Met propofol-sedatie verlagen we het bewustzijn met medicijnen die er voor zorgen dat u in een soort 'slaap'(roes) valt. Propofol-sedatie is NIET hetzelfde als narcose. U behoud belangrijke reflexen als ademhalen en slikken.
Binnenkort komt u naar Rijnstate Arnhem voor een onderzoek of behandeling waarvoor sedatie met propofol ('een roesje') nodig is. Hier leest u informatie over sedatie, waarom dit nodig is en waar u rekening mee moet houden.
Propofol (2,6-di-isopropylfenol) is een kortwerkend i.v. anestheticum. Versterkt waarschijnlijk de remmende werking van GABA op de signaaloverdracht. Heeft ook een anti-emetisch effect. Propofol verlaagt de cerebrale doorbloeding, intracraniële druk en het cerebrale metabolisme.
Bij sedatie krijgt u dezelfde medicijnen als bij narcose, maar veel minder. U gaat daardoor slapen, maar blijft zelf ademen. Wanneer u wakker wordt, kunt u zich niets meer herinneren van de ingreep.
Het middel Propofol werkt snel en is ook snel uitgewerkt. U voelt zich rustiger en ervaart minder ongemak van het onderzoek. U slaapt meestal tijdens het hele onderzoek of behandeling. Sommige patiënten worden tussendoor een beetje wakker, maar u heeft dan geen pijn.
Sedatie: Bij sedatie krijgt de patiënt via een infuus rustgevende en angstwerende medicijnen toegediend. De patiënt slaapt, is ontspannen en blijft zelf ademen. De ingreep kan poliklinisch worden uitgevoerd in plaats van op de operatiekamer.
Een narcose: je lichaam werkt door, maar op een laag pitje. Je hersenactiviteit is laag, je kunt je niet bewegen, niet slikken en meestal niet zelf ademhalen. Je krijgt niets mee van wat er in de operatiekamer gebeurt.
Soms krijg je kort voordat je onder narcose wordt gebracht een kalmeringsmiddel, zodat je rustig wordt. De middelen die voor een narcose worden gebruikt zijn slaapmiddelen, spierontspanners en pijnstillers. Ook wordt er vocht toegediend.
Propofol zelf is niet gevaarlijk. Voor een narcose kanhet rustig gebruikt worden en biedt het middel ook vele voordelen. Het voorkomt dat patinten misselijk worden en het middel is sneluitgewerkt, waardoor patinten makkelijk wakker gemaakt kunnenworden."
Bij een behandeling onder sedatie krijgt u medicijnen die u slaperig en minder gevoelig voor pijn maken. Deze vorm van anesthesie wordt in de volksmond ook wel een 'roesje' genoemd. We gebruiken sedatie: Bij een onaangename procedure.
Er kunnen tijdens het onderzoek ook poliepen verwijderd worden. U koos voor een darmonderzoek onder narcose. U wordt dus onder volledige verdoving gebracht en zal het hele onderzoek slapen.
Bij jonge kinderen wordt een coloscopie meestal niet met een roesje maar onder narcose uitgevoerd. Bij volwassenen gebeurt dit alleen in zeer zeldzame gevallen.
Het onderzoek gebeurt onder lichte volledige verdoving onder toezicht van een anesthesieteam op de endoscopieafdeling. De verpleegkundige van de dagkliniek zal u een infuus in de arm plaatsen. De verdoving wordt op de endoscopieafdeling bij de start van de procedure via dit infuus toegediend.
pijn, zware vermoeidheid, benauwdheid, de ademhaling stopt af en toe, in de war zijn, angst, onmacht, somberheid, boosheid en verdriet, de hik, jeuk, vocht in de buik, geen zin in eten, misselijkheid, overgeven, diarree of verstopping.
Welke anesthesie voor u het beste is hangt af van o.a. uw leeftijd, uw lichamelijke conditie en de operatie die u krijgt. Heeft u een voorkeur voor een bepaalde vorm van anesthesie dan kunt u dit bespreken met de anesthesioloog.
Bij het bijkomen uit de anesthesie zien we soms onrust, labiele emoties en prikkelbaarheid. Dat is meestal goed op te vangen of te behandelen en is vaak van korte duur. Op de dag na de ingreep horen we nogal eens klachten van spierpijn, keelpijn, vermoeidheid, hoofdpijn of duizeligheid, naast natuurlijk napijn.
Ademhaling. Soms is het nodig om uw ademhaling tijdens de ingreep over te kunnen nemen. Daarom plaatsen we vaak voordat de operatie begint een beademingsbuis (plastic buisje) in uw keel. Dit gebeurt als u onder narcose bent.
De apparatuur die je in slaap houdt kan slecht functioneren. De anesthesist heeft tijd nodig om uit te zoeken wat er mis loopt. Tijdens het oplossen van een probleem met het anesthesietoestel zou je kunnen wakker worden.
Ook angst voor de narcose komt veel voor. Tijdens de narcose wordt u nauwkeurig in de gaten gehouden door het anesthesieteam. Uw bloed(druk), hartritme, lichaamstemperatuur en de diepte van uw slaap worden voortdurend gecontroleerd. Het is dan ook erg zeldzaam dat er iets misgaat tijdens een narcose.
In de eerste periode na de operatie kan het zijn dat u meer moeite heeft met het ophouden van de ontlasting omdat de sluitspier van uw anus langere tijd niet heeft gewerkt. Deze klachten kunnen zes weken tot drie maanden aanhouden en verdwijnen na verloop van tijd meestal spontaan.
Wakker worden na sedatie
Na het stoppen verschilt het per patiënt wanneer hij wakker is. Dit varieert van minuten tot dagen. Het hangt af van het type medicijn en de werking van de organen. De patiënten die in coma liggen zonder sedativa worden pas wakker als hun lijf weer een beetje hersteld is.
Wat betreft de vraag of je nog wekenlang moe kunt zijn van de narcose; nee, dat is niet het geval. De narcosemiddelen worden snel door het lichaam afgebroken en met de urine uit het lichaam verwijderd. Binnen een dag is het effect van de narcose daardoor helemaal uitgewerkt.
Als u een roesje krijgt, dan betekent dit dat u voor het onderzoek op de behandelkamer een slaapmiddel (midazolam) en soms een pijnstiller (fentanyl) krijgt via een infuusnaaldje. De meeste mensen raken van dit middel in (lichte) slaap. Bij sommige mensen veroorzaakt het geen echte slaap maar wel ontspanning.