Rubber is een rekbaar en veerkrachtig materiaal. Natuurrubber (latex) wordt gemaakt van vloeistoffen uit de rubberboom. Synthetisch rubber wordt gemaakt van aardolie. Aan rubber kunnen stoffen zijn toegevoegd, zoals conserveermiddelen.
EPDM is bestand tegen glycol, hydraulische vloeistoffen en ozon- en uv-straling. Daarentegen is dit rubber niet bestand tegen aardolie, benzine, diesel, kerosine en propaan (gas).
Simpelweg kun je zeggen dat er twee soorten rubber zijn. Natuurrubber en synthetisch rubber. Synthetisch wil zeggen dat het door de mens wordt gemaakt.
In Thailand staan rubberplantages waar het sap uit rubberbomen getapt wordt. Daarna kunnen er bijvoorbeeld autobanden van worden gemaakt. Natuurlijk rubber is eigenlijk het sap van een tropische boomsoort. Duizenden jaren geleden wisten ze in Midden- en Zuid-Amerika al dat dit sap elastisch werd als het stolt.
Sommige mensen zijn allergisch voor natuurrubber (latex). De eiwitten in natuurrubber van de Heveaboom kunnen een (huid)allergie veroorzaken. Handschoenen die gebruikt worden in de chirurgie zijn daarom bijvoorbeeld gemaakt van synthetisch rubber.
Onderzoek EU
' De Europese Unie zou bezig zijn met een onderzoek om te bepalen hoeveel van de giftige stoffen in een kilogram rubber mogen zitten. Die grens ligt nu op 1 milligram per kilogram voor volwassenen en een halve milligram per kilogram voor kinderen.
De bestendigheid tegen oliën, brandstoffen en vetten is goed.
Rubber kan duurzaam uit de bomen gewonnen worden voor ongeveer 35 jaar. Tijdens deze periode neemt de boom ongeveer 20 kg CO2 op uit de lucht. Op deze manier gaan HEVEA producten de opwarming van de aarde tegen. Rubber bomen groeien in tropische klimaten over de hele wereld.
Natuurrubber wordt doorgaans geproduceerd uit latex (caoutchouc), gewonnen uit de Braziliaanse rubberboom. Ongeveer 33% van dit sap bestaat uit rubber. De latex wordt vervolgens gefiltreerd en verdund met water. Het resultaat hiervan wordt met zuur behandeld om de rubberdeeltjes te doen stollen.
Wat is latex precies? Latex wordt ook wel rubber genoemd. Het is een zeer rekbaar en veerkrachtig materiaal. Het wordt gemaakt van synthetische of natuurlijke latex.
Eigenlijk is het een beetje gek om rubber op deze website te bespreken. Het is namelijk geen kunststof. Rubber wordt niet door mensen gemaakt. Rubber is een natuurproduct, het komt uit een boom.
Rubber wordt van latex gemaakt, dat uit de sap van bepaalde bomen wordt gewonnen. Hierin zitten bepaalde stoffen die heel makkelijk kunnen verdampen en zo die bekende geur veroorzaken. Wanneer een rubberen product aan de lucht wordt blootgesteld, komen die stoffen vrij en na verloop van tijd wordt het steeds minder.
Producten zoals WD40 en vaseline (petroleum) bevatten veel oplosmiddelen, welke helaas in je rubbers trekken en het rubber kunnen aantasten en op laten zwellen.
Je kunt siliconenspray o.a. gebruiken om scharnieren en sloten, elektrische installaties, rubber, plastic, chroom en leer te beschermen tegen vocht. Siliconenspray heeft namelijk een prima vochtafstotende werking.
Synthetische rubbers, zoals chloropreenrubbers, 1,3-butadieenrubbers en butylrubbers hebben zo hun voordelen. Ze zijn ze beter bestand tegen warmte, kou, zonlicht of droogte en daarom langer bruikbaar. Helaas is er ook een groot nadeel, ze zijn allemaal op basis van aardolie, en dat is een fossiele grondstof.
Hoewel beide vormen spenen vrij zijn van BPA en andere giftige stoffen is een natuurrubber speen hygiënischer en een stuk beter voor het milieu. Daarnaast is natuurrubber een volledig natuurlijk product waar dus geen hormoon verstorende of kankerverwekkende stoffen in kunnen zitten.
De Braziliaanse rubberboom komt oorspronkelijk uit het Amazonebekken en is tegenwoordig verspreid over de hele tropen, waar hij in plantages wordt aangeplant. De plantages liggen tussen de breedtegraden 15° NB en 10° ZB. In de 18e eeuw kwam de meeste latex uit het Amazonebekken.
Hoewel WD-40 dus voor veel zaken is in te zetten, kun je er beter geen rubber of kunststof mee beschermen en smeren. En voor gevoelige elektronica kun je beter contactspray gebruiken. Contactspray is namelijk een 'vluchtige' spray en droogt snel op, waar WD-40 een soort vettig laagje achterlaat.
Daar is siliconenvet (en aanverwante smeermiddelen) het enige juiste middel voor. Waarom: tast de rubber ringen niet aan, net als bij de duikers, maar heeft daarnaast een afdichtende werking.
Als je een rubber wilt smeren om het tijdens de installatie glad te maken, doe er dan een druppel afwasmiddel op. Het rubber zal dan glijden zonder worden aangetast. Wat vaseline betreft, het is een petroleumderivaat. Zoals hierboven vermeld, tasten koolwaterstoffen rubber aan.
Roet, gebruikt om de rubbermassa te versterken, heeft een zodanig kleine deeltjesgrootte dat het het rubber zwart kleurt. In de toekomst kunnen we mogelijk roet vervangen als een versterkende verbinding en dan kunnen we in principe banden van elke kleur maken.
Dit vulkaniseren is een onomkeerbaar chemisch (bak)proces, daardoor kan rubber niet smelten.
De oorsprong van de rubberindustrie ligt in Zuid-Amerika. Tijdens de tweede reis naar Amerika (1493-1496), ontmoet Columbus op Haïti indianen welke een spel spelen met ballen gemaakt van een 'elastisch hars'. In Brazilië werd rubber gebruikt voor het waterdicht maken van kleding.