Slaapwandelen is een slaapstoornis die valt onder de categorie parasomnieën, waarbij iemand fysieke activiteit vertoont terwijl deze persoon in werkelijkheid slaapt.
Een slaapwandelaar verkeert in een diepe slaap waardoor je er geen normaal contact mee kunt hebben. Wek je de persoon toch, dan kan die angstig of zelfs agressief reageren, omdat hij of zij gedesoriënteerd is. Het beste wat je kunt doen, is rustig praten tegen de slaapwandelaar en die terug naar bed begeleiden.”
Een regelmatig slaappatroon en ontspanningsoefeningen kunnen ook helpen om het slaapwandelen te beperken. Daarnaast is het aan te raden dat de slaapwandelaar geen alcohol of drugs gebruikt. Een psycholoog kan soms helpen om met het slaapprobleem om te gaan.
Bij volwassenen spelen stress, medicijngebruik, alcohol, en drugs een rol. Erfelijkheid kan een belangrijke factor zijn, net als bij andere parasomnieën zoals tandenknarsen en bedplassen. Daarnaast kunnen andere slaapproblemen, zoals slaapapneu of snurken, slaapwandelen verergeren.
Op zich kan het geen kwaad, maar men zal waarschijnlijk wel verward wakker worden. Daarom is het beter om iemand die aan het slaapwandelen is rustig naar zijn bed te begeleiden. Op zich is slaapwandelen onschuldig, het enige gevaar is dat ze zich kunnen kwetsen aan objecten in de omgeving.
Slaapwandelen is een slaapstoornis die valt onder de categorie parasomnieën, waarbij iemand fysieke activiteit vertoont terwijl deze persoon in werkelijkheid slaapt. Het is verbazingwekkend waartoe iemand die slaapwandelt tot in staat is. De medische term is somnambulisme.
Slaapwandelaars wakker maken
Bij het wekken kan hij wel van streek raken en moeilijk opnieuw in slaap vallen. Het is ook belangrijk om de persoon zachtjes wakker te maken om verwarring en desoriëntatie te vermijden, want dat zou kunnen leiden tot angst, paniek of zelfs agressie.
Onder parasomnie vallen alle ongewenste gedragingen en sensaties die zich voordoen tijdens het slapen. U doet iets tijdens de slaap, waardoor u wakker lijkt te zijn. Denk aan slaapwandelen, praten in de slaap of nachtelijk eten. Door slaapwandelen of andere parasomnie-aandoeningen kunt u overdag vermoeid zijn.
Desoriëntatie wanneer de slaapwandelaar wakker wordt, die enkele minuten kan duren. Amnesie: vooral kinderen herinneren zich achteraf niet dat ze geslaapwandeld hebben. Sommige volwassenen kunnen het zich soms wel vaag of vrij gedetailleerd herinneren.
Slaaphormoon melatonine
Melatonine is een slaaphormoon dat in je hersenen wordt aangemaakt. Dit hormoon speelt een belangrijke rol bij het reguleren van je biologische klok. Is er voldoende melatonine aangemaakt, dan krijgt je lichaam als het ware een seintje dat het tijd is om te gaan slapen.
Als ze niet gestoord worden, vallen ze vaak weer in slaap. Leid ze voorzichtig terug naar bed door ze gerust te stellen .
Vroeg onderzoek heeft aangetoond dat melatonine ook kan helpen bij slaapwandelen . Elk medicijn, of het nu op recept is of zonder recept, heeft potentiële voordelen en risico's, en een arts is het beste in staat om te bepalen of het geschikt is voor de specifieke situatie van een persoon.
We zien het allemaal voor ons: een slaapwandelaar die onbewust rondloopt met z'n ogen dicht en armen voor zich uitgestrekt. In werkelijkheid ziet dit beeld er echter heel anders uit: slaapwandelaars hebben meestal hun ogen open en kunnen complexe interacties aangaan met hun omgeving.
Slaapwandelen, ook wel bekend als somnambulisme, is een aandoening waarbij een slapende persoon gedragingen vertoont die geassocieerd worden met wakker zijn, wakker lijkt te zijn maar in werkelijkheid nog steeds slaapt. Slaappraten is wanneer een persoon in zijn slaap vocaliseert, van een paar woorden tot hele gesprekken .
Waarom mensen in hun slaap praten, kan met verschillende oorzaken te maken hebben.Zo kan het voortkomen uit stress, depressie, slaapproblemen, consumptie van alcohol, en ziekte [3]. Ook kan het kijken van een spannende, indrukwekkende of emotionele serie of film het praten in de slaap versterken.
Globaal gezien kunnen we stellen dat slaapwandelen vrij onschuldig is. Het leidt uiterst zelden tot gewelddadig gedrag. Voor de meeste gevallen van slaapwandelen is geen behandeling nodig (4). De vensters sluiten en de buitendeuren op slot doen kan een slaapwandelaar beschermen tegen gevaarlijke situaties.
Slaapwandelen kan op elke leeftijd voorkomen. Slaapwandelen komt het meest voor bij kinderen tussen de leeftijd van vier en twaalf jaar. Zowel jongens als meisjes kunnen slaapwandelen.
Zadra: Ja. Bij kinderen en adolescenten komt amnesie vaker voor, waarschijnlijk vanwege neurofysiologische redenen. Bij volwassenen herinnert een groot deel van de slaapwandelaars zich af en toe wat ze deden tijdens hun slaapwandelepisodes . Sommigen herinneren zich zelfs wat ze dachten en welke emoties ze voelden.
Een regelmatig slaappatroon en ontspanningsoefeningen kunnen helpen om het slaapwandelen te beperken. Daarnaast is het beter dat een slaapwandelaar geen alcohol of drugs gebruikt. Diverse aandoeningen die onder parasomnie vallen, zoals slaapwandelen, kunnen behandeld worden met medicatie.
Je spieren ontspannen zich, je hersenen nog niet. Als je spieren stil langs je lichaam liggen, denken je wakkere hersenen dat je valt. Als reactie spant je lichaam alle spieren aan om je overeind te houden. Dit ervaar je als een schok in je ledematen en je schrikt wakker.
Slaapverlamming kan heel eng zijn, maar het is vrij onschuldig en niet gevaarlijk voor ons. Toch kan het wel voor problemen zorgen. Als je bijvoorbeeld steeds banger wordt om te gaan slapen uit angst, om nog een keer slaapverlamming te ervaren, kan dat leiden tot moeite met slapen. En dat kan behoorlijk stressvol zijn.
Kenmerken van slaapwandelen
Je kind gaat rechtop zitten in bed en heeft zijn ogen open, maar is niet wakker.
Soms is er een oorzaak aan te wijzen, zoals spanningen of stress, pijn, of geluiden van buiten. Ook kan het een gevolg zijn van een psychisch probleem, bijvoorbeeld een depressie, burnout of angststoornis. In die gevallen is het nodig om het lichamelijke of psychische probleem eveneens te behandelen.
Mensen met hypersomnia slapen soms negen uur of meer, maar voelen zich 's ochtends nog steeds niet uitgeslapen. 's Ochtends kunnen ze moeilijk wakker worden, ze hebben geen energie en blijven zich vermoeid voelen. Ze hebben overdag nog steeds behoefte aan slaap en kunnen verward of prikkelbaar zijn.