Als houd een gebiedende wijs is, komt er ook geen t achter de stam: Houd uw stad schoon! Houd je mond! Houd uw mond!
Hou je aan de snelheidslimiet is wat informeler taalgebruik, meer spreektaal. Maar hou of houd is dus allebei goed. In de spreektaal laten we de slotmedeklinker vaak weg. 'Ik hou van jou' klinkt toch ook beter dan 'Ik houd van jou'.
De regel voor de gebiedende wijs is vrij duidelijk en eenvoudig: de gebiedende wijs krijgt altijd alleen de stam. Houd schrijf je dus zonder t. Soms twijfel je misschien of er sprake is van de gebiedende wijs. Dan kun je het werkwoord vervangen door een vorm van lopen.
In de uitspraak valt de d vrijwel altijd weg en is het dus ik hou van jou. Dit gebruik dringt ook steeds meer door in de geschreven taal. Literaire uitgevers hebben daarom vaak een voorkeur voor deze vorm, zeker als het gaat om de weergave van een conversatie.
Beide schrijfwijzen zijn goed. Vroeger werd verschil gemaakt tussen schrijftaal 'ik houd je op de hoogte' en spreektaal 'ik hou je op de hoogte'. Tegenwoordig is dat niet meer zo.
In 'Houd rekening met een wachttijd' is houd een gebiedende wijs. De gebiedende wijs is de enige werkwoordsvorm (persoonsvorm) die zonder onderwerp voorkomt. De gebiedende wijs is gelijk aan de ik-vorm. Er komt daarom geen t achter de stam houd.
Zowel Ik hou van zingen als Ik houd van zingen is correct. In gesproken taal is hou de gewoonste vorm, evenals in minder formele geschreven taal.In formelere geschreven taal komt de vorm houd meer voor.
Hou en houd zijn allebei goed. 'Ik hou van kerstliedjes' is het gewoonst. In teksten met een informele toon gaat de voorkeur uit naar hou, net als in de spreektaal: Ik hou er wel van.
Houd Moed is het online platform voor iedereen die te maken heeft (gehad) met zelfdoding. Op Houd Moed worden regelmatig artikelen, verhalen van hoop en herkenning gepubliceerd.
In de meeste gevallen is het aan te bevelen om na zoals de vorm ik te gebruiken, omdat de zin een onderwerpsvorm vereist. U kunt die vorm vinden door in constructies van het type doen zoals de zin aan te vullen met een werkwoordsvorm.
Regelmatige werkwoorden
Als het voltooid deelwoord eindigt op een letter uit 't kofschip (dat wil zegen de letters: t, k, f, s, ch, p maar ook x) dan eindigt het voltooid deelwoord op een 't'. In de andere gevallen eindigt het voltooid deelwoord op een 'd'.
Onze Taal schrijft er het volgende over: In teksten met een informele toon gaat de voorkeur uit naar hou, net als in de spreektaal. In iets zakelijker teksten en in formele uitingen is het gebruikelijk om de d van houd wel te schrijven. Houd komt wat netter en verzorgder over dan hou.
Houd uw paspoort gereed. Sommige werkwoorden met een -d tussen twee klinkers, zoals houden, glijden en rijden, kennen naast de persoonsvorm ik houd, enz. ook een vorm zonder -d: ik hou. De vorm met -d is iets formeler dan de vorm zonder -d.
Houdt, met een t aan het eind, is niet correct als gebiedende wijs (ook niet als meer dan één persoon wordt aangesproken). We zeggen bijvoorbeeld ook 'Neem een winkelwagentje' en niet 'Neemt een winkelwagentje. '
Welke spelling de voorkeur heeft, hangt van de uitspraak af. De spelling o past bij de uitspraak met een 'open' o-klank, net als in zo en hallo. In de meeste gevallen heeft o de voorkeur:o ja.
Als het voornaamwoord de functie van onderwerp vervult, is ik de correcte vorm.Als het om een lijdend of meewerkend voorwerp gaat, is mij correct.
Als houd een gebiedende wijs is, komt er ook geen t achter de stam: Houd uw stad schoon! Houd je mond! Houd uw mond!
Ik rij en ik rijd zijn allebei correct. Zowel in gesproken als in geschreven taal is ik rij de gewone vorm. De vorm met -d komt vooral voor in formelere geschreven taal.
het onderwerp van de zin is wat. je is het lijdend voorwerp; het is te vervangen door jou. houdt is de persoonsvorm, de vorm van het werkwoord die samenhangt met het onderwerp. omdat wat het onderwerp is, komt er een t achter de stam houd.
Het werkwoord bezighouden wordt in één woord geschreven.
Ook de vervoegde vormen schrijven we in één woord, tenzij de twee delen (bezig en houden) gescheiden worden door andere woorden (bijvoorbeeld: wat me bezig heeft gehouden), of de volgorde ervan gewisseld is (bijvoorbeeld: ik hou me bezig).
Correct is het wil, zonder -t.
Het werkwoord willen geven we in de derde persoon enkelvoud geen -t: het wil, wil het. De vorm het wilt* (of wilt het*) is niet correct.
Die d achter hou schrijf ik alleen als er ook een t achter moet (hij houdt).
Je wilt is de algemene vorm.Je wil mag ook, maar wordt gezien als informeler. Het werkwoord willen valt net als de werkwoorden zullen, mogen en kunnen onder het rijtje uitzonderingen. Bij elk van deze werkwoorden geldt dat de vorm van de eerste persoon gelijk staat aan de derde persoon.
Iets tegoed / te goed hebben/houden
In tegoed hebben en tegoed houden betekent tegoed 'nog te verwachten, op te eisen, te vorderen'. Volgens de officiële spelling is tegoed hebben en tegoed houden juist. Officieel is het dus: Mijn zus heeft nog tien euro van me tegoed.
U hebt en u heeft zijn allebei correct. Hetzelfde geldt voor hebt u en heeft u.