Laat zien en vertel hoe iemand kan communiceren. Gebruik in je eigen communicatie bijvoorbeeld gebaren (iPad, boek, warm/koud etc.) die de patiënt zou kunnen gebruiken om ergens om te vragen. Wijs zelf symbolen/woorden aan, op communicatiekaarten of de communicatie app.
Patiënten op de IC communiceren vaak via gebaren, gebarentaal, schrijven of onbegrijpelijke woorden . Daarom is er een langere interactietijd nodig tussen de verpleegkundige en de patiënt. Dit zal helpen om de communicatie van de patiënt correct te ontcijferen en kan de verpleegkundige verder in staat stellen om passende acties of interventies te ondernemen.
Praat over je zorgen met iemand die je goed kent. Bijvoorbeeld een familielid of goede vriend. Vertel het ook als je bijvoorbeeld erg moe of verdrietig bent. Schrijf op wat je meemaakt.
Patiënten met behouden cognitie en fijne motoriek kunnen pen en papier krijgen om vrij te kunnen schrijven . Als fijne motoriek behouden is, maar de patiënt niet kan schrijven, zijn er communicatieborden beschikbaar. Deze borden bestaan uit iconen en afbeeldingen die basisbehoeften vertegenwoordigen.
Een verblijf op de IC kan één nacht duren, maar ook langer, tot zelfs meerdere weken. Dit hangt af van hoe het met de patiënt gaat. Als er steeds meer organen slecht werken of de patiënt wordt zieker, dan blijft de patiënt langer zorg krijgen van de IC.
Helaas is het niet altijd mogelijk om iemand te genezen. Op de intensive care komt het voor dat ernstig zieke en verzwakte patiënten overlijden, zelfs tijdens een behandeling. In sommige gevallen wordt er besloten dat verder handelen medisch zinloos is.
Hoelang een beademing duurt en hoe goed het ontwennen gaat, is van patiënt tot patiënt anders. Beademing kan enkele uren duren, maar soms duurt het dagen, weken of soms zelf maanden.
Aan de beademing liggen is meestal niet pijnlijk, maar kan oncomfortabel zijn. Met een beademingsbuis kunt u niet eten of praten . Met een tracheacanule kunt u mogelijk praten met een speciaal apparaat en bepaalde soorten voedsel eten. Met een gezichtsmasker kunt u alleen praten en eten als uw zorgteam dat aanbeveelt.
Een slapende patiënt verbruikt namelijk veel minder zuurstof. Soms moet iemand worden beademd omdat hij zelf niet genoeg zuurstof kan opnemen, bijvoorbeeld bij een zware longontsteking. Ook dan wordt hij in een kunstmatig coma gebracht.
Als ze een beademingsbuis in hun mond hebben, kunnen ze niet praten omdat de buis door het strottenhoofd (larynx) loopt. Het is beter om aan te nemen dat ze je kunnen horen en normaal met ze kunnen praten, zelfs als het gesprek maar eenrichtingsverkeer is.
Op de IC liggen kritiek zieke patiënten bij wie een of meerdere vitale, belangrijke lichaamsfuncties, worden bedreigd zoals de ademhaling, de bloedcirculatie of nierfunctie. IC-patiënten hebben daardoor hoog-technologische, complexe en intensieve zorg nodig.
Wees troostend
Dit betekent dat ze alles om zich heen kunnen horen en voelen. Een tip om een geliefde te steunen die aan de beademing ligt, is om troostend te zijn. Als u uw tijd in de ziekenhuiskamer doorbrengt met paniek, kan dat uw geliefde zenuwachtig maken. Door met een kalme stem tegen ze te praten en hun hand vast te houden , kunnen ze zich op hun gemak voelen.
Communicatie is essentieel voor kwalitatief goede zorg aan het einde van het leven . Het is aangetoond dat afdelingsrondes met gedocumenteerde uitkomsten en bespreking van vastgestelde behandeldoelen tussen de afdelingsleider van de intensive care (ICU), het verplegend en medisch personeel de verblijfsduur op de IC verkorten.
Het feit dat de patiënt de ogen open heeft en rondkijkt, wil niet zeggen dat hij iets ziet en herkent. Hetzelfde geldt voor horen. Maar het is niet altijd te merken of een patiënt geluiden hoort. Daarom moet u er eigenlijk van uitgaan dat hij u wel verstaat en begrijpt, ook al weet u dat niet zeker.
Hoe lang deze klachten aanhouden, hangt af van verschillende factoren. De aandoening waarvoor ic-behandeling nodig was en hoe lang u op de IC opgenomen bent geweest, spelen hierbij een belangrijke rol. Het is niet mogelijk om vooraf te zeggen hoelang het herstel duurt en of alle klachten helemaal verdwijnen.
Zowel de ingebrachte tube als het beademen zelf is onprettig voor de patiënt. Daarom worden tijdens de beademing meestal slaap- en pijnstillende medicijnen via een infuus toegediend. De slaap kan variëren van een lichte slaap waarbij de patiënt wekbaar is, tot een diepe slaap.
Terwijl u aan de beademing ligt, zal uw zorgverlener proberen u zo wakker mogelijk te houden en ervoor te zorgen dat u kalm en comfortabel bent. Ze zullen indien nodig medicijnen gebruiken om u te laten ontspannen. Het is niet ongewoon dat u wakker bent (bij bewustzijn), maar u kunt zich slaperig, verward of niet volledig bewust zijn van wat er gebeurt.
Adem normaal in en sluit je mond goed om de mond van het slachtoffer. Denk aan het happen in een appel maar dan zonder tanden te gebruiken. Blaas gedurende 1 seconde gelijkmatig lucht in de longen van het slachtoffer. Kijk tijdens het inblazen of de borstkas iets omhoog komt.
Afhankelijk van het type buis, de breedte van uw luchtpijp en de conditie van uw strottenhoofd, kunt u mogelijk met de buis spreken . Indien nodig kan een logopedist of een verpleegkundige die is opgeleid in tracheostomiezorg u helpen uw stem weer te leren gebruiken.
In ons land is het een veelvoorkomend misverstand dat beademing ‘einde van het leven’ betekent en dat van iemand die aan de beademing ligt bijna ‘verwacht’ wordt dat hij vroeg of laat zal sterven .
Het kan zes maanden duren voordat u normale activiteiten weer kunt doen zoals u gewend was. Soms is hiervoor meer tijd nodig. Deze Engelse term betekent letterlijk vertaald: 'op de IC gekregen (spier)zwakte'.