Door directe levensbeëindiging maakt de arts een einde aan het elementair vooronderstelde van al het medisch handelen, te weten het leven van zijn patiënt. Deze handeling wordt in alle landen van de wereld afgewezen, zowel in de medische ethiek als in het vigerende recht.
Ethische normen
Hierachter schuilt het beginsel van zelfbeschikking. Zonder instemming van de patiënt is er immers geen sprake van euthanasie, maar van moord. Volgens de tweede zorgvuldigheidseis moet de patiënt ook uitzichtloos en ondraaglijk lijden.
Ethisch handelen is handelen in overeenstemming met de waarden en de normen waaraan wij onszelf en anderen in redelijkheid gehouden achten. Ethisch handelen is meer dan je aan de wet houden.
Een arts moet een niet-natuurlijke dood altijd melden bij de gemeentelijk lijkschouwer. Euthanasie is, evenals hulp bij zelfdoding, een niet-natuurlijke dood, die dus moet worden gemeld. De lijkschouwer brengt de toetsingscommissie op de hoogte. Bij de melding aan de lijkschouwer voegt de arts een beredeneerd verslag.
Niemand heeft recht op euthanasie. Een arts mag dus ook een vraag om euthanasie weigeren als hij daar bezwaar tegen heeft (bijvoorbeeld vanwege iemands geloof). Ook als de patiënt opgeschreven heeft wat hij wil. En ook als de situatie van de patiënt past bij alle eisen van de wet.
In die wet wordt euthanasie omschreven als "het opzettelijk levensbeëindigend (medisch) handelen door een andere dan de betrokkene (arts), op diens verzoek". Euthanasie is echter geen recht: het is niet omdat iemand een verzoek tot euthanasie indient dat men zeker is dat de euthanasie zal worden uitgevoerd.
De overheid moet de volksgezondheid in Nederland bevorderen en ze moet zorgen voor voldoende goede woningen. Verder schept de overheid voorwaarden voor ontplooiing en vrijetijdsbesteding.
Zo geldt dat elk overlijden ten gevolge van een ongeval, verdrinking, verbranding, verstikking, verslikking[10], vergiftiging, overdosis drugs of medicijnen, zelfdoding, hulp bij zelfdoding, euthanasie, late zwangerschapsafbreking, overlijden ten gevolge van een strafbaar feit als niet-natuurlijk moet worden beschouwd.
Euthanasie mag alleen met een medische reden voor het lijden
Euthanasie mag alleen als het lijden een 'medische grondslag' heeft. Dit betekent dat het lijden van de patiënt komt door een medische aandoening. Bijvoorbeeld door een beperking of ziekte.
Als we kijken naar het uitgangspunt dat zij hanteert, kunnen we ethiek indelen in onder meer regel- of principe-ethiek, deugdethiek en gevolgen-ethiek.
De 4 principes van medische ethiek: (a) respect voor autonomie, (b) weldoen, (c) niet schaden en (d) rechtvaardigheid blijven ook leidend voor de zorgverlener als de zorg onder grote druk staat zoals nu tijdens de COVID-19-epidemie.
Vier belangrijke stromingen binnen de ethiek zijn de gevolgenethiek van de utilisten, de plichtethiek van Kant, de perspectivistische ethiek van Nietzsche en de deugdethiek van Aristoteles.
Euthanasie is onderdeel van de eerstelijns gezondheidszorg, net als de huisarts, en daar mag geen eigen bijdrage voor worden geheven. '
Procedure. Euthanasie mag alleen door een arts worden uitgevoerd. De aanvrager moet handelings- en wilsbekwaam zijn: hij/zij moet zich goed bewust zijn van zijn/haar situatie, van de resterende behandelingsmogelijkheden (inclusief de mogelijkheden van palliatieve zorg) en van zijn/haar prognose.
Wat gebeurt er precies tijdens de euthanasie? De arts dient als eerste een pijnstillend middel toe via het infuus. Daarna volgt het medicijn dat vrijwel meteen zorgt voor een diepe slaap (coma). Ondanks het pijnstillende medicijn kan er soms nog een pijnsensatie optreden, die met name de naasten soms doet schrikken.
Soms kunnen patiënten ernstig psychisch lijden.Bijvoorbeeld door een psychiatrische aandoening.Zij kunnen aan een arts om euthanasie vragen.
De vormen van versterven
Versterven kan worden omschreven als het natuurlijke proces van uitdrogen in de laatste levensfase. De stervende patiënt gaat steeds minder eten en drinken, omdat het lichaam daaraan geen behoefte meer heeft.
Vrijwel direct verandert de dode van kleur. Het bloed trekt weg, de huid wordt vaalbleek en slap. Omdat het hart het bloed niet meer rond pompt, zakt het bloed naar de laagst gelegen lichaamsdelen, de billen en de rug. Op sommige plekken waar het bloed zich verzamelt, ontstaan paarse lijkvlekken (livor mortis).
Een natuurlijke dood
Er kunnen dan klachten zoals benauwdheid of pijn ontstaan. Een arts kan het lijden verlichten door middel van palliatieve zorg en zo nodig palliatieve sedatie.
Niemand kan de doodstraf krijgen. Niemand kan de doodstraf krijgen. Hoe erg de misdaad ook is, een Nederlandse rechter kan niemand ter dood veroordelen. Ook niet in een bijzondere situatie.
Formele toelichting. Elke Nederlander heeft recht op gelijke benoembaarheid in openbare dienst (artikel 3). De term openbare dienst heeft betrekking op alle openbare lichamen en andere publieke organen en instanties.