Zo kunnen aambeien ontstaan en uitzakken. Meer nog als je een zittend leven leidt. Andere factoren kunnen meespelen, zijn zwangerschap en chronische diarree. Ook erfelijke factoren spelen een rol.
Andere factoren: hoesten, langdurig zitten en overgewicht
Daarnaast hebben de volgende factoren ook gevolgen voor de kans op aambeien: Leeftijd. Erfelijkheid.
Vaak is er geen duidelijke oorzaak, er zijn meerdere factoren gekend: voedingsgewoonten zoals vezelarme voeding met harde stoelgang tot gevolg. toiletgewoontes zoals hard persen. zwangerschap.
Wat zijn de symptomen van speen (aambeien of hemorrhoiden)?
Bloedverlies bij de stoelgang: rood bloedverlies, voornamelijk op het toiletpapier en niet vermengd met stoelgang. Speenknobbels die bij het naar het toilet gaan als zwellingen naar buiten komen. Vaak ook pijn.
Er zijn inwendige en uitwendige aambeien. U heeft dan last van slijm of bloed in de ontlasting, pijn of jeuk bij uw anus, of een branderig of drukkend gevoel. Vaak is de stap om hiermee naar de huisarts te gaan best groot. Toch krijgt ongeveer de helft van alle mensen in Nederland wel eens last van aambeien.
Sudocrème: sommige mensen zeggen dat dit goed werkt tegen aambeien. In de praktijk blijkt dit echter slechts voor een enkeling te gelden. De zalf is hier ook zeker niet voor ontwikkeld.
Tandpasta. Een mogelijke gouden tip: er is veel anekdotisch bewijs dat tandpasta zou helpen bij het verschrompelen van de aambei. Je verlaagt daarmee de druk en pijn. Let op: deze methode is niet wetenschappelijk onderzocht.
6 tot 12 maanden. Als je je baby het speentje wilt afleren op deze jonge leeftijd, geef dan eerst het speentje alleen bij het slapen. Zorg voor een rustgevend en consequent bedtijdritueel en geef het speentje pas als je kindje in bed ligt. Je kan de speen het beste in de hand geven (ook tijdens de nacht!)
Aambeien (speen, hemorroïden) zijn uitgezakte zwellichamen dicht bij de anus. Als de zwelling van de aambeien vanzelf is overgegaan, kan er soms een huidflapje achterblijven (mariske). Net boven de aars bevindt zich op een aantal plaatsen een sponsachtig kluwen van kleine bloedvaten onder het slijmvlies, de aambeien.
Blijft u last houden van aambeien, dan zijn de volgende behandelingen mogelijk: Kleine ingreep tijdens een protoscopie (onderzoek) Barron ligation (behandeling) Laserbehandeling (Laser Haemorrhoid Plastiek LHP) (behandeling)
De meeste kinderen stoppen vanzelf met een speen tussen hun tweede en vierde jaar. Er kan vanaf 9 maanden al geprobeerd worden met afbouwen, omdat in die periode de zuigbehoefte afneemt.
Stress; Stress kan voor spijsverteringsproblemen en een overactieve bekkenbodem zorgen. Daardoor kunnen aambeien ontstaan.
Heb je last van grote, uitwendige aambeien die na een toiletbezoek naar buiten blijven hangen? Dat kan vervelende klachten geven, zoals jeuk, irritatie en pijn. Deze uitwendige, uitpuilende aambeien kun je in dat geval voorzichtig terugduwen met de vingers. Prik nooit aambeien door en knijp ze niet uit.
Probeer de anus slap te laten en de billen te ontspannen; richt de druk op de anus. Komt de ontlasting echt niet, terwijl u wel aandrang heeft, dan is het aan te raden van het toilet af te gaan en ongeveer tien minuten intensief te bewegen (wandelen, huishoudelijke taken).
Bij een endeldarmverzakking is de endeldarm verzakt. De endeldarm stulpt meestal eerst inwendig in zichzelf en kan, in een verder gevorderd stadium, helemaal naar buiten komen. Dat kan tijdens het persen optreden, maar ook spontaan. In ernstige gevallen is de darm niet meer terug te duwen.
Vermijd zeep en vochtig toiletpapier waar alcohol of parfum in zit, omdat dit jeuk en irritatie verergert. Soms kan de pijn verminderen door uitgezakte hemorroïden voorzichtig naar binnen te duwen.
Beperkt de hoeveelheden koffie en thee: deze veroorzaken irritatie van de anus en leiden tot jeuk en huiduitslag. Ook pikante voeding en alcohol worden best vermeden. Tracht de ontlasting niet te lang uit te stellen wanneer u aandrang krijgt.
Aambeien kunnen bloedverlies, jeuk, pijn of een branderig gevoel aan de anus veroorzaken. Als aambeien naar buiten zakken, kan dit een drukkend en pijnlijk gevoel geven. Het kan dan aanvoelen alsof er iets uit jouw anus komt en je kunt moeite hebben met het afvegen na het poepen.
Voel je een opgezette bult bij de rand van je anus, of kun je een opgezwollen ader zien met behulp van een spiegel? Als de symptomen alleen tot pijn, jeuk of bloed in de ontlasting beperkt blijven en niet erger worden, of met andere symptomen gepaard gaan wijst dat eerder op aambeien dan op kanker.
Het afwennen van de speen kun je beginnen door vanaf een maand of zes de speen alleen nog in bed te geven. Door de speen niet meer als troost of gewoonte te geven overdag, leert je baby om op andere manieren met frustratie en verveling om te gaan. Een paar maanden later kun je de speen ook weghalen uit bed.
Bouw het gebruik van de fopspeen/duim volledig af tegen de leeftijd van 3 jaar. Dit is ruim voordat de definitieve tanden gevormd zijn. Zo heeft het gebit de kans om zich nog spontaan te corrigeren.
Slapen zonder speen
Lianne: 'Leg je kind nog wel met de speen in bed, maar haal die uit zijn mond zodra hij slaapt. Doe zijn mond goed dicht en dan slaapt hij vaak gewoon door', weet ze. 'In het begin leg je de speen nog in het bed van je kind, zodat hij 'm kan vinden als hij wakker wordt.
De aambei moet vervolgens zelf genezen. Bij jeuk en irritatie kunt u zinksulfaatvaselinecrème rond de anus smeren. Heeft u vooral veel last van pijn dan kunt u beter lidocaïne-vaselinecrème gebruiken. De crème vormt een verzachtend laagje op de huid rond de anus.
Aambeien zijn zwellichamen aan de binnenkant van de anus, bij de sluitspier. Iedereen heeft ze, maar niet iedereen heeft er last van. We hebben ze nodig om vocht en ontlasting tegen te houden. Aambeien zijn echter gevoelig voor druk en kunnen vervelende pijnklachten veroorzaken.
Als de aambeien in de anus afknellen, zwellen ze verder op en bestaat de kans dat ze kapot gaan. Hierdoor verliest u wat helderrood bloed na of op de ontlasting. De sluitspier van de anus en de huid rondom dit gebied raken daarvan meestal geïrriteerd, wat een branderig gevoel en jeuk tot gevolg heeft.