Enig of enige is de aan te bevelen vorm als we de betekenis 'uniek, waarvan er geen tweede is' willen uitdrukken. De vorm enigst(e) is in die betekenis geen standaardtaal.
Enig en enige zijn allebei correct vóór de bijvoeglijke naamwoorden juist, correct, goed (in de betekenis 'correct'), mogelijk of een bijvoeglijk naamwoord op -baar (denkbaar, toepasbaar enzovoort). De combinatie met enige is het gebruikelijkst. Er is geen betekenisverschil, maar wel een grammaticaal verschil.
Wat is juist: enig kind of enigst kind? In formele taal wordt alleen enig kind gebruikt. In informeel taalgebruik komt ook enigst kind veel voor. Enig kind en enigst kind komen allebei voor in de betekenis 'kind zonder broers of zussen'.
Het bijvoeglijk naamwoord enig(e) betekent 'waarvan er geen tweede is'. In informele spreektaal wordt er soms een onechte overtreffende trap van gebruikt: enigst(e).
Enig(e) en enkel(e) zijn onbepaalde voornaamwoorden.
vorm van kennis; iets door ondervinding geleerd hebben. kennis hebben van de gebruikelijke gang van zaken,. reflectie uit observatie en betrokkenheid bij bepaalde processen of toestanden. •:Het begrip "ervaring" is haast synoniem met "inzicht", "know how" en "weten".
Enig of enige is de aan te bevelen vorm als we de betekenis 'uniek, waarvan er geen tweede is' willen uitdrukken. De vorm enigst(e) is in die betekenis geen standaardtaal. Wachten was het enige wat we konden doen.
Als enige naar personen verwijst en zelfstandig gebruikt wordt, schrijven we enigen. Enige is zelfstandig gebruikt als er niet meteen een zelfstandig naamwoord op volgt en enige ook niet aangevuld kan worden met een zelfstandig naamwoord uit dezelfde zin of de zin die onmiddellijk voorafgaat.
Een enig kind heeft meer zelfvertrouwen!
Uit onderzoek blijkt soms dat enig kinderen meer zelfvertrouwen hebben. Doordat ze tussen volwassenen opgroeien, ervaren ze zichzelf minder als ondergeschikt. Ze worden vaak meer betrokken bij volwassen gesprekken en beslissingen.
G Genoeg tijd voor jezelf, meer rust in huis, focus op je carrière: er zijn legio redenen om het bij één kind te houden. Vier vrouwen over de voordelen (en vooroordelen) van een gezin van drie: “We kunnen de wereld over reizen en vrij blijven leven, daar genieten we enorm van.”
Duidelijke verwijzing
Je kunt verwijzen naar een zelfstandig naamwoord waar het bij hoort: het/een boek, het/een paard, het/een idee, het/een gevoel. Dan is het dat. Een gevoel dat blijft hangen. Het boek dat in je koffer zit.
In het Standaardnederlands is alleen hij wil juist. Hij wilt geldt echt als een fout, ook al komt het vaak voor. Het is bijvoorbeeld ook zij wil, men wil, Eva wil, iedereen wil en de klant wil. De derde persoon enkelvoud is bij willen dus anders dan bij bijna alle andere werkwoorden, bijvoorbeeld wensen en hopen.
Het is allebei juist als bedoeld is 'de stad die als oudste stad bekendstaat'. In de betekenis 'de oudste stad van alle algemeen bekende steden' of 'de oudste beroemde stad' is alleen de oudste bekende stad juist.
Ja. Wanneer het betrekkelijk voornaamwoord naar personen verwijst en in de bijzin de functie van meewerkend voorwerp heeft, kan zowel die als wie worden gebruikt. Het gebruik van wie in plaats van die in zinnen als deze is minder gebruikelijk en is goeddeels beperkt tot de schrijftaal.
Zelfstandige naamwoorden zijn woorden die 'een zelfstandigheid' aanduiden: huis, boom, vrouw, hout, liefde en vakantie bijvoorbeeld. Vaak staat er de, het of een voor. Zelfstandige naamwoorden kunnen concrete zaken aanduiden, zoals mensen (man, Ineke), dieren (paard) en dingen (huis, hout).
Correct is: Hij is de middelste in de rij.
Als gebruiken we na de woorden even, (net) zo, evenveel, (net) zoveel, hetzelfde en dezelfde. De combinaties met dan drukken een ongelijkheid uit, die met als een gelijkheid. Dan wordt ook gebruikt na niets en niemand als het woord anders er niet achter staat, maar er wel bij gedacht kan worden.
Het bijvoeglijk naamwoord enig staat meestal in verbogen vorm voor een ander bijvoeglijk naamwoord. Enige is dan een nadere bepaling bij de combinatie die erop volgt.
Je werkervaring is een van de belangrijkste onderdelen op je cv. Met een lijst van banen op jouw curriculum vitae laat je aan een werkgever zien wat je kan en hoeveel bagage je hebt. De meest voorkomende indeling van de werkervaring is in omgekeerd chronologische volgorde.
Ervaring is kennis hebben van de gebruikelijke gang van zaken, verkregen door observatie en betrokkenheid bij bepaalde processen of toestanden. Het begrip ervaring is haast synoniem met inzicht, kennis en weten.
Of je beide of beiden schrijft, hangt af van de vraag waarnaar het verwijst. Als het over twee personen gaat, schrijven we beiden. In alle andere gevallen blijft de n achterwege. Dat is het geval als het gaat om twee dingen, maar ook als er sprake is van een persoon en een ding.