De zwarte nachtschade komt vaak voor in moestuinen en is gek op pas gewoelde grond. Het is hardnekkig onkruid, wat ook nog eens giftig kan zijn. Daarom is het verstandig om de zwarte nachtschade meteen te bestrijden wanneer je deze in de tuin aantreft.
Solanine in zwarte nachtschade kan zeer giftig zijn en mogelijk dodelijk. Vergiftigingssymptomen treden pas op na zes tot twaalf uur na inname. Beginsymptomen kunnen zijn koorts, zweten, braken, buikpijn, diarree, verwardheid en sloomheid. De dood volgt door een hartstilstand en het stoppen van de ademhaling.
Vermijd aardappelen met groene plekken en uitlopers, daarin bevindt zich veel solanine (alkaloïde). Bewaar aardappelen koel en donker, de giftige groene plekken komen erin door blootstelling aan licht. Kook nachtschades voordat je ze eet (verlaagt de hoeveelheid alkaloïden en lectines).
Floron verspreidingskaart voor 'Zwarte nachtschade'
Je vindt deze pioniersoort in ruigten, op omgewerkte grond, akkers, bermen, langs stoepranden, op stoepen en andere ruderale plaatsen, kortom op plaatsen die zeer voedselrijk zijn en nat tot droog. De in beginsel rechtop staande stengel kan sterk vertakken.
Wat zijn nachtschades? De nachtschade maakt deel uit van een bepaalde plantenfamilie. Hieronder vallen de gewone aardappel (de zoete aardappel is afkomstig van een andere familie en is dus géén nachtschade), tomaat, aubergine, pepers (niet peperkorrels), goji-bes en paprika.
Gina Sam adviseert daarom om niet meer dan twee stuks sinaasappelen en tomaten per dag te eten en deze zelfs te vermijden als je veel last hebt van brandend maagzuur.
Om de inname van het schadelijke solanine te verminderen, kunt u in ieder geval meer variëren met groenten die niet tot de nachtschade-familie behoren. Denk daarbij aan sperziebonen, bloemkool, boerenkool, andijvie, wortelen en witlof.
Klimmende nachtschade behoort tot de nachtschadefamilie. Dit is een grote, zeer diverse familie waartoe zowel giftige planten behoren, als voedselplanten zoals paprika, aubergine, peper, aardappel en tomaat. Goed om te weten: de bessen van klimmende nachtschade zijn niet eetbaar.
Voor een gemiddelde volwassene is 200 mg solanine schadelijk; de dubbele hoeveelheid kan zelfs dodelijk zijn. Aardappels bevatten gemiddeld 40 mg solanine per kg. Na het eten van meer dan 5 kilo aardappels in één keer kun je dus ziekteverschijnselen verwachten. Maar ook zonder solanine heb je dan al wel buikpijn.
Veel soorten komen voor in de tropen. Maar ook in Nederland kennen we nachtschade groenten. Bekende cultuurgewassen die tot deze planten behoren zijn witte aardappelen, aubergines, paprika's, pepers en tomaten.
Bij nachtschaden denken de meeste mensen aan paprika, tomaat, aardappel en aubergine. Sommige mensen denken ook aan courgette, omdat deze veel met de andere genoemde groenten gegeten wordt. maar courgette is familie van de komkommer en geen nachtschade.
Er zitten voor ons heel bekende en eetbare soorten bij, zoals de aardappel, tomaat, paprika, rode pepers en aubergine. Maar ook gojibessen en zelfs tabak behoren tot de familie van de nachtschade.
Kardinaalsmuts, klimop, taxus, gelderse roos (in grote hoeveelheden), ricinus communis (wonderboon), maretak, wingerd, krentenboompje (vruchtvlees oké, zaad niet), zuurbes (onrijpe bessen), peperboompje, hulst, liguster, vogelkers (vruchtvlees oké, zaad niet), sporkehout, wolfskers, aucuba, dwergmispel, reukerwt, ...
WAT ZIJN NACHTSCHADES? Nachtschades zijn de eetbare delen van bloeiende planten die tot de Solanaceae-familie behoren. Het zijn groenten die botanisch gezien vaak als fruit worden gezien. Onder ander tomaat, aubergine en aardappel horen hierbij.
Er worden regelmatig dieren vergiftigd doordat men denkt dat het groene aardappelloof geen kwaad kan, ook overlijden er soms dieren door het eten van aardappels die nog groen zijn. In een aardappelknol zit de giftige stof net onder de schil, bij het bewaren in licht kan het solaninegehalte snel toenemen.
De aardappel behoort net zoals overigens de aubergine en de tomaat tot de nachtschadefamilie en bevat het giftige solanine. Daarom eet u ze beter niet rauw. Het meeste gif zit net onder de huid, reden waarom u aardappelen best schilt.
De groene kleur is een aanwijzing dat er verhoogde hoeveelheden van de glycoalkaloïden solanine en chaconine aanwezig zijn. Groengekleurde delen van de aardappel zijn daarom niet meer geschikt voor consumptie. Vermijd dat aardappelen groen worden en bewaar ze in een koele donkere plaats.
Kookvocht drinken is meestal af te raden. Zo bevat kookwater van aardappelen het plantengif solanine. Ook kookvocht van nitraatrijke groenten (zoals spinazie, bieten en andijvie) kun je beter niet opdrinken, evenals kookwater waaraan zout is toegevoegd.
Beschrijvingen. Bitterzoet (Solanum dulcamara) is een klimmende nachtschade. De plant smaakt eerst bitter, maar door een reactie met speeksel komt er een zoete smaak vrij, vandaar de naam. De plant is echter zeer giftig voor mensen en moet dus nooit ingenomen worden!
Algemeen. Medicinaal: Zoals bij vrijwel alle Solanum-soorten zijn de bladeren giftig. Bitterzoet bevat meerdere glycosiden. Uit de volksnamen blijkt dat de stengel houtig (Stinkhout, Zoethout) en de plant giftig (dol = DolKruid.) is en in verband werd gebracht met elfen.
Teveel tomaat heeft z'n keerzijde
Deze stof helpt voor een goede functionering van het zenuwstelsel en regulatie van de bloeddruk. Maar bij een te hoge inname vergroot het de kans op hartproblemen variërend van hoge bloeddruk tot hart- en vaatziekten.
Zuivelproducten, eieren, vlees en suiker staan erom bekend bij sommige artrosepatiënten de gewrichtsklachten te verergeren. Wees hier bij klachten in ieder geval behoudend mee. Een verhoogde inname van vitamine C leidt tot een verminderde kans op achteruitgang van het kraakbeen en pijn in de gewrichten.
Bekende nachtschades zijn aardappels, aubergine, tomaat, paprika en peper. De nachtschade zou strikt genomen niet behoren tot een voedingspatroon gebaseerd op het Paleo principe. Een van de redenen is omdat de nachtschade oorspronkelijk niet in Afrika voorkwam maar afkomstig is uit Latijns-Amerika.