Een voorbeeld is digoxine. Bètablokkers regelen de hartslag en heffen verschillende stoornissen in het hartritme op. Hierdoor wordt de hartslag langzamer. Voorbeelden zijn acebutolol, atenolol, bisoprolol, carvedilol, landiolol, metoprolol, nebivolol en propranolol.
digoxine. Digoxine behoort tot de groep geneesmiddelen die hartglycosiden worden genoemd. Digoxine verbetert de pompkracht van het hart en zorgt voor een regelmatige rustige hartslag. Artsen schrijven het voor bij hartfalen en hartritmestoornissen.
In eerste instantie schrijft de arts als bètablokker metoprolol voor, omdat dit middel minder bijwerkingen heeft en in onderzoek het effectiefst is gebleken. Als metoprolol niet werkt of niet kan worden gebruikt, kan de arts bisoprolol voorschrijven. Na zes weken is het volledige effect op de bloeddruk bereikt.
Bij extreme spanning die een goede prestatie in de weg staat, kan de arts een medicijn als propranolol voorschrijven. Propranolol zorgt ervoor dat uw hartslag wat minder snel gaat en dat u minder trilt. Het werkt na ongeveer een uur. De werking houdt zes tot acht uur aan.
Mensen die bètablokkers gebruiken, kunnen overgevoelig reageren op de bestanddelen van het medicijn. Verschijnselen zijn bijvoorbeeld huiduitslag, galbulten of jeuk. Ernstige overgevoeligheid is te merken aan benauwdheid of een opgezwollen gezicht. Ga bij deze ernstige klachten onmiddellijk naar een arts.
geregeld een hartslag van meer dan 120 slagen per minuut in rust. geregeld een hartslag van minder dan 45 slagen per minuut. onregelmatige hartslag. hartkloppingen.
Bisoprolol is een zogenaamde betablokker. Deze verlagen de hartslag en daarmee de bloeddruk. Een andere betablokker die je in overleg met de arts kunt proberen, is bijvoorbeeld metoprolol. Er zijn ook veel andere middelen die de arts kan proberen, zoals calcium blokkers, zoals bijvoorbeeld amlodipine.
Flauwvallen door een hartritmestoornis treedt eerder op tijdens het sporten en wordt vaak voorafgegaan door hartkloppingen of pijn op de borst. Bij hartkloppingen kun je het gevoel hebben dat je hart op hol slaat, dat het uit je borstkas zal springen. Je kunt ook het gevoel hebben dat je hart 'overslaat'.
Als je hartkloppingen hebt, haal je vaak veel te snel adem. Om controle te krijgen over die ademhaling is het goed ademhalingsoefeningen te doen. Zoek bijvoorbeeld een rustig plekje om controle te krijgen over je ademhaling en tot rust te komen. Probeer door je buik te ademen.
Het maakt voor uw levensverwachting niet uit of uw hartritme vooral door het normale sinusritme of door boezemfibrilleren wordt bepaald. De bovengenoemde behandelingen hebben als doel uw kwaliteit van leven te verbeteren, door uw hartklachten te verminderen.
Over het algemeen wordt geadviseerd om bloeddrukverlagende medicatie in de ochtend in te nemen (Farmacotherapeutisch Kompas). Ik geef bij ACE remmers vaak het advies om deze in de avond, op de rand van het bed, in te nemen, met name vanwege de bloeddrukdaling die gelijk na inname op kan treden.
Een behandeling voor hoge bloeddruk is meestal langdurig. Als dit medicijn goed bij u werkt, moet u dit medicijn waarschijnlijk uw leven lang gebruiken. Pijnlijk en drukkend gevoel op de borst (angina pectoris), hartritmestoornissen, een hart dat minder goed pompt (hartfalen) en voorkómen hartaanval.
centrale bijwerkingen: vermoeidheid, slaapstoornissen (incl. slapeloosheid en nachtmerries), depressie, duizeligheid.
Boezemfibrilleren is een hartritmestoornis en wordt ook wel atriumfibrilleren genoemd. Bij boezemfibrilleren heeft uw hart een onregelmatige hartslag die veel te hoog is. Bij een normaal hartritme ontstaat een elektrische prikkel in de sinusknoop. Deze prikkel verspreidt zich daarna over de boezems.
Ook ontstekingen en slaapapneu zijn de oorzaak van ritmestoornissen. Bepaalde medicijnen kunnen ritmestoornissen veroorzaken. Dit staat dan in de bijsluiter vermeld. Stoffen zoals cafeïne (koffie, cola), alcohol en drugs zijn soms ook de oorzaak van een afwijkend hartritme.
Zo was een harslag in rust tussen 51 en 80 slagen per minuut gelinkt met een 40 tot 50 procent hoger risico op een vroege dood, in vergelijking met degene met een hartslag onder de 50 slagen.
Mogelijk oorzaken van hartkloppingen zijn: fysieke of emotionele inspanning, hormonen, cafeïnehoudende dranken, drugs, alcohol en nicotine. In de meeste gevallen zijn hartkloppingen een reactie op een situatie. Hartkloppingen gaan dan vanzelf weer over.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.
In de jaren 60 werd het mogelijk om het hartritme te herstellen door cardioversie. Dit is een behandeling om tijdelijk van de ritmestoornis af te komen. Sinds de jaren 80 is ablatie mogelijk. Deze behandeling helpt veel hartpatiënten blijvend van hun ritmestoornis af.
Atriumfibrilleren gaat in meer dan de helft van de gevallen vanzelf over, vaak binnen twee dagen. Bij een derde van de mensen duurt atriumfibrilleren langer dan twee dagen of komt het steeds terug. Het bloed in het hart kan daardoor wat trager gaan stromen. Er is dan een kleine kans dat er bloedstolsels ontstaan.
Meestal kunnen hartkloppingen geen kwaad. Spoed: Bel direct uw huisarts of huisartsenpost als u hartkloppingen heeft en daarbij andere klachten zoals druk in de borst, benauwd zijn, of misselijkheid, zweten of bleek zien.
Bètablokkers verlagen de hartfrequentie. Bij intensief sporten kun je dat effect merken doordat de maximale hartfrequentie niet meer wordt bereikt. Het lijkt alsof er een rem op het hart staat. De hartfrequentie kan 5-20% lager uitvallen bij gebruik van een bètablokker.
Pas als de spanning extreem is, kan behandeling met geneesmiddelen worden overwogen. Propranolol zorgt dat uw hartslag wat minder snel gaat en dat u minder trilt. Het werkt na ongeveer een halfuur en werkt enkele uren. Propranolol behoort tot de groep geneesmiddelen die bètablokkers worden genoemd.
Bètablokkers die veel bij angstklachten worden voorgeschreven zijn: Propranolol. Atenolol. Inderal.