Daarom voelt u zich, wanneer u zwemt, veel lichter in de Middellandse Zee dan in de oceaan: het water van de Middellandse Zee bevat veel meer zout dan het water van de Atlantische Oceaan (36 tot 38 gram per liter in de Middellandse Zee tegenover 34,9 gram per liter in de Atlantische Oceaan).
Zeewater is echter niet overal even zout. In de Baltische Zee is het water het minst zout en in de Dode Zee is het water zo zout dat je erop kunt drijven.
Niet elke zee is even zout. De Noordzee is in het gebied voor de Nederlandse kust een van de minst zoute zeeën op aarde. Per liter water bevat deze 31 tot 35 gram zout. Ter vergelijking: de Middellandse zee bevat zo'n 38 gram zout per liter water, de Dode Zee maar liefst 332 gram per liter.
Het water in de Noordzee is overal niet altijd even zout. Het gemiddelde zoutgehalte wordt beïnvloed door de menging tussen het instromende Atlantische water en de rivieren. Het Atlantische, zoute water, komt via het noorden en het zuiden de Noordzee binnen.
Het instromende water verdampt grotendeels en daardoor wordt het meer een depot van mineralen. De concentratie zout is met 33 procent zo hoog, dat een mens er zonder moeite in blijft drijven. De Dode Zee bevat na het Don Juanmeer op Antarctica en het Assalmeer in Djibouti het zoutste water op aarde.
Daarom voelt u zich, wanneer u zwemt, veel lichter in de Middellandse Zee dan in de oceaan: het water van de Middellandse Zee bevat veel meer zout dan het water van de Atlantische Oceaan (36 tot 38 gram per liter in de Middellandse Zee tegenover 34,9 gram per liter in de Atlantische Oceaan).
Als je vraag is of zout in het algemeen op kan gaan, bijvoorbeeld in de zee, nee dat gaat nooit op, omdat al het zout dat gewonnen wordt en gebruikt, bijvoorbeeld voor op de wegen(al is dat vaak zout van onder de grond) uiteindelijk weer in de zee terecht komt, via het grondwater of de riolering.
De overgang tussen het Noordzeekanaal en het Amsterdam-Rijnkanaal wordt gevormd door een drempel waar onder sommige condities zout water overheen kan stromen. Dit zoute water verspreid zich vervolgens langs de bodem verder stroomopwaarts.
Bovendien is het rond de Middellandse Zee lekker warm en dampt deze als het ware uit. Hierdoor is het zoutgehalte in de Middellandse Zeel heel wat hoger dan in de Noordzee. In de Noordzee is er immers heel wat stroming en wordt het zeewater constant gemengd en "ververst".
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Merken met een hoge concentratie aan natrium zoals Vichy, Apollinaris, Gerolsteiner en Chaudfontaine zijn dan ook te vermijden bij personen met (te) hoge bloeddruk of die vocht ophouden in het lichaam. Bru, Evian, Spa, Valvert of Vittel vormen een betere keuze in dat geval.
Het water van de Middellandse zee is helder omdat er weinig of geen sediment (zand en klei) in aanwezig is en dit in tegenstelling tot de Noordzee waar de zeebodem uit zand (en klei op sommige plaatsen) bestaat dat omgewoeld wordt door de golven. De kleur van het water reflecteert trouwens de kleur van de lucht.
Vraagt u zich misschien zelfs af of de Noordzee schoon genoeg is om in te zwemmen? Het antwoord is ja! In de Noordzee zitten meer algen dan in bijvoorbeeld de Middellandse zee. Hierdoor worden de zonnestralen in het water eerder gebroken en is de kleur van het Noordzeewater eerder grijsgroen dan blauw.
Uit die modellen blijkt dat haaien (en roggen) in zout water minder goed blijven drijven. Wanneer een haai wil voorkomen dat hij zinkt, kan hij twee dingen doen. Hij kan zich actiever inzetten om hoogte te houden (maar het nadeel is dat dat veel energie kost). Of hij kan een grotere lever ontwikkelen.
Toch is dit geen goede keuze! Zeewater is drie keer zo geconcentreerd als menselijk bloed, en om het te verwerken, zou het lichaam het overtollige zout in de vorm van urine uitscheiden via de nieren. Wanneer je zout zeewater drinkt, is het lichaam niet meer in staat om het zout uit het lichaam te spoelen.
Stierhaaien zijn namelijk de enige haaien die in staat zijn in zoet water overleven. Dit, plus het feit dat ze hun tijd graag dicht bij de kust verdrijven, leid tot de vele slachtoffers die door deze haaien vallen.
De enorme hoeveelheid plastic in het water maakt de Middellandse Zee een van de meest vervuilde zeeën ter wereld. Doordat de zee vrijwel geheel door land wordt omringd en slechts enkele beperkte doorstromingen naar andere wateren heeft, spoelt zo'n 80 procent van het afval na zo'n tien jaar weer ergens rond de zee aan.
Dan is de zee gewoonlijk kalm en kan je meer zien onder water. Het eerste dat je je nu misschien afvraagt is: moet ik uitkijken voor “zeemonsters”? Als het op gevaarlijke zeedieren aankomt, is de Middellandse Zee vrij veilig.
Bij de Noordpool ook door het vele zoete water dat wordt aangevoerd door de grote Siberische rivieren. Ook de Oostzee is minder zout, minder dan 25‰, doordat er veel rivieren in uitstromen en er weinig verdamping is. Het noorden van de Botnische Golf kan zelfs zoet worden genoemd.
De Nieuwe Maas en de Hollandse IJssel blijven dan zoet waardoor er genoeg zoet rivierwater beschikbaar blijft bij alle inlaatpunten, zelfs bij een lage afvoer van de Rijn.
De Nieuwe Maas staat in Rotterdam rechtstreeks in verbinding met de Noordzee. Deze voor Europa unieke rechtstreekse overgang tussen rivier en zee, zorgt voor bijzondere natuurverschijnselen als eb en vloed en overgangen van zoet rivierwater naar zout zeewater.
Het oorspronkelijke Deltaplan voorzag dan wel in een zoet Zeeuws merengebied, maar uiteindelijk bleven Oosterschelde en Grevelingen geheel zout.
Voordelen van zeewater voor de huid
De natuurlijke mineralen in zeewater hebben een antibacteriële en ontstekingsremmende werking. Dit zorgt ervoor dat wondjes sneller genezen en huidirritaties en puistjes minder worden. Zwemmen in zeewater kan ook voordelen bieden voor mensen die last hebben van lichte acne.
Dat zout in het zeewater komt van rivieren die in de zee uitmonden. Voordat ze dat doen stromen ze eerst door allerlei gebergten en landschappen. Daarbij voeren ze kleine stukjes gesteente mee. Die steendeeltjes kunnen chemische verbindingen met elkaar aangaan waardoor er zout wordt gevormd.
De enige manieren om meer drinkbaar water beschikbaar te maken, is door ontzouting en waterhergebruik. In regio's waar grond- water en oppervlaktewater schaars zijn, wordt al heel lang zeewater ontzout om in de behoefte aan drinkwater te voorzien. Koeweit bijvoorbeeld haalt al zijn drinkwater uit zeewater.