Overtuigend bewijs van leven op Mars is nooit gevonden Maar hoewel de Marsrovers van NASA meermaals aanwijzingen op de rode planeet hebben gevonden die dicht in de buurt komen van sporen van leven, mist nog steeds definitief bewijs waar de wetenschap het unaniem over eens is. Vooralsnog geen groene marsmannetjes dus.
Om Mars echt leefbaar te maken, moeten we een atmosfeer creëren zoals die op aarde ('terravorming'), en moeten we er op grote schaal gewassen kunnen telen. Dat is enkel mogelijk als er bepaalde microbiële ingrediënten in de grond zitten. Of dat allemaal realistisch is, is vooralsnog onduidelijk.
Betere telescoopbeelden en vooral de foto's die in 1965 door de Mariner 4-sonde werden opgenomen toonden Mars als dorre woestenij zonder rivieren, oceanen en zichtbare planten. De intense ultraviolette straling maakte de planeet uiterst ongeschikt voor leven, in ieder geval voor leven zoals we dat op Aarde kennen.
Ter vergelijking: op aarde zit er 0,04 procent koolstofdioxide in de lucht die we inademen. Permanente bewoning op Mars is alleen mogelijk als de atmosfeer en het klimaat zo worden aangepast dat de mens er kan overleven ('terravorming'), zo stellen de Chinese onderzoekers.
Verschillende landen hebben machines op Mars gezet, maar een mens is er nog nooit geweest. Dat zal waarschijnlijk ook nog een tijdje duren, maar de Amerikanen hebben de beste kaarten. SpaceX-oprichter Elon Musk zei vorig jaar nog dat hij in 2024 mensen naar Mars wil sturen met zijn nieuwe Starship-raket.
Volgens Vermeulen en Ten Kate zou je kunnen overleven op Mars, maar er zijn veel obstakels. De grootste obstakels zijn de temperatuur en de lucht. Zo is het op Mars een stuk kouder. “Op de evenaar rond het middaguur kan het ongeveer nul graden zijn,” vertelt Ten Kate.
Een dag op Mars (sinds de landing van de populaire sonde Mars Pathfinder vaak 'sol' genoemd) duurt 24 uur en 37 minuten.
Mars is niet bepaald gastvrij, maar het lijkt minder op de Aarde dan enig ander lichaam in het zonnestelsel. Een probleem is dat de atmosfeer vanuit ons oogpunt weinig nut heeft. Het is pijnlijk dun en bestaat bijna volledig uit koolstofdioxide. Mars is misschien niet ergens waar we zouden kunnen leven .
Op Mars is er minder lucht dan op aarde. De atmosfeer bestaat vooral uit koolstofdioxide en een klein beetje stikstof. Er is bijna geen zuurstof, dus ademen is moeilijk! Het kan hard waaien op Mars, maar niet zo erg als op aarde.
Astronomen en (asto-)biologen gaan er dan ook vanuit dat de aarde niet de enige 'levende planeet' in het heelal is. Hoe zeldzaam buitenaards leven precies is, is echter onbekend. Op andere planeten (of manen) in ons eigen zonnestelsel zijn tot op heden nog nooit sporen van buitenaardse organismen aangetroffen.
De laag lucht om Mars bevat geen zuurstof, maar bestaat voor het grootste deel uit een andere stof: koolstofdioxide. Een mens zou er dus niet kunnen ademen. Het Marswagentje wist die koolstofdioxide om te zetten in zuurstof. Genoeg zuurstof zou betekenen dat er ook mensen voor langere tijd op Mars kunnen rondlopen.
In het zonnestelsel vallen alleen de Aarde en Mars in de bewoonbare zone; Venus en Mercurius staan te dicht bij de Zon, de andere planeten te ver ervandaan.
Volgens sterrenkundige Lucas Ellerbroek zou je in principe wel op de maan kunnen leven. Maar je moet dan wel ontzettend veel spullen meenemen. Er is op de maan namelijk geen eten, drinken of zuurstof.
De gemiddelde temperatuur op Mars (ongeveer -63°C) is aanzienlijk kouder dan op Aarde (+15°C). Temperatuurvariaties volgens de seizoenen zijn echter zeer groot. Het temperatuurverschil tussen dag- en nachtzijde is ook groot.
Alleen zuurstof kan dus niet. Mars heeft slechts een zeer ijle atmosfeer. Meteorieten zullen in deze atmosfeer tijdens hun val nauwelijks of niet verbranden en vormen dus een gevaar voor inslag in het dome onderkomen.
Veel moleculen in het universum zijn geurloos
Op Mars vind je bovendien veel methaan, het gas dat ook vrijkomt bij scheten. Maar anders dan je misschien zou denken, heeft methaan op zichzelf geen uitgesproken geur.
Deze twee moleculen schijnen in de vier massieve planeten de rol over te nemen van waterdamp op de aarde. Van zuurstof heeft men geen spoor gevonden, tenzij in Uranus en dan nog in een uiterst geringe hoeveelheid.
Mars heeft wel een atmosfeer, maar die is ongeveer 100 keer dunner dan de atmosfeer van de aarde en bevat heel weinig zuurstof. De atmosfeer op Mars bestaat voornamelijk uit koolstofdioxide. Een astronaut op Mars zou de lucht van Mars niet kunnen inademen en zou een ruimtepak met zuurstof nodig hebben om buiten te kunnen werken.
Eerst en vooral s het licht op Mars iets minder fel dan op Aarde. Het is vergelijkbaar met het licht op Aarde op een bewolkte dag, aangezien de zon verder verwijderd is van Mars wat de intensiteit van het licht beïnvloedt. Die grotere afstand maakt trouwens dat de zon er op Mars een derde kleiner uitziet dan bij ons.
Tot op heden is er geen doorslaggevend bewijs gevonden voor leven in het verleden of heden op Mars .
Wie ervan houdt, heeft misschien interesse in een tripje naar Mars. Of hebben we daar als mens niets te zoeken? De reis naar de rode planeet kost vele miljarden en je bent minimaal een half jaar onderweg. Daarbij wordt het ook nog een enkeltje: terugkeren is (voorlopig) onmogelijk.
De acht planeten die we in ons zonnestelsel kennen, zijn Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus. Ze zijn alle acht verschillend en hieronder kun je de bijzonderheden van deze planeten lezen. Mercurius De kleinste planeet uit ons zonnestelsel.
Na de aarde is Mars de meest leefbare planeet van ons zonnestelsel – maar stel je daar niet al te veel bij voor. De gemiddelde temperatuur aan het oppervlak is zo'n 60 graden onder nul. De atmosfeer bevat nauwelijks zuurstof.
Ontdekking van water op Mars
De Mars Odyssey-ruimtesonde, die op 24 oktober 2001 aankwam op Mars, ontdekte een laag waterijs in de bodem. Het ijs bestaat uit bevroren modder in een laag permafrost, ongeveer 1 m onder het oppervlak.
De term werd aangenomen tijdens NASA's Viking-project (1976) om verwarring met een aardse "dag" te voorkomen. Door gevolgtrekking is het "zonne-uur" van Mars 1⁄24 van een sol (1 uur 1 min 39 sec), een "zonne-minuut" 1⁄60 van een zonne-uur (61,65 sec) en een "zonne-seconde" 1⁄60 van een zonne-minuut ( 1,0275 sec ).