenen aan als je de bloemen voor in je vaas knipt.
Beschrijving. Het vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) is een prachtige mooie plant die rijk bloeit. De bloemen zien er uit als vingerhoedjes, vandaar de naam. De bloemen staan op hoge stengels en beginnen onderaan met bloeien.
De Aconitum 'Purple Sparrow', in het Nederlands 'Monnikskap' genoemd, is een plant die qua groeiwijze wat lijkt op vingerhoedskruid of ridderspoor. De plant vormt hoge, stevige stengels waaraan naar beneden gerichte, trechtervormige bloemen ontstaan.