Ook je garage en zolder zonder vaste trap zijn dus geen bewoonbare onderdelen. Gebouwgebonden buitenruimte zonder vaste omgrenzing, zoals een balkon, terras of veranda, reken je er niet bij. Hetzelfde geldt voor bergruimtes die niet verbonden zijn aan de woning. Denk maar aan een vrijstaande garage of los fietsenhok.
Een garage, schuur, eventueel dakterras of balkon vallen dan weer niet onder de woonoppervlakte van de woning. Dit staat in de “meetinstructie bepalen gebruiksoppervlakte woningen” die makelaars gebruiken om de totale woonoppervlakte te bepalen.
De Gebruiksoppervlakte is de oppervlakte in uw woning (het aantal vierkante meters) dat gebruikt kan worden om te wonen. Hierbij moet de stahoogte minimaal 1,5 meter zijn. Aangebouwde delen die dicht zijn (zoals een garage, berging, erker, aanbouw of dakkapel) horen ook bij de Gebruiksoppervlakte.
Wat is woonoppervlakte
De woonoppervlakte is het aantal vierkante meters van het eigendom dat effectief bewoonbaar is. Alle ruimtes binnen de woning worden meegerekend, maar de tuin, oprit en andere buitenruimtes tellen