Parenterale geneesmiddelen zijn alle geneesmiddelen die worden geïnjecteerd (intramusculair, sub- cutaan, intraveneus perifeer, intraveneus centraal, epiduraal, etc.).
Parenterale voeding is voeding die via een infuus rechtstreeks in de bloedbaan komt. Er wordt een dun slangetje geplaatst in een groot bloedvat. Parenteraal betekent: buiten het maag-darmkanaal om.
Onder intraveneuze (IV) toediening verstaan we het toedienen van vloeistoffen in de veneuze circulatie. Het toedienen van vloeistoffen direct in de bloedbaan is ingrijpend en kan risico's voor de patiënt met zich meebrengen. De intraveneuze toediening is daarom een Risicovolle Voorbehouden Handeling (Wet BIG).
toedieningswegen: lokale toediening (medicijn direct op de plaats die behandeld moet worden), systemische toediening (medicijn wordt eerst opgenomen in het bloed), enterale toediening (oraal), parenterale toediening (buiten het maag-darmkanaal om, direct in de bloedbaan);
Het intraveneus toedienen van medicijnen heeft een aantal voordelen. Het is in de meeste gevallen pijnloos en er ontstaat een gelijkmatige bloedspiegel. Een gelijkmatige bloedspiegel is voor bepaalde medicijnen van belang.
Parenterale geneesmiddelen zijn alle geneesmiddelen die worden geïnjecteerd (intramusculair, sub- cutaan, intraveneus perifeer, intraveneus centraal, epiduraal, etc.). Uit de analyse van de CMR blijkt verder dat 46% van de 4328 in 2008 gemelde medicatie- fouten plaatsvindt tijdens het toedienproces.
Het is een manier waarop immunoglobulinen in je lichaam kunnen worden toegediend. 'Intraveneus' houdt in dat een stof via een naald direct in ('intra') je ader ('vene') komt.Via het bloed kunnen de immunoglobulinen zich verspreiden door je hele lichaam.
In parenterale voeding zitten alle noodzakelijke voedingsstoffen, zoals koolhydraten, vetten, eiwitten, vitamines, mineralen en spoorelementen. Bij enterale voeding wordt het maag-darm kanaal wel gebruikt.
Intraveneus (dmv injectie in een ader)Intramusculair (injectie in een spier) Subcutaan (onderhuidse injectie) Rectaal (via de anus) – bijvoorbeeld met een zetpil of een klysma.
Als de darmen niet voldoende voeding (en/of vocht) kunnen opnemen, is het mogelijk dit via de bloedbaan toe te dienen. Zo krijgt u toch de benodigde voeding, vitamines en mineralen (en/of vocht) binnen. Deze methode heet totale parenterale voeding (TPV). Parenteraal betekent letterlijk 'buiten de darm'.
Bij intraveneuze toediening wordt het farmacon rechtstreeks in het veneuze vaatstelsel gebracht. Op deze wijze wordt het snelst een systemisch effect bewerkstelligd en deze route is vaak een eerste keuze bij levensbedreigende situaties.
Rectaal. Geneesmiddelen kunnen ook direct in het spijsverteringskanaal worden toegediend via de anus en endeldarm, door middel van een zetpil. Rectale toediening van medicijnen wordt o.a. toegepast: als de patiënt misselijk is en moet overgeven.
Het rechtstreeks in de maag of de dunne darm inbrengen van voedingsstoffen en andere stoffen. Enterale voeding kan toegediend worden in vloeibare vorm m.b.v. een nasogastrische sonde (NS) die in de neus ingebracht wordt en die men laat afdalen in de farynx (of de keelholte) tot aan de slokdarm en vervolgens de maag.
Systemische toediening is een manier van toedienen van een geneesmiddel of een andere werkzame stof in de bloedsomloop zodat het zijn werking uitoefent over het hele lichaam. De toediening kan gebeuren langs enterale weg (absorptie door het maagdarmstelsel) of parenterale weg (injectie, infusie of implantatie).
De verschillende toedieningswijzen van geneesmiddelen zoals oraal, enteraal, inhalatie, parenteraal en lokale applicatie en de (verschillen in) werking bij de diverse vormen van toediening: Enteraal = Orale toediening. Rectale toediening. Inhalatie.
Totale Parenterale Voeding (TPV)
Is sondevoeding geen optie, bijvoorbeeld omdat je de sonde steeds uitspuugt, dan wordt soms Totale Parenterale voeding toegediend. Dit is een vorm van voeding die niet via het maag-darmstelsel loopt, maar direct in de bloedbaan wordt gebracht.
Voeding en procedure
Moet er langere tijd parenterale voeding gegeven worden dan wordt gebruikgemaakt van een glucoseoplossing. Omdat deze oplossing hypertoon is kan deze niet perifeer worden toegediend. Het bloedvat waarin de katheter is geplaatst zou daar op reageren door sterk samen te trekken.
In ernstige gevallen zijn ze zelfs aangewezen op totale parenterale voeding (TPV), zodat zij toch voldoende voedingstoffen en/of vocht binnenkrijgen. TPV houdt in dat de voeding via een infuuspomp met een dun slangetje rechtstreeks in de bloedbaan gaat.
Het intraveneus injecteren betekent dat je in een ader gaat injecteren. Intraveneus betekent dan ook ''in een ader''. Deze injectie methode wordt voornamelijk gebruikt voor geneesmiddelen. Deze injectie methode mag alleen gedaan worden door een arts of een verpleegkundige.
Via een slangetje is deze spuit verbonden met uw infuus. Hierdoor krijgt u de pijnmedicatie intraveneus, dat betekent dat het meteen in uw bloed komt. Hierdoor werkt de medicatie snel, al na ongeveer 5 à 10 minuten.
Injecteren in de bloedbaan (intraveneus) is de meest directe wijze van toedienen. Met een injectienaald wordt het medicijn rechtstreeks in de bloedbaan gebracht. Injecteren leidt snel tot het gewenst effect, soms al binnen enkele seconden.
Parenterale geneesmiddelen kunnen een smalle therapeutische breedte hebben, een snel klinisch effect sorteren en een direct effect hebben op vitale functies.Er is een relatief groot risico op bijwerkingen. Om bovengenoemde redenen worden parenterale geneesmiddelen als high risk medicatie gezien.
Parenteraal betekent letterlijk 'buiten de darm'. De voeding wordt niet via de darm toegediend maar komt via een katheter rechtstreeks in een bloedvat terecht. De voeding is zodanig bewerkt dat de voedingsstoffen zonder ver- tering in het maag-darmstelsel, rechtstreeks in de bloedbaan kunnen worden opgenomen.