Omdat het kruid van veel zon houdt, mag de grond best af en toe even uitdrogen. Salie is een meerjarige plant, maar voor een optimale oogst raden we je toch aan om elke twee jaar opnieuw te zaaien.
De meeste soorten salie kunnen buiten prima overwinteren, maar voorkom dat hun wortels langdurig nat komen te staan. Dan sterven de planten af. Strooi aan het begin en einde van de zomer een paar handjes beendermeel of mestkorrels om de salieplant en werk dit voorzichtig in de grond. Salie leeft vaak niet zo lang.
De vroege lente is een goed moment om salie te snoeien. Als de bladeren vóór de winter worden gesnoeid, kan de plant moeite hebben om de wintertijd door te komen. In februari kunnen de scheuten worden teruggebracht tot ongeveer 5 cm.
Een van de bekendste en meest winterharde soorten is Salvia microphylla 'Hot Lips'. Hij bloeit vaak tot aan de eerste nachtvorst in november. Tijdens warme nachten verkleuren de roodwitte bloemen bijna helemaal rood. Soorten uit de greggii– of jamensis-groep zijn vorstgevoeliger.
Deze eenjarige plant verlangt een zonnige, warme plek op niet te arme grond en buiten de schaduwzone van bomen en heesters. Kan gebruikt worden als borderplant, want ze laat zich eenvoudig combineren Verdraagt vrij veel droogte en is mede daardoor zeer geschikt om te gebruiken in potten en bloembakken.
Salie is een zeer mooie vaste plant. In juni - augustus bloeit hij met vele, slanke, rechtopgaande aren in roze, paars of wit. De aren zijn prachtige snijbloemen en ze bevatten veel nectar. Bijen en vlinders zijn er gek op.
De populaire tuin en kruiden salie kan generatief worden vermeerderd door zaden en vegetatief door stekken of gewortelde scheuten.
Oogsten. Het leuke is dat je salvia het hele jaar kunt blijven oogsten, ook in de winter, omdat de plant wintergroen is. Gebruik steeds vers blad, omdat ouder blad wat muf kan smaken.
Als mediterrane plant houdt salie van een warme zonnige plek en een bodem die niet teveel mest bevat, eerder wat voedingsarme en droge grond. Omdat ze gevoelig is voor vorst kun je overwegen om haar in een pot te kweken, zodat je het plantje in de winter meer beschut kunt zetten, of bij strenge vorst binnen.
Op een zeer zonnige plek kan salie al snel uitgroeien tot een kleine heester. Daarnaast gedijt salie het beste op een goed doorlatende, vrij droge en het liefst kalkhoudende grond. Op zure grond zal salie niet goed groeien. Ook in een natte grond zal de plant slecht presteren.
De bloemstelen van de salie verhouten elk jaar meer, daarom is het slim om na de bloei de plant flink te knippen. Salie knippen kan ongeveer vanaf eind juni tot ongeveer eind augustus. Knip de oppervlakkig uiterste delen van de salie weg. De salie kan dan weer mooie nieuwe bladeren vormen en blijft mooi compact.
Salvia officinalis 'Purpurascens' (Salie) is een aromatische groenblijvende plant met violetpurper getinte bladeren en stengels.
de plant kan 's winters beter binnen worden overgehouden om bevriezing te voorkomen. Knip de salvia licht terug en pot de plant op, overwinteren op een koele vorstvrije plaats. Weinig water geven.
Salie staat ook bekend om de geneeskrachtige werking op de luchtwegen. De blaadjes werken ontstekingsremmend en ontsmettend bij een droge, pijnlijke of ontstoken keel. Ze zijn ook heilzaam bij andere luchtwegaandoeningen, zoals astma en hoestklachten.
Hoe hoog wordt de Salvia officinalis? Salie is een halfheester die in de winterperiode zijn opvallende grijsviltige bladeren niet verliest. Die bladeren 3 à 7 cm lang, zijn ovaal tot lancetvormig en aan de voet iets geoord. De planten worden 50 à 75 cm hoog.
Alleen de Salvia officinalis is eetbaar als keukenkruid, de overige soorten zijn vooral voor de sier. Het blad is heerlijk in Italiaanse gerechten. Een makkelijk kruid dat eigenlijk behoorlijk winterhard is.
Ja, siersalie (Salvia) is over het algemeen een vaste plant, al zijn er ook Salvia's die als eenjarige perkplant toegepast worden. Hij is bladverliezend, en wordt in de winter of vroeg in het voorjaar op enkele centimeters boven de grond afgeknipt. Hij loopt daarna van onderaf weer bossig uit.
Salvia nemorosa Caradonna of Salie is een zeer langbloeiende plant met blauwpaarse bloemen in aren. Lees hier alles over de standplaats, bloei, verzorging en snoei. Er zijn veel verschillende soorten Salie. Deze soort wordt ongeveer 50 à 60 cm hoog en 40 cm breed.
Salie bevat namelijk het stofje thujon. Als je daar gedurende een lange periode teveel van binnen krijgt, kan dit leiden tot hallucinaties en verslaving. Salie is niet geschikt bij zwangerschap of als je borstvoeding heeft. Het wordt ook afgeraden bij epilepsie, maagdarmzweren en hormoonafhankelijke kankersoorten.
Het kruid zelf wordt veel gebruikt in de Italiaanse keuken en de planten zijn als volgt bekend: Salie, in het Latijn bekend als Salvia, is een geslacht uit de lipbloemenfamilie. Deze lipbloemenfamilie staat bekend als Labiatae of Lamiaceae.
Nog minder bekend is dat je de bloemen van de struik kunt eten. En als je het aandurft om die een keer als ingrediënt ergens voor te gebruiken: je mag kiezen uit de eetbare salie bloem met een fruitige smaak of een iets meer kruidige variant. Eten mag (en kan), maar het is ook een echte aandachttrekker op het bord.
De volwassen hoogte van deze vaste plant is ca. 90 cm. Verdraagt een temperatuur tot -25 gr.
Salie is een doorlevende, houtachtige plant die winterhard is. Ze vraagt een echt zonnige standplaats en een mineraalrijke, goed doorlaatbare bodem. Groeit salie in de halfschaduw of schaduw, dan zal ze wel groeien maar dan ontwikkelt ze meer thyon wat giftig is.