Als u niet genoeg water drinkt, wordt urine meer geconcentreerd – dit is terug te zien in de kleur en geur. Als urine donker van kleur is met een sterke geur, kan dit wijzen op uitdroging. Sterk geconcentreerde urine, veroorzaakt door een lage vochtinname, ruikt vaak sterk.
Het is daarom verstandig om op tijd een huisarts te raadplegen, zeker wanneer de urine voor langere tijd van geur en kleur is veranderd of sporen van bloed bevat. Stinkende urine kan onder meer een symptoom zijn van blaasontsteking of een ontsteking van de prostaat.
De urinegeur verwijderen kunt u onder andere doen met biotex en water. Niet alleen haalt het de geur weg die erg blijft hangen, maar ook kan het de lastige vlekken weghalen die urine ook met zich meebrengen. Zo komt het vaak voor dat het gebeurt in bed.
Dat is een teken dat de bloedsuikerspiegel enorm hoog is. Het lichaam kan geen suikers meer uit het bloed halen en krijgt daardoor een tekort aan energie. Als alternatief gaat het lichaam vetten verbranden. Daarbij komen afvalproducten vrij, die ruiken naar aceton.
Een volwassene plast normaal gesproken drie tot acht keer per dag, afhankelijk van de vochtinname. Meestal is de urine lichtgeel tot goudgeel van kleur. Bij minder geconcentreerde urine is de kleur lichter. Urine kan ook kleurloos, bruin, zwart of zelfs paars zijn.
Doordat de balans van de hormonen in je lichaam tijdens de overgang verandert, kan dat er voor zorgen dat de geur en kleur van je urine anders wordt dan voorheen. Een oorzaak van sterk ruikende urine kan zijn dat je niet voldoende drinkt, maar stinkende urine kan ook duiden op een blaasontsteking.
Troebele urine kan echter ook een teken zijn van een blaasontsteking. Witte bloedcellen en pus zijn dan in je urine uitgescheiden. Andere symptomen waaraan je een blaasontsteking kunt herkennen zijn jeuk, branderigheid en pijn bij het plassen.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Wanneer u denkt dat u mogelijk een blaasontsteking heeft, kunt u met Blaas-Check® uw urine testen (1e screening). U vangt daarvoor wat (ochtend)urine op in een schoon potje en voert de test uit. Voor de juiste uitvoering van de test leest u de bijsluiter van de test.
Sluip dus voor een subtiele geur check-up eerst naar de koffie-automaat en ruik daarna of het nog snor zit met je eigen geurtje. Valt het tegen? Dan heb je alvast een bakje troost om de publieke vernedering door te spoelen, om vervolgens naar deodorant te grijpen.
Urine is namelijk een stuk minder vies en nutteloos dan je misschien zou denken. De Technische Universiteit Delft ontwikkelde een techniek om belangrijke stoffen zoals stikstof en fosfaat uit urine te halen die anders gewoon zouden verdwijnen. Maar urine wordt al eeuwenlang gebruikt voor allerlei dingen.
Stinkende afscheiding door bacteriële vaginose
Bij bacteriële vaginose verandert er veel in de afscheiding. Dit komt door een onbalans tussen natuurlijke bacteriën en schimmels in de vagina. Naast een andere kleur en samenstelling kan de geur anders worden. Er ontstaat dan een onaangename, vaak visachtige, geur.
Urine bevat behalve water in water oplosbare stoffen, vooral ureum en anorganische zouten. Urobiline en porfyrine zorgen voor de typische gele kleur. Wanneer iemand erg veel drinkt, wordt de urine bij benadering waterkleurig.
Pas als er erg veel eiwit in de urine terechtkomt, kun je de volgende symptomen krijgen: Schuimende urine. Het eiwit laat je urine schuimen en kan een duidelijk zichtbare laag schuim op de urine veroorzaken. Het schuim blijft ook liggen op de urine.
Kenmerkende klachten van een urineweginfectie zijn pijn bij het plassen, klachten van aandrang en frequent kleine beetjes plassen. Soms doen zich bijkomende klachten voor zoals troebele en/of stinkende urine, koorts, bloed in de urine en pijn in de rug, flanken, onderbuik of genitaalstreek.
Een merkwaardige geur, want de stof die wij als kenmerk van een zoete stof nemen, suiker, heeft helemaal geen geur. Probeer maar eens om een schep suiker te ruiken. Toch is er een geur die geurmeesters zoet noemen, namelijk vanilline. Zuivere vanilline.
Als de nieren gezond zijn, zit er dan ook bijna geen eiwit in de urine. Als er wel eiwit in de urine zit, dan is dat vaak een teken van nierschade. Hoe meer eiwit in de urine zit, hoe slechter het met de nieren gesteld is en hoe slechter het in de toekomst met de nieren zal gaan.
Wanneer er te veel stikstof in het lichaam aanwezig is, kan niet alles door de nieren worden verwerkt en zal een gedeelte via het zweet worden uitgescheiden. Als iemand hier te weinig bij drinkt, krijgt het zweet een sterke ammoniakgeur [1,2].
Maak een sopje van warm water en fijnwasmiddel. Neem een spons en dep het sopje op de vlek tot deze verdwenen is. Daarna neem je water met wat witte azijn en tea tree olie. Dep hiermee opnieuw op de vlek.
Niet wetenschappelijk bewezen
Toch is er geen enkel wetenschappelijk bewijs dat urine echt goed voor je is. Het enige waar het uit is opgebouwd is water, zout, ammoniak en andere reststoffen. Volgens wetenschappers zit daar niets in waar je lichaam wat aan heeft.
Urine is meestal lichtgeel tot donkergeel van kleur. Dat komt door het pigment dat erin zit. Dit pigment heet in de medische wereld urochroom. Urochroom wordt geproduceerd doordat het lichaam hemoglobine afbreekt, het eiwit dat zuurstof transporteert in de rode bloedcellen.
De helft is weg na een week. Van een glas water dat je nu drinkt, zal de helft over iets meer dan een week je lichaam verlaten hebben. Van de helft die overblijft, zal na nog een week weer de helft verdwenen zijn.
Als een blaasontsteking onbehandeld blijft, is het mogelijk dat deze overgaat in een prostaatontsteking of nierbekkenontsteking. Dit gaat vaak gepaard met koorts en een ziek gevoel. Indien u last heeft van een blaasontsteking, moet u ervoor zorgen dat u anderhalf tot twee liter per dag drinkt.
Bij voorkeur ontvangen wij de eerste opgevangen ochtendurine. Het onderzoek van bij kamertemperatuur bewaarde urine is alleen betrouwbaar indien de urine binnen 2 uur na lozing wordt onderzocht. Wanneer dit niet mogelijk is, plaatst u de urine onmiddellijk in de koelkast (tot max. 24 uur na lozing).
Na het vrijen. Doordat tijdens het vrijen bacteriën in de plasbuis komen. Na vrijen met een condoom of pessarium. Vooral als u ook een zaaddodend glijmiddel gebruikt.