Wat zegt de wet? Als ouders je pijn doen, uitlachen of aanraken op plaatsen waar je dat niet leuk vindt, spreken we over kindermishandeling. In het Kinderrechtenverdrag staat dat je kinderen niet slecht mag behandelen.
Niemand heeft het recht je te slaan, ook je ouders of verzorgers niet. Het is belangrijk om erover te praten, ook als je twijfelt of het misschien normaal is. Je kunt bellen met de Kindertelefoon.
Onder lichamelijke kindermishandeling vallen alle vormen van lichamelijk geweld tegen het kind. Bijvoorbeeld slaan, schoppen, bijten, knijpen, schudden (van een baby) of het kind laten vallen. Ook de corrigerende tik valt hieronder. Deze is in Nederland sinds 2007 bij wet verboden.
Je kind leert dat: geweld is toegestaan tussen mensen. er een verband is tussen liefde en geweld. iemand die macht heeft over jou je mag slaan of fysiek/emotioneel pijn mag doen.
Kindermishandeling gaat niet altijd om zichtbare schade, zoals blauwe plekken of brandwonden. Ook zonder dat je het ziet kan er sprake zijn van een vorm van kindermishandeling. Denk dan aan: schreeuwen, kleineren of bang maken.
Omdat ze verslaafd zijn aan drugs of alcohol. Omdat ze depressief zijn of andere geestelijke problemen hebben. Omdat ze altijd ziek zijn en in bed liggen. Omdat een van de kinderen misschien veel aandacht en zorg nodig heeft.
Corrigeer je kind op een korte, duidelijke, maar rustige manier. Dus zonder boos te worden. Ga naar je kind toe, maak contact door te knielen, oogcontact te maken of je kind aan te tikken en geef de grens aan: “Slaan doen we niet, dat doet pijn” of “Bijten mag niet, dat doet pijn”.
Waarom kinderen boos worden
Het iets doet wat het nog niet helemaal kan of wat nog niet goed lukt. Je kind kan nog te jong zijn om de handeling uit te voeren of het heeft gewoon nog wat meer oefening nodig. Je kind wordt boos uit frustratie. Er grenzen opgelegd worden, waar je kind het niet mee eens is.
Hulp van de kinderen
Behalve hulp van uw man kunt u ook hulp van uw kinderen zelf krijgen. Vraag ze gewoon om u te helpen niet meer zo boos te worden. Ze willen dat echt graag hoor, u helpen. Vertel dan dat u niet meer gaat zeggen hoe iets moet, als ze dat al lang weten.
Alle vormen van geweld tegen een kind zijn kindermishandeling. En er is nog een vorm van geweld die ook schadelijk is voor kinderen. Als je ouders elkaar slaan, elkaar uitschelden of gemene dingen naar elkaar schreeuwen, en jij bent daar bij, dan is dat ook kindermishandeling.
Als u slachtoffer bent van geweld, moet u altijd aangifte doen. Bel 0900 - 8844 (belkosten). Dan kunt u bespreken welke manier voor u het beste is. Voordat u aangifte doet, vertelt de politie u graag wat uw rechten als slachtoffer zijn.
Als je minderjarig bent, kun je niet zomaar naar de rechter stappen. 1 van je ouders of je voogd moet dit namens jou doen. In sommige situaties mag je wel zelf een verzoek indienen bij de rechtbank. Bijvoorbeeld als je na de scheiding van je ouders bepaalde familieleden niet meer mag zien.
Psychische mishandeling (ook wel emotionele - of geestelijke mishandeling genoemd) is het stelselmatig uitschelden, treiteren, vernederen, bedreigen, kleineren, overvragen, isoleren of elk ander gedrag dat een negatieve invloed kan hebben op de emotionele ontwikkeling van een kind.
Door mishandeling en/of verwaarlozing kan het kind te maken krijgen met een achterstand of probleem op emotioneel, intellectueel of lichamelijk gebied. Het kind krijgt daarnaast eerder te maken met alcohol of drugverslaving, en in ernstigere gevallen ook zelfverwonding en zelfmoord.
De maximumstraffen voor verschillende vormen van mishandeling variëren van 3 jaar tot 15 jaar. In sommige gevallen kan de strafeis hoger zijn dan 15 jaar. Bijvoorbeeld als er sprake is van mishandeling met een terroristisch doel. De rechter mag bij ernstig geweld nooit alleen een taakstraf geven.
Je hebt kinderen die boos zijn, maar ook kinderen die opstandig zijn. De boosheid verdwijnt, maar als het opstandig en agressief gedrag vaker voorkomt en langer duurt, dan kan er sprake zijn van ODD.
In het geval van een plotseling opzettende woede uitbarsting, gaat deze normaliter, zodra de aanleiding verholpen is, weer weg en kun je verder. Echter wanneer woede zich ontaard in regelmatig terugkerende uitbarstingen waarbij je ook nog eens de controle uit het oog verliest, spreken we van aanvallen.
ODD is een afkorting van het Engelse Oppositional Defiant Disorder. In Nederland spreken we van een oppositioneel-opstandige gedragsstoornis. CD is een afkorting van het Engelse Conduct Disorder. De Nederlandse term hiervoor is (antisociale) gedragsstoornis.
Door wat extra aandacht te geven op momenten dat het kind gewenst gedrag laat zien, leert het kind dat het niet hoeft te gaan slaan om aandacht te krijgen. Het slaan moet daarnaast natuurlijk wel afgekeurd worden en bestraf wanneer het te vaak gebeurd. Maar een kind kan ook gaan slaan uit angst.
Te vaak agressief gedrag
Als de tips niet helpen en je merkt dat je kind te vaak boos is, zijn eigen agressie niet in de hand kan houden, of dat jij als ouder steeds erg gefrustreerd raakt, zoek dan professionele hulp via de huisarts of via de jeugdgezondheidszorg bij jou in de buurt.
Wat doe je aan agressief gedrag? Wanneer je allebei afgekoeld bent, is het belangrijk dat je met je kind over het gedrag praat. Vertel op een rustige maar duidelijke toon dat je dit gedrag niet accepteert. Geef je kind daarbij ook de ruimte om uit te leggen wat het voelt en waarom het zich zo gedraagt.
Theoretisch valt psychische mishandeling in het Wetboek van Strafrecht onder mishandeling. Maar hoe maak je psychische mishandeling aantoonbaar? In het geval van partnergeweld adviseert de politie slachtoffers om concreet bewijsmateriaal te verzamelen, in de vorm van filmpjes of tekstberichten.
Kindermishandeling remt de ontwikkeling en kan stoornissen veroorzaken. Het schaadt dan de emotionele ontwikkeling en de vooruitgang van de motoriek, de groei, de spraak, het taalgebruik en de intellectuele vermogens.
Gevolgen van kindermishandeling op lange termijn zijn allerlei psychische problemen, waaronder posttraumatische stressstoornissen en dissociatieve stoornissen. Ook gezondheidsklachten zonder aanwijsbare lichamelijke oorzaak komen voor.