Water is een heel aparte stof. Het stolt onder de nul graden en wordt dan ijs. De meeste stoffen op aarde krimpen als ze kouder worden, terwijl water juist uitzet. Hierdoor is ijs lichter dan water en blijft het drijven.
Bij 0 oC gaat het water over van de vaste fase naar de vloeibare fase. Het ijsklontje smelt dus. Als je een blokje ijs (100 % water) in een glas doet en je verwarmt dit dan gaat het smelten. Dit smelten gebeurt bij exact 0 oC.
Om te kunnen bevriezen, moeten watermoleculen ergens een beginnetje van een ijskristal maken. In superschoon water gaat dat heel moeilijk, en dat bevriest daarom pas rond de min 40 graden (het smelt altijd bij nul graden). Water dat bij temperaturen onder het vriespunt nog vloeibaar is, wordt onderkoeld water genoemd.
Antwoord. Een ijsklomp is niet anders dan een steen of eender welk ander voorwerp. Alles krijgt na verloop van tijd de temperatuur van de omgeving, dus -18 graden C in de diepvries. Het speciale van een ijsklomp is dat die niet warmer kan worden dan 0 graden, want op die temperatuur smelt ijs.
We hebben op school allemaal geleerd dat water bevriest bij 0 graden. Maar het ultieme vriespunt van water is lager, zo blijkt. Nee, de schoolboeken hoeven heus niet allemaal herschreven te worden. Water met vuiltjes erin bevriest onder normale omstandigheden nog steeds als de temperatuur onder het vriespunt zakt.
Soms is bij temperaturen onder nul graden toch stromend water nodig. Dat kan, als je je buitenkraan maar open laat staan.
de verzamelbuis: onder invloed van het antidiuretisch hormoon ADH kan hier de urine nog sterker worden geconcentreerd. De urine eindigt in de urineblaas, waarna het kan worden geloosd.
IJs = bevroren water
Water is een vloeistof dat bij 0 graden Celsius overgaat in zijn vaste toestand…. ijs.
Zeewater kan weldegelijk bevriezen. Maar het vriespunt van zeewater ligt lager: door het zout bevriest het pas op -1,9°C. En water krijgt een grotere dichtheid bij afkoeling. Het koude water zakt dus naar de diepte en het warmere water zal dan naar boven opstijgen en het koude water weer aanvullen.
IJs bewaren moet zo koud mogelijk gebeuren. Zet de temperatuur van je diepvries op minstens -17 graden Celsius of op de koudste setting.
De ideale temperatuur van schepijs in je ijsvitrine
De ideale temperatuur hiervoor ligt tussen de -12℃ en -15℃. Op deze temperatuur blijft het ijs in perfecte conditie en is het ook nog eens eenvoudig in mooie bollen te scheppen. Fijn, want je wil graag iedere klant snel aan een lekker schepijsje helpen.
Acht graden minder koud
De gemiddelde temperatuur van klassieke melk- en roomijssoorten die uit de machine komen, ligt op een graad of zeven onder nul. Geschept en gegeten wordt het bij circa -14 °C. Bij softijs ligt dit anders; het ijs komt op ongeveer -6 °C uit de machine en wordt dan ook op deze temperatuur gegeten.
rond het jaar 1300 bracht Matco Polo vanuit China een recept mee dat veel lijkt op de heden ten daagse sherbet een mengsel van sorbet en melkijs. In de eeuwen daarna vond een ontwikkeling plaats in de recepten die ongeveer in de 16e eeuw leidde tot het roomijs wat wij nu kennen.
Bij het absolute nulpunt zijn alle stoffen vast. Voor elke stof kun je het vriespunt en kookpunt opzoeken. Toegevoegd na 23 uur: Ik word terecht gecorrigeerd dat helium zelfs rond het absolute nulpunt bij een normale druk nog vloeibaar is.
Als je je diepvriezer niet opent tijdens het proces, moet je rekenen op zo'n drie uur. Moet je in de tussentijd wel in de vriezer zijn, dan neemt het wat meer tijd in beslag.
Je diepvriezer is te koud
Om voedsel lang te bewaren is een temperatuur van maximum -18°C belangrijk. Dit is eigenlijk veel te koud om ijs te scheppen. Een professionele ijsschepvitrine zal afgesteld staan tussen -14°C en -12°C. Het ijs blijft bevroren, maar tegelijk veel zachter.
De beste temperatuur voor het bewaren van het ijs ligt tussen de -22 en -25 graden Celsius. Met deze temperatuur ben je er zeker van dat de structuur en smaak het best behouden blijven. Scheppen doe je het best bij een temperatuur van -15 graden Celsius.
Een algemene regel is dat bij een temperatuur van vijf graden onder het vriespunt, het zes uur duurt voordat je één centimeter ijs hebt. Er zijn echter een heleboel factoren die op dit proces invloed kunnen hebben.
Het is algemeen bekend dat urine gaat stinken door het eten van asperges. Ook andere voedingsmiddelen zoals zalm, knoflook en bepaalde specerijen hebben eenzelfde soort effect op de geur van urine. Soms kan stinkende urine echter duiden op gezondheidsproblemen zoals urineweginfecties, nierstenen en prostaatproblemen.
Niet wetenschappelijk bewezen
Toch is er geen enkel wetenschappelijk bewijs dat urine echt goed voor je is. Het enige waar het uit is opgebouwd is water, zout, ammoniak en andere reststoffen. Volgens wetenschappers zit daar niets in waar je lichaam wat aan heeft.
Urine wordt al eeuwenlang gebruikt voor allerlei kwaaltjes. Zo zou het drinken van (warme) verse urine volgens de beroemde Engelse dokter Thomas Willis goed zijn voor keelontsteking. Ook bij wonden, verbrandingen of insectensteken zou urine de boel desinfecteren.
Kwik blijft niet aan de glaswand hangen en heeft een groot temperatuurbereik. Kwik bevriest bij -38,9 °C en kookt pas bij 356,9 °C.
Het kan gebeuren dat water niet direct gaat koken als het “kookpunt” van 100 graden Celsius is bereikt. Als het dan uiteindelijk wel gaat koken, is dat een vrij heftig proces, waarbij het snel kan overkoken.
Is er geen wind, dan is de grens ergens tussen -4 en -5 graden, binnen een dag. Zit er nog helemaal geen vorst in de grond, dan kan het enkele dagen duren. Zit de leiding tegen een verwarmd woonhuis, dan kan het nog langer duren. De officiele vorstgrens die met leidingen wordt aangehouden is 60 cm.