Hondsdraf bevat onder andere kalium, calcium en silicium, maar ook zijn vitamine B en C rijkelijk aanwezig. De bovengrondse delen zijn eetbaar, hoewel je de inname niet mag overdrijven.
Verse blaadjes hondsdraf geven een heerlijk aroma aan soepen en sla. Jonge blaadjes kan je ook als spinazie eten. Eet er niet meer dan 50 gram per keer van. Ook in soepen, omelet en stamppot is het kruid lekker.
Geneeskrachtig kruid
Hondsdraf wordt van oudsher gebruikt tegen darmwormen. Het kruid is nuttig bij verkoudheid, griep, hoesten en infecties van de luchtwegen. Ook zou het werkzaam zijn bij blaasontsteking en is nuttig bij urineweginfecties. Hete thee van hondsdraf helpt om koorts te verlagen.
Hondsdraf, Glechoma hederacea L., is een kruipende plantensoort uit de Lipbloemenfamilie of Lamiaceae. De vierkante stengel kruipt over de bodem en wortelt telkens weer op de knopen. De bladeren zijn niervormig tot rondachtig, gekarteld en met een hartvormige voet.
Hondsdraf is bijna niet biologisch te verwijderen.
Het meest effectief is het gewoon (met wortel en al) uit het gras plukken. Dat moet je wel ieder jaar herhalen, want je krijgt niet alle wortels echt weg. Dat is nog wel te doen als er nog niet teveel staat of als je een hele kleine oppervlakte wilt bewerken.
Lukt het niet de hondsdraf te verwijderen met de hand? Maak dan gebruik van de Pokon Tegen Onkruid Spray. De spray zorgt voor een snelle en effectieve bestrijding van de Hondsdraf. Je kunt dit middel gebruiken tussen de beplanting, bestrating en in de moestuin.
Veel dieren eten het niet. Voor paarden en muizen is het giftig, koeien hebben er geen problemen mee. Konijnen lusten het niet maar mensen lijken er wel tegen te kunnen.
Daarin betekent 'gund' wonde, vocht, etter en 'reba' is rank. Dit betekent dus een plant die over de grond kruipt en zwerende en etterende wonden geneest. Deze naam vertelt ons meteen heel wat over hondsdraf.
Hederacea: deze naam kreeg de plant omdat het blad gelijkenis vertoont met dat van de klimop (Hedera). Hondsdraf: Hondsdraf heeft niets te maken met een hond of met draf, maar is een ver doorgevoerde verbastering van een Oudhoogduits woord dat gundreba luidde.
Er zijn veel planten die giftig zijn voor dieren. Hieronder ook de bosanemoon, dotterbloem, stinkende gouwe, hondsdraf en kruipende boterbloem. Deze 5 worden hier kort besproken.
Alle delen van look-zonder-look zijn eetbaar. Afhankelijk van de seizoenen en het levensjaar van de plant (eerste of tweede jaar) eet je best het ene of het andere. In de vroege lente zijn de jonge blaadjes erg lekker, maar vanaf de bloei wordt het blad al snel te bitter. Dan is de bloem meer geschikt.
De jonge blaadjes van speenkruid zijn rauw in salades te gebruiken of in warme gerechten te verwerken. Van speenkruid kun je alleen de jonge blaadjes oogsten, voordat de plant bloeit. Na de bloei ontwikkelt zich er een giftige stof in bladeren en kun je de plant beter niet meer eten.
Zevenblad is zeer voedzaam en bevat oa vitamine C, kalium, calcium en magnesium. Je kunt de blaadjes bereiden als spinazie, en gedroogd smaakt het naar peterselie. Ook zijn de blaadjes prima te gebruiken in sla, en je kunt er pesto van maken.
Habitat: Hondsdraf komt in een brede waaier van biotopen voor op matig voedselarme tot voedselrijke, vochtige tot droge bodems. De soort groeit zowel in graslanden, zomen en struwelen als in bossen.
Er zijn een aantal planten die veel voorkomen als onkruid en ook eetbaar zijn, waaronder, paardenbloem, brandnetel, gehoornde klaverzuring, haagwinde, zevenblad, weegbree, wikke, daslook, hondsdraf en perzikkruid.
De Glechoma hederacea is ook wel bekend als Hondsdraf. Deze Lamiaceae heeft een maximale hoogtevan ongeveer 20 centimeter.
Hondsdraf is giftig in verse en gedroogde vorm, het zorgt meestal voor vergiftiging wanneer het in hooi zit. Symptomen zijn kwijlen, verwijde pupillen, moeilijk ademen en overmatig zweten. Het eten van hondsdraf is zelden dodelijk, tenzij het paard kilo's er van eet.
Tweezaadlobbig. Bodem: Zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op vochtige tot matig droge, matig voedselarme tot zeer voedselrijke, humushoudende grond (alle grondsoorten).
Hondsdraf werkt kalmerend voor de huid nadat deze in aanraking is gekomen met een brandnetel. Andere goede planten tegen brandnetels zijn de smalle en grote weegbree. Ze helpen vooral tegen de jeuk. Je kunt ze vaak vinden in Nederlandse wandelgebieden en bloeien van mei tot ongeveer november.
Zevenblad groeit op heel wat plekken. Je vindt de plant in beschaduwde wegbermen, heggen, tuinen, sloten akkerranden, … op vochtige voedselrijke grond.
2. Stinkende gouwe (goudsblad) Als je je afvraagt of stinkende gouwe giftig is voor honden, dan is het antwoord: ja, goudsblad is een uiterst giftige plant voor honden. Dat zou je niet zeggen als je zijn lieflijk goudgeel uiterlijk ziet.
Heermoes is te vinden op voedselrijke omgewerkte grond in akkers, bermen, grasland, langs spoorwegen en in tuinen. Soms vind je de soort ook in loofbossen.