Een infectie met de MRSA bacterie kan zeer ernstige en zelfs dodelijke gevolgen hebben. Daarom moet een besmetting altijd voorkomen zien te worden.
Is de MRSA-bacterie gevaarlijk? De MRSA-bacterie is niet gevaarlijk voor gezonde personen, maar wel voor mensen met een sterk verzwakte gezondheid. Dat zijn bijvoorbeeld mensen die in het ziekenhuis of verpleeghuis liggen. Zij kunnen aan een besmetting met de MRSA-bacterie overlijden.
Wanneer een MRSA een ontsteking (infectie) veroorzaakt en je dus wel zieker wordt, is deze moeilijker te behandelen, omdat sommige antibiotica niet meer werken. Als je een infectie hebt waarvoor antibiotica nodig zijn, kan het soms nodig zijn dat je voor behandeling wordt opgenomen in het ziekenhuis.
Vaak raakt u de bacterie binnen enkele maanden tot jaren vanzelf kwijt. Een behandeling is niet nodig. Bent u drager van de resistente bacterie genaamd MRSA én werkt u in de zorg, bijvoorbeeld als verpleegkundige of in de thuiszorg? Dan kan het toch verstandig zijn deze bacterie te behandelen.
Wereldwijd zou er dan elke drie seconden een dode vallen door superbacteriën. Op dit moment overlijden alleen in Europa en de Verenigde Staten meer dan 50.000 mensen per jaar aan infecties door resistente bacteriën, zoals de ziekenhuisbacterie MRSA. Wereldwijd gaat het om een aantal van 700.000 sterfgevallen.
U blijft in ziekenhuis St Jansdal als MRSA drager of ex-MRSA drager gemarkeerd totdat zeker is dat de bacterie niet meer bij u aanwezig is. Deze periode zal zeker een jaar in beslag nemen.
Op nummer 1 van de lijst staat volgens de organisatie de Acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie. Vooral de luchtwegen en de longen worden aangetast door de bacterie. Maar ook salmonella, staphylociccus aureus of Neisseria gonorrhoeae komen op de lijst voor.
Om na te gaan of u de MRSA bij u draagt, maken we met een wattenstokje kweekuitstrijken van uw keel, neus en rectum (gebied voor de anus). Heeft u wonden of andere huidafwijkingen (zoals psoriasis of eczeem)? Dan maken we daar ook uitstrijken van. Het afnemen van deze kweekuitstrijken is pijnloos.
Infecties door bacteriën kunnen ernstiger verlopen dan infecties door virussen, maar de meeste infecties door bacteriën gaan vanzelf over.
De MRSA screening
Dat betekent dat er met een wattenstokje vocht afgenomen wordt (een uitstrijkje gemaakt) uit uw keel, neus en perineum (gebied voor de anus). Heeft u wonden of andere huidafwijkingen (zoals psoriasis of eczeem) dan worden daar ook uitstrijkjes van gemaakt.
Hoe kun je MRSA krijgen en hoe kun je anderen besmetten? Besmetting met MRSA vindt vooral plaats door direct huidcontact, voornamelijk via de handen. Soms kan MRSA via huidschilfers of niezen in de lucht komen en zo ingeademd worden. MRSA zal zich bijna altijd via lichamelijk contact verspreiden en zelden via de lucht.
Het afnemen van deze kweekuitstrijken is pijnloos. Het duurt 2 tot 5 dagen voordat we de uitslag van deze uitstrijkjes (kweken)hebben. Als u opgenomen bent, doen we een sneltest, waarbij we binnen 3 uur weten of u MRSA-negatief bent (dan draag u de MRSA-bacterie niet bij u).
Een bacterie is een eencellig micro-organisme. Bacteriën verspreiden zichzelf in een mum van tijd, omdat de cel zichzelf kan delen. Op die manier verspreiden bacteriën zich ook gemakkelijk van mens naar mens. Bacteriën zijn overal en ook in ons lichaam dragen wij miljoenen bacteriën mee.
