Zo'n laag kun je doorbreken door de border diep door te spitten met een mobiele kraan. Een andere optie is door middel van een motorboor (waar normaal schuttingpalen mee geplaatst worden) diepe verticale gaten te boren.
Kies vooral planten die goed tegen de vochtige omstandigheden kunnen. Om de structuur te verbeteren, is het belangrijk om organisch materiaal zoals compost en goede organische mest toe te voegen. Dit helpt de kleigrond losser te maken, de afwatering te verbeteren en de voedingswaarde te verhogen.
Kleigronden zijn, vergeleken met zand, slecht waterdoorlatend. In droge tijden houden ze veel langer water vast, maar in natte tijden verdrinken gewassen eerder. Ook hebben kleigronden minder last van uitspoeling van mineralen zoals nitraat en fosfaat dan zandgronden.
Een zware grond (klei) lichter maken kan met turf, lavagruis of grof Rijnzand. De grove korrels laten meer lucht in de bodem toe en verhogen het drainerend vermogen.
Hoe je de grond kan verbeteren in je tuin hangt af van de staat van de bodem: harde grond moet je losmaken door zand aan het gras toe te voegen. Als de grond te los zit, moet je daarentegen het vermogen om water en voedingsstoffen vast te houden verbeteren. Gebruik hiervoor best het kleimineraal Bentonit.
Kleigronden zijn over het algemeen slecht waterdoorlatend. Als er water blijft staan in je tuin dan is dat vaak een gevolg van een storende laag in de ondergrond. Zo'n laag kun je doorbreken door de border diep door te spitten met een mobiele kraan.
Kleigrond bevat voor een deel schelpen waardoor deze grond van zichzelf kalkhoudend is en dus een hogere zuurgraad heeft. Extra toevoegen van kalk is meestal niet noodzakelijk.
Je hebt een geotechnisch onderzoek nodig om te bewijzen dat de ondergrond geschikt is om op te bouwen. In Nederland is het eigenlijk alleen mogelijk om op staal te bouwen op zand- of kleigrond.
Toepassingen met Drainzand
Het laat zeer goed water door, blijft los maar is toch relatief voordelig in vergelijking met drainagegrind of andere materialen. Drainzand wordt ook gebruikt om kleigronden en andere zware grondsoorten te verschralen (luchtiger / losser te maken).
Drainage in een tuin met kleigrond
Buizen zonder omhulling worden vooral gebruikt rondom bomen en planten, niet om hele oppervlaktes in uw tuin te draineren. Er is echter wel een uitzondering, voor zware kleigrond zijn kale buizen (zonder omhulling) de beste keuze.
Zandgrond bevat bijna geen afslibbare delen is en daarom snel droog. Zandgrond is makkelijk te bewerken en laat water goed door. Op deze grondsoort is snel sprake van uitspoeling van meststoffen, omdat de zanddeeltjes in tegenstelling tot lutumdeeltjes geen meststoffen aan zich binden.
Er is gebleken dat een bodem met meer dan 8% kleideeltjes vruchtbaar is én beter bestand is tegen langdurige droogte. Bovendien blijft er meer CO2 in de bodem zitten doordat de bodem extra organische stof vasthoudt door binding aan kleideeltjes. Hierdoor is klei uitstekend te gebruiken in de landbouw.
Of wellicht woon je al een tijdje op kleigrond maar kom je nu pas toe aan die tuinverbouwing. Hoe je het ook wendt of keert, je moet in beide gevallen van te voren rekening houden met een aantal zaken voordat je een tuin op kleigrond aanlegt. Lucas raadt aan om de klei ongeveer 70 cm diep af te graven.
Meestal is kleigrond dus een goed vruchtbare grond. Voedingsstoffen blijven lang behouden en spoelen niet snel uit. Dat is ook de reden dat grootverbruikers zoals koolgewassen het goed doen op kleigrond. Ook planten die graag op een goed vochtige grond staan kan je vaak kweken op kleigrond.
Klei is voedzaam (vruchtbaar). Klei houdt water goed vast. Klei houdt voedingsstoffen goed vast. Klei is minder gevoelig voor verzuring.
Kleigrond. Kleigrond is heel vruchtbaar, maar moeilijk bewerkbaar. Voornamelijk doordat er zo weinig lucht tussen de fijne gronddeeltjes zit. Kleigrond houdt veel water vast, maar in de zomer wordt het soms zo hard als beton.
Kleigrond. Een ondergrond van zeeklei of rivierklei is minder stabiel dan zand, en heeft een grotere kans op verzakking. Afhankelijk van deze grond is een schroeffundering of met heipalen aan te raden.
Bij kleigrond zie je onderin het glas een laagje met grove delen.Daarboven zit een laag met kleine, fijne slibdeeltjes. Dat geeft duidelijk aan dat je een klei- of leemgrond hebt. Als je een grote laag met slibdeeltjes hebt, betekent dit dat je een zware kleigrond hebt.
Voor zand- en veengronden geldt bijvoorbeeld dat deze over het algemeen wat zuurder zijn, met een pH-waarde tussen de 4,5 en 5,5. Kleigronden daarentegen zijn minder zuur met een pH-waarde vanaf ongeveer 6,7 en hoger.
Gewoonlijk is zandgrond lichtzuur en humus-arm met een pH onder de 6. Veengrond is humusrijk met een pH tussen 4 en 6. Bij klei zit je vaak boven de 6 tot wel 7,5 en hoger. Op het etiket van planten staat of er humusrijke zure grond nodig is.
Kleigrond is grond waarbij vooral de kleideeltjes de eigenschappen bepalen. Al vanaf 25% lutum (=25%kleideeltjes) wordt een grond een kleigrond genoemd. Het grootste deel van de grond, 75%, bestaat dan uit silt, zand en eventueel wat grind. De klei bepaalt echter sterk de eigenschappen, dus ook de naam.
Als de grond nat is, is kleigrond zwaar en plakken de deeltjes aan elkaar. Bij droogte wordt kleigrond juist keihard. Planten geschikt voor deze grond zijn absint alsem en munt. Zandgrond watert goed af en warmt snel op.
De hortensia groeit op elke grondsoort. Echter op grond met een hoge pH waarde, bijvoorbeeld op kalkrijke kleigrond, kunnen gebreksverschijnselen (geel blad) voorkomen. Als de tuin uit kleigrond bestaat is het verstandig de klei te mengen met zo'n 50-70% goede tuinaarde met turfmolm of zure potgrond .
Zavelgrond is de meest ideale grond voor tuinplanten. Het is een combinatie van klei- en zandgrond: klei met zestig tot tachtig procent zand. Het is goed te bewerken, goed doorlatend en meestal rijk aan humus.