Wanneer je kortdurend tramadol gebruikt, is het in principe niet gevaarlijk, tenzij je er allergisch voor bent. Tramadol is gevaarlijk tijdens de zwangerschap en mag niet gecombineerd worden met bepaalde medicijnen tegen HIV/AIDS en antidepressiva.
Tramadol zorgt ervoor dat het signaal in de hersenen niet of minder sterk aankomt. Hierdoor voelt u de pijn minder en reageert u er rustiger op. Bij de gewone capsules, oplostabletten, bruistabletten en druppels merkt u dat de pijn binnen 1 uur vermindert. De zetpillen werken langzamer.
Tramadol kan, vooral bij langdurig gebruik, gewenning, psychische en fysische afhankelijkheid veroorzaken. Daarom dient bij patiënten die neigen tot medicijnmisbruik of -afhankelijkheid, de behandeling met tramadol kort en intermitterend te zijn.
Soms komen de volgende bijwerkingen van tramadol voor: Effecten op hart en bloedcirculatie, zoals hartkloppingen, snelle hartslag en flauwvallen. Maagklachten, opgeblazen en drukkend gevoel in de maag, diarree en braakneiging. Huidreacties, zoals jeuk en huiduitslag.
Antwoord van de apotheker over stoppen met tramadol
Van tramadol is inderdaad bekend dat het bij langdurig gebruik aanleiding kan geven tot gewenning en afhankelijkheid. Dit betekent dat je steeds meer tramadol nodig hebt om tot pijnstilling te komen.
Gelijktijdig gebruik van alcohol of andere centraal depressieve stoffen (zoals anesthetica, antipsychotica, anxiolytica, hypnotica en sedativa) kan de depressieve werking van tramadol op het centrale zenuwstelsel versterken (meer kans op ademhalingsdepressie, versterkte sedering).
Tramadol is een sterke pijnstiller voor matige tot ernstige pijn. Hoewel het een minder krachtige pijnstiller is dan bijvoorbeeld Fentanyl, is het bij apotheken alleen beschikbaar op recept. Door frequent en langdurig gebruik van Tramadol kan tolerantie ontstaan wat uiteindelijk kan leiden tot een verslaving.
In het kort. Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
Tramadol is een morfine-achtige pijnstiller die tot de opioïden gerekend wordt. Tramadol valt niet onder de Opiumwet, in tegenstelling tot de iets zwaardere opiaten/opioïden als onder meer morfine en methadon.
In de praktijk wordt tramadol voorgeschreven als spierverslapper, hoofdzakelijk door de kalmerende werking. Door de krachtige pijnstillende werking kan tramadol echter ook worden gebruikt bij zenuwpijn, gewrichtspijn of hevige pijn na een operatie.
Het effect van codeïne en tramadol is dan ook minder sterk dan morfine zelf, vandaar dat ze zwakwerkende opioïden worden genoemd. De pijnstiller codeïne zorgt ervoor dat de pijnprikkels de hersenen niet of bijna niet bereiken. Codeïne wordt soms ook in lichtere dosis voorgeschreven bij een kriebelhoest.
Tramadol. Tramadol kunt u in 1 keer stoppen als u het kort heeft gebruikt. Gebruikt u het langer dan een maand? Dan kunt u vrij snel afbouwen.
De combinatie tramadol en alcohol wordt afgeraden. Alcohol versterkt de werking van tramadol. De kans op bijwerkingen neemt toe. Je voelt je mogelijk sneller slaperig of je hebt het gevoel dat je gaat flauwvallen.
Tramadol is een pijnstiller die behoort tot de opioïden. Het is een zwaardere pijnstiller die je kunt gebruiken als lichtere pijnstillers zoals paracetamol en ontstekingsremmende pijnstillers (NSAID's) niet voldoende werken.
De opioide werking van Tapentadol is sterker dan die van Tramadol. Tramadol remt echter niet alleen de opname van noradrenaline, maar ook die van serotonine, een andere signaalstof in de hersenen. Welk medicijn voor u het meest geschikt is, kan de arts voor u bepalen.
De combinatie van tramadol en paracetamol wordt gebruikt bij matige tot ernstige pijn.
Bij oraal gebruik van tramadol wordt 50-100 mg 2-4 x per dag voorgeschreven met een maximum van totaal 400 mg per dag. De hoeveelheid per gift en aantal toedieningen per dag hangt van de ernst van de pijn af. Voor kinderen geldt een dosering van 1-2 mg/kg tot 4 keer per dag met een maximum van totaal 400mg per dag.
Bij langdurig gebruik kan tramadol wel gevaarlijk worden, omdat je er dan verslaafd aan kunt raken. Je krijgt dan ontwenningsverschijnselen, waardoor de verleiding groot is om toch weer tramadol te blijven nemen. Ontwenningsverschijnselen van tramadol zijn onder andere: Onrust.
Oxycodon is een sterker opiaat, net als morfine. De werking van oxycodon is dus beter dan die van tramadol. Behalve de werking zijn ook de bijwerkingen en het risico op verslaving hoger bij oxycodon versus tramadol.
De ontwenningsverschijnselen beginnen in de regel binnen één of twee dagen nadat je je laatste dosis van dit medicijn hebt gekregen. Ze verdwijnen over het algemeen na een week. Tramadol wordt daarom gezien als een minder sterke pijnstiller dan zeer verslavende opioïden zoals oxycodon en fentanyl.
Dit middel is een combinatie van twee pijnstillers, tramadol en paracetamol, die samen uw pijn onderdrukken. Dit middel wordt gebruikt voor de behandeling van matige tot ernstige pijn, wanneer uw arts aanbeveelt om een combinatie van paracetamol en tramadol te gebruiken.
Dit medicijn is uitsluitend op doktersrecept verkrijgbaar en kan in combinatie met Paracetamol voorgeschreven worden. Tramadol gaat pas na een uur werken. Het is de beste optie bij aanhoudende en hevige, chronische gewrichtspijn.
Bijvoorbeeld morfine, oxycodon, fentanyl, tramadol en codeïne. Bij deze medicijnen mag u de eerste 2 weken niet (auto)rijden. Als u daarna gewend bent aan het medicijn mag u meestal wel (auto)rijden. Als u het medicijn alleen soms gebruikt, mag u in ieder geval 24 uur daarna niet (auto)rijden.
Eén tablet bevat 50 mg tramadolhydrochloride. - De andere stoffen in Tramadol EG zijn lactosemonohydraat (zie ook “Tramadol EG bevat lactose” in rubriek 2), microkristallijne cellulose, natriumcarmellose (zie ook “Tramadol EG bevat natrium” in rubriek 2) en magnesiumstearaat.
Hallucinaties. Deze waren 16 maal gemeld als vermoede bijwerking van tramadol. Het merendeel van deze meldingen betrof visuele hallucinaties bij oudere patiënten. Dit is een bekende, maar zeldzame bijwerking van de opioïden.