De MRSA bacterie is ongevoelig voor alle ß-lactam antibiotica zoals flucloxacilline, amoxicilline/clavulaanzuur en cefuroxim. Voor andere groepen antibiotica kunnen ze vaak nog wel gevoelig zijn, zodat er over het algemeen nog wel andere behandelingsopties zijn.
Mensen die met MRSA in aanraking komen, kunnen drager worden van de bacterie. Gezonde mensen merken hier vaak niets van. De bacterie kan vanzelf ook weer verdwijnen, zonder dat de drager er iets van gemerkt heeft. Maar deze personen kunnen de bacterie wel ongemerkt naar andere mensen en/of hun omgeving overdragen.
Wanneer bacteriën resistent worden tegen antibiotica, dan moeten sterkere antibiotica worden ingezet om infecties te genezen. Chinese onderzoekers melden dat ze bacteriën hebben gevonden die ook resistent zijn tegen de sterkste antibiotica die er vandaag bestaan, namelijk polymyxinen (1, 2).
Een bloedvergiftiging wordt ook wel sepsis genoemd. Bekende symptomen van bloedvergiftiging zijn een snelle hartslag, bloeddrukdaling, koorts, koude rillingen en verwardheid. Een rode streep op de huid van armen of benen is geen symptoom van bloedvergiftiging. Dit gebeurt bij een bacteriële lymfevatontsteking.
Capsules, tabletten en drank beginnen na 1 tot 2 uur te werken; de injectie en het infuus werken meteen. Eén dosis werkt 6 tot 12 uur. Na een paar dagen merkt u dat de klachten van de infectie minder worden. Soms is het mogelijk om een kuur van 1 dag te gebruiken.
U kunt alleen besmet worden als u in direct contact bent geweest met een persoon die de MRSA-bacterie bij zich draagt. Mensen die de MRSA-bacterie oplopen kunnen de bacterie lange tijd bij zich dragen zonder er klachten van te hebben. Als 'drager' kan men echter wel andere mensen besmetten.
De bacterie kan dieper in het lichaam komen en verschillende ziektebeelden veroorzaken, zoals bloedvergiftiging, endocarditis (ontsteking aan de hartkleppen), abcessen, botontsteking, gewrichtsontsteking en longontsteking. Sommige Staphylococcus aureus-bacteriën kunnen giftige stoffen (toxinen) aanmaken.
'Longontsteking, een wondje in de voet, een ontsteking van de urinewegen enzovoort, het kan allemaal leiden tot sepsis. Daarbij raken bacteriën in de bloedbanen. Via die bloedbanen komen ze terecht in hart, longen, hersenen ... De organen kunnen beschadigd raken of volledig uitvallen, met de dood als gevolg.
Bacteriële longontsteking
Deze ziektekiemen worden door hoestende, besmette mensen verspreid. Ook door bloedcontact met besmet bloed, of besmette ziekenhuismaterialen kunt u een longontsteking oplopen. Daarnaast komen sommige bacteriën voor in sauna's, zwembaden, bubbelbaden en andere warme baden.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bij een bacteriële infectie treden er al snel symptomen op zoals: Misselijkheid. Braken. Bloed, pus of slijm in de ontlasting.
Medewerkers in de gezondheidszorg lopen een verhoogd risico op dragerschap. Daarnaast lopen werknemers die in contact komen met besmette dieren in de (intensieve) veehouderij (vooral varkenshouderijen, vleeskalverbedrijven en pluimveebedrijven) een verhoogd risico om drager te worden van LA-MRSA.
MRSA kan in ziekenhuizen bijvoorbeeld operatiewondinfecties veroorzaken, die soms ernstig kunnen verlopen. Het belangrijkste verschil tussen de gewone Staphylococcus aureus en de MRSA ligt in de behandeling. Infecties veroorzaakt door Staphylococcus aureus kunnen met de gebruikelijke antibiotica behandeld worden.