Onderzoek heeft uitgewezen dat Parmigiano Reggiano bovendien een heel goede bron van calcium is en daarom een belangrijke rol speelt in het vormen en houden van gezonde botten en tanden. Dit geldt ook voor jonge kinderen en zwangere vrouwen.
Een 10+, 20+ of 30+ kaas, waar niet teveel zout in zit, past prima in een gezond eetpatroon en zal het afvallen niet in de weg zitten. Het vetgehalte in kaas wordt aangegeven met bijvoorbeeld 45+. De minder vette kazen bevatten meer calcium.
De categorieën van Parmezaanse kaas zijn: Grana Padano en Parmigiano Reggiano zijn de twee enige echte originele Parmezanen. Laatstgenoemde is vaak langer gerijpt en intenser van smaak dan Grana Padano.
Parmezaanse kaas mag er maar drie bevatten: rauwe melk, zout en stremsel.
Volgens voedingsdeskundige Celine Dejaeghere is mozzarella de gezondste optie. “Als je puur afgaat op de voedingswaarde kan je zeggen dat feta iets minder goed scoort dan mozzarella.” Die voedingswaarden zijn dan vooral de calorieën en het vetgehalte.
Magere kaas is relatief gezond als broodbeleg
Kaas is niet supergezond, maar bevat wel hoogwaardige wei-eiwitten en melkeiwitten. Kaas is dus alleen gezond als je het met mate eet. Neem bij voorkeur magere (20+ & 30+) kaas, want die bevat relatief weinig verzadigd vet.
En dat is een van de redenen dat bijvoorbeeld het Voedingscentrum adviseert om soorten te kiezen met minder zout. Hüttenkäse, mozzarella en verse geitenkaas staan in de Schijf van Vijf. Het advies is voor volwassenen om iedere dag 40 gram kaas te eten.
Gerechten met Parmigiano
De korst van de Parmezaanse kaas toevoegen aan je soep of saus, zorgt voor een heerlijke smaak. Parmezaanse kaas ouder dan 24-30 maanden is heerlijk bij een carpaccio, salade en past goed bij een rode wijn en walnoten en hazelnoten.
Parmigiano Reggiano is de beste kwaliteit Parmezaanse kaas. Bovendien is hij van betere kwaliteit omdat hij 10 maanden langer gerijpt is. Daardoor wordt Parmigiano Reggiano ook wel is de koning van de kazen genoemd. Beide kazen zijn gemaakt van koemelk en hebben een harde structuur.
De smaak van Parmezaanse kaas is pittig, het mondgevoel is aangenaam: een beetje droog en prettig zout. Dat maakt deze Italiaanse kaas heerlijk om zo te eten of in gerechten te gebruiken. Doordat de kaas lang heeft gerijpt – tot wel 24 maanden – is deze hard en brokkelt hij.
Parmezaanse kaas
Parmezaan zit vol voedingstoffen, zoals calcium en fosfor, die goed zijn voor de botten. Omdat dit een hardere kaas is, bevat hij minder vet en meer eiwitten. Ook is het lactosegehalte aanzienlijk lager dan dat van andere kazen. Parmezaan is een oudere kaas en bevat daardoor wel veel natrium.
De reden hiervoor is heel eenvoudig: échte parmezaan kan enkel worden gemaakt in een bepaald deel van Italië (de omgeving van Parma, waar ook parmaham wordt gemaakt), rijpt tussen de 18 en de 36 maanden én moet worden ingevoerd. Geen wonder dat er een prijskaartje aan vasthangt.
Smaak. Grana Padano is in vergelijking met Parmigiano Reggiano een kaas die zachter en milder is van smaak, doordat de rijpingsperiode over het algemeen een stuk korter is. Hierdoor is hij ook minder kruimelig van structuur.
Kaas levert niet dezelfde voedingsstoffen als vlees. Kaas levert weliswaar evenveel eiwit als vlees en vitamine B12, maar bevat maar heel weinig ijzer, zo'n 0,1 milligram per 100 gram. Bovendien bevat kaas vaak veel verzadigd vet, zeker de vette (48+) varianten en veel zout.
Vetgehalte. Brie is een van de vetste kazen die er zijn. Brie is namelijk 50+ of 60+, dit betekent dat 50% à 60% van de kaas uit vet bestaat als je het water uit de kaas weghaalt. Brie heeft dus erg veel vet, en daarvan is ook een hoop vet verzadigd vet.
Bewaartip voor dit product. Bewaar kaas in de koelkast in een gesloten verpakking, bij voorkeur in kaaspapier of folie om zweten te voorkomen. Als er schimmel ontstaat, dan kun je deze ruim wegsnijden, minstens 1 centimeter. Dit geldt alleen voor harde kazen, zoals Goudse of Edammer.
Om te zorgen dat je echte parmigiano reggiano koopt, let je op het Beschermde Oorsprongs Benaming keurmerk (B.O.B. of D.O.P in het Italiaans). Kazen met dit keurmerk wordt volgens traditioneel recept gemaakt en geproduceerd in Italië.
Parmezaanse kaas kun je ongeveer 8 maanden in de vriezer bewaren. Parmezaanse kaas kun je, mits goed afgedekt, kun je enkele weken in de koelkast bewaren. Wordt een stukje minder mooi, of er ontwikkeld zicht schimmel, dan kun je dit er simpel afsnijden. Stukken zonder schimmel kunnen gegeten worden.
Pecorino Romano
(in tegenstelling tot Parmezaan die gemaakt is van koemelk) De intens zilte smaak komt doordat de kaas tijdens de bereiding gewassen wordt in zeewater. Net als Parmezaanse kaas is de rijpingsduur lang. Het rijpen van de Pecorino Romano duurt minstens acht maanden.
Nog even in het kort: Parmezaan, Pecorino en Grana Padano kun je prima onderling vervangen. Hetzelfde geldt voor mozzarella en burrata, ook deze kaassoorten liggen erg dicht bij elkaar. Ricotta en Mascarpone zijn wel echt allebei verschillende producten en kun je niet zo makkelijk door elkaar vervangen.
De boeren brengen de kazen naar de drooghuizen ("kaaskathedralen") van de corporatie, waar ze in 24 lagen boven elkaar liggen te rijpen gedurende 12, 24 of 32 maanden. Tijdens de rijping worden de kazen voortdurend geborsteld en gekeerd. Het resultaat is dat de Parmezaanse kaas hard wordt en makkelijk breekt.
De kleine cijfertjes
In '48+'-kaas is het vetgehalte van de droge stof 48%. Kort gezegd: hoe hoger het getal, hoe vetter de kaas. Een brie 60+ bevat 33 gram vet per 100 gram, terwijl een brie 50+ zo'n 25 gram vet bevat. Magere kazen (met 10+, 20+ en 30+) bevatten beduidend minder vet.
Smeerkaas bevat, net zoals gewone kaas, relatief veel (verzadigd) vet. Dat is dus niet zo gezond. Omdat smeerkaas meer water bevat dan gewone kaas, bevat hij echter minder vet (en eiwit) per honderd gram in vergelijking met gewone kaas. Bovendien bestaan er ook vet-arme soorten die nog minder vet bevatten.
De aanduidingen 10+, 20+, 30+, 40+,45+, 48+, 50+, 60+ op de verpakking geven het vetgehalte aan. Magere kaas (10+, 20+ en 30+), bevat minder vet en meer calcium dan de vettere varianten. Het vet in kaas bestaat voor meer dan 60% uit verzadigd vet.