Onkruid bestaat niet: fluitenkruid. Rond mei kom je het overal langs wegen en paden tegen: fluitenkruid. Hoewel veel mensen deze plant als onkruid beschouwen, vind ik het juist mooi. Vroeger werden de bermen met fluitenkruid vaak afgemaaid, maar daar wordt de laatste jaren anders mee omgegaan.
Sommige, wat wildere plantsoorten zijn eindelijk te mooi om onkruid genoemd te worden terwijl ze dat natuurlijk wel zijn. Je ziet vergeet-mij-nietjes, fluitenkruid en boterbloemen altijd vrolijk en uitbundig langs de kant van de weg of kanten van de sloot.
Van nature komt fluitenkruid vooral voor in graslanden, maar gedijt het best in bermen en langs waterwegen. Hoewel fluitenkruid geen veeleisende plant is, geeft hij de voorkeur aan een vochtige, voedselrijke bodem, bij voorkeur in de zon of halfschaduw. Een opmerkelijk aspect van fluitenkruid is zijn zaaiperiode.
De bladeren zijn twee- tot drievoudig geveerd; de onderzijde is zachtbehaard. Fluitenkruid heeft donkerbruine, cilindervormige splitvruchten met een geribde snavel. Het fluitenkruid dankt zijn naam aan het feit dat van de stengel fluitjes gemaakt kunnen worden.
Heermoes, of kattenstaart, is misschien wel het meest hardnekkige onkruid dat er is. Heermoes is gemakkelijk herkenbaar door de vertakte groene stengels die omhoog groeien.
Zo is bijvoorbeeld het onkruid akkerwinde een indicator voor een verdichte bodem (humusarm en droog), een haagwinde een teken van zeer voedselrijke maar ook vochthoudende gronden en is de heermoes een teken van slecht doorlatende grond (vaak ook wat zurig).
Arylex™ active werkt bijvoorbeeld tegen paarse dovenetel, hoenderbeet, fluitekruid, melganzevoet, kleefkruid etc. De combinatie van deze twee werkzame stoffen zorgt voor een brede werking. Met name in grasland heeft Arylex als voordeel dat het ook paarse dovenetel, hoenderbeet en fluitekruid bestrijdt.
Misschien heeft u ze al wel langs de snelweg zien staan: hoge schermvormige, witte bloemen. Dit is de Gevlekte scheerling, een plant die midden juni, massaal in bloei staat. Deze plant ziet er misschien vrij onschuldig uit, maar is dat niet. De Gevlekte scheerling heeft zelfs de dood van Socrates op zijn geweten.
De bladeren van de berenklauw zijn veel groter en grover dan de bladeren van het fluitenkruid. Er is ook een gekweekte en vaak verwilderde soort berenklauw die tot 3 meter hoog kan worden, de reuzenberenklauw. Pas op met deze plant want als je de plant aanraakt en daarna in de zon loopt krijg je zeer grote blaren.
Fluitenkruid bloeit in de lente en kan wel 1,5 meter hoog worden! Je kan hem herken- nen aan zijn kleine witte bloemen.
Net als andere soorten uit de schermbloemenfamilie heeft Fluitenkruid een diep groeiende penwortel. Fluitenkruid is eetbaar en vooral het jonge, malse blad kan worden gebruikt in salades, als kruiderij voor bijv. soepen, sauzen, omeletten, stoofschotels, ovenschotels, wokgerechten en allerlei andere gerechten.
Het fluitenkruid wuift vanuit de bermen de voorbijgangers weer toe. Er staat genoeg, dus pluk gerust een bosje voor op de vaas, samen met andere kleurrijke bermbloeiers en bloemen uit de tuin. Gecombineerd met vrolijk gekleurd email, straalt het voorjaar je tegemoet!
Zowel in de zon als in de schaduw, op rijke en arme grond, zal Fluitenkruid gedijen en groeien. Deze planten zijn van nature tweejarig maar gedragen zich als vaste planten. Het is dus een goed idee om een aantal zaailingen de kans te geven om uit te groeien en ze niet te verwijderen.
Eetbaarheid en geneeskracht
Zowel de bloemen, bladeren als wortels kunnen worden gegeten van deze plant. Sterker nog, de wortels schijnen zelfs als remedie of preventie tegen kanker te kunnen dienen.
In de volksmond zijn kruiden ook synoniem van specerijen, dus een selectie van planten met lekker aroma of lekkere smaak. Ook de dikke Van Daele geeft deze beide definities. Voor 'onkruid' vinden we in de Van Daele dat het 'een ongewenste plant is tussen gekweekte gewassen'.
De reuzenberenklauw staat sinds 2017 op de lijst van de Europese Unie met plantensoorten die niet mogen worden verhandeld, gekweekt, geïmporteerd, gehouden of vervoerd. De reuzenberenklauw staat op deze lijst omdat de van oorsprong Aziatische plant voor veel overlast zorgt in de Nederlandse natuur.
Waterscheerling en gevlekte scheerling zijn de gevaarlijkste look-alikes, ze komen wat later in bloei dan fluitenkruid. Veel mensen zien de gevlekte scheerling die tegenwoordig 's zomers massaal met forse planten in de middenberm van snelwegen staat aan voor fluitenkruid.
Fluitenkruid, eertijds in het Nederlands Fluitekruid, dankt zijn naam aan het feit dat van de stengel fluitjes gemaakt kunnen worden. Om een fluit te maken moet van een holle fluitenkruidstengel, met onderaan een dichte knoop, ongeveer halverwege een snee overlangs gemaakt worden.
Selinum wallichianum, karwijselie, wordt weleens de koningin van de schermbloemen genoemd. Het is een soort veredeld fluitenkruid, met fijnverdeeld blad en witte bloemschermen aan rood aangelopen stengels. De plant houdt van voedzame, maar vooral droge grond.
Roomse kervel - Myrrhis odorata. Onder de vele witbloeiende planten met schermbloemen heeft de Roomse kervel, Myrrhis odorata, vanwege de sterke anijsgeur een plaats als tuinkruid. De plant lijkt veel op Fluitenkruid, maar onderscheidt zich daarvan door de vijf lange omwindselblaadjes onder de schermpjes.
Hij groeit vaak langs sloten en oevers en is te herkennen aan zijn roodgevlekte stengel, geribbelde vruchten en witte bloemen die lijken op die van de berenklauw. Gevlekte scheerling is zo giftig dat een eetlepel van de vruchten dodelijk kan zijn.
Hoe kun je echte meeldauw bestrijden? Meeldauw bestrijd je preventief, of ten laatste 12u na de infectie. Besproei je planten met DCM Armicarb® Spray - Siertuin of DCM Armicarb Spray - moestuin, en herhaal regelmatig.
Het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen met de werkzame stof MCPA op sloottaluds is vanaf september 2015 verboden. Dit komt voort uit de destijds nieuwe etiketvoorschriften, die onder meer deze beperkingen in zich hebben.
Ridderzuring is een breedbladige vaste plant die tot de duizendknoopfamilie behoort. Het is een meerjarig onkruid dat zich kenmerkt met een diepe wortel en grote bladeren. De plant kan wel tot 1,5 meter hoog worden. Je ziet ridderzuring vaak in weilanden, het gazon of in bermen.