Zowel douglashout als larikshout zijn duurzaam en erg geschikt voor buitengebruik. Door de grote hoeveelheid hars die van nature aanwezig is in dit hout zijn ze als het ware op een 'natuurlijke manier' geïmpregneerd (lees beschermd) tegen weersinvloeden.
Onbehandeld gaat Lariks (Siberisch lariks) 10 tot 15 jaar mee. Lariks heeft hiermee een gemiddelde duurzaamheid en zal naast de mogelijke aantasting van schimmels na verloop van tijd gaan vergrijzen, uitdrogen en kromtrekken.
De Douglas zal minder snel scheuren dan de Lariks. De Lariks is echter wel een stuk duurzamer dan de Douglas. Het lijkt dus beter om voor de Lariks te kiezen als je duurzaam tuinhout wilt gebruiken.
Verschil tussen douglas hout en lariks hout
Het grootste visuele verschil tussen de beide houtsoorten zit hem in de kleur. Douglas is doorgaans iets meer rosé van kleur terwijl lariks geler is. Daarnaast scheurt douglas hout doorgaans iets minder snel scheurt dan lariks hout.
Siberisch lariks is aanzienlijk duurzamer dan Douglas omdat het veel langzamer groeit. Daardoor is het veel compacter, veel zwaarder en zit er meer hars in. Het is daardoor ook duurder. Maar het gaat langer mee en is dus duurzamer dan Douglas.
Om Larikshout mooi te houden, raden we twee keer per jaar een oliebehandeling aan. Na verloop van tijd zijn Larikshouten meubels weer op te frissen door de buitenste laag licht op te schuren en het product in een olie of beits te zetten. Larikshout doet het goed in een buitenomgeving en vergt niet veel onderhoud.
Lariks is een van de hardste Europese naaldhoutsoorten. Dit maakt Lariks ook heel geliefd om in de bouw te gebruiken. Het is een sterk harshoudende houtsoort, hierdoor is Larikshout minder gevoelig voor schimmels en rotten. Daarnaast zorgt dit ervoor dat het hout na verloop van tijd alleen maar harder wordt.
Lariks hout is een veelzijdig houtsoort met een goede prijs/kwaliteit verhouding. Er wordt vaak voor dit houtsoort gekozen om te gebruiken voor een overkapping, schutting of terras. Lariks hout lijkt qua kenmerken erg veel op Douglas hout, daardoor worden beiden soorten vaak door elkaar heen gebruikt.
De lariks valt op, omdat in de herfst de naalden mooi oranje-geel verkleuren en afvallen. Gedurende de winter is de boom kaal. In het voorjaar verschijnen frisgroene nieuwe naalden, die jong fluweelzacht zijn. Decidua betekent loof verliezend.
Van zichzelf hebben Douglas- en Lariks hout een warme rood, roze tekening. Door de invloed van wind, zon en regen zal dit hout extreem snel verkleuren (vergrijzen) waardoor die warme uitstraling verloren gaat. Douglas hout behandelen tegen vergrijzen, is buiten daarom ook aan te raden.
Larix. Kan gevaarlijk vonken. Voor normaal gebruik in een vuur niet erg geschikt. Dit hout geeft veel warmte maar verbrandt snel en vonkt veel.
Lariks is een harshoudende houtsoort waarvan het kernhout kleurvariaties vertoont van licht geelbruin (Siberisch larix), geelbruin, rozeachtig tot roodachtig bruin. Het spint is duidelijk van het kernhout te onderscheiden en is geelachtig tot vuilwit van kleur.
De Europese lork (Larix decidua) komt van nature voornamelijk voor in de Alpen en de Karpaten, nabij de boomgrens, maar wordt in sommige tuinen en parken ook aangeplant als sierboom. De in de Nederlandse bossen voorkomende lork is meestal een kruising van deze Europese lork met de Japanse lork (Larix kaempferi).
Welk hout gebruikt u? Voor een overkapping gebruikt u stevig, duurzaam tuinhout dat lang meegaat en bestand is tegen alle weersomstandigheden. Lariks Douglas hout gaat bijvoorbeeld met een duurzaamheidsklasse 3-4, makkelijk 10 tot 15 jaar mee. Daarnaast is het betaalbaar hout met een warme uitstraling.
Voor de beste duurzaamheid zijn met name hardhoutsoorten als Acacia, Robinia en Eucalyptus uitermate geschikt voor tuinmeubels. Allen zijn zeer sterk en hebben een lange levensduur. Ook het veelgebruikte eiken is een goede keuze.
Beide houtsoorten zijn redelijk tot goed te impregneren (grenen beter dan Douglas) waardoor het hout langer beschermd blijft. Omdat Grenen houtdelen vaak meer spinthout bevat dan Douglas hout, zijn deze onbehandeld juist iets minder duurzaam en moet deze altijd worden geïmpregneerd worden voor buitentoepassingen.
Van de verse en gedroogde naalden van de den, spar, lariks en jeneverbes kan thee getrokken worden. Je kunt de naalden ook suikeren. Van de naalden van de jeneverbes kun je ook olie of siroop van te maken. Ze krijgen dan dezelfde smaak als de bessen zelf.
Als je wel lengtegroei van de scheut wilt, kies je de gewenste knop(pen) en snoei je de scheut voorbij die knoppen. Op die manier kun je in één seizoen al snel een serieuze nieuwe tak maken. De knoppen zullen in hetzelfde seizoen of anders het volgende uitlopen. Een lariks kan makkelijk scheuten van 30 a 40 cm maken.
Hoe snel groeit een Larix decidua? Een Larix decidua heeft een snelle groeisnelheid en zal uiteindelijk een hoogte bereiken van 25 - 35 (45) m, snelgroeiend.
Zware houtsoorten zijn haagbeuk, valse acacia, beuk, eik, es, kastanje, notenboom, olm, kers en esdoorn. Lichte houtsoorten zijn berk, linde, wilg, gewone den, douglas, els, spar en populier. Haagbeuk levert uitstekend brandhout, maar is zeer gevoelig voor schimmels.
Douglashout kan behandeld worden met een dekkende verf, een semi-dekkende of transparante beits maar de beste manier is HK Lazuur. HK Lazuur van Remmers is een buitenbeits product welke veel door professionals wordt toegepast.
Red class wood is een nieuwe geïmpregneerde naaldhout "houtsoort" met de looks van Lariks Douglas hout, zonder de negatieve eigenschappen van Lariks Douglas hout. Zo is Red class hout vormvast doordat het kunstmatig is gedroogd. Krimp en uitzetting van het hout worden hierdoor sterk verminderd.
De lariks verliest in de winter zijn naalden; hij is in Nederland niet inheems, maar een exoot. Het is dan ook bijzonder dat de lariks, die zoveelvuldig in de Drentse bossen voorkomt, uit Japan stamt.
Siberisch Lariks valt op de de gele kleur, duidelijke vlamtekening en kleine noesten van zo'n 1 tot 2 cm. Deze houtsoort zien wij veel terug als "Europees Hardhout" in de vorm van vlonderplank en gevelbekleding.
Soms is het daarom moeilijk om zaailingen van de lariks te herkennen. Een lariksbos is in de winter nogal kaal, zonder ondergroei maar met een dik tapijt kleine geelbruine naalden. De takken hebben knobbels de zogenaamde kortloten. Daaruit ontwikkelen zich de nieuwe naalden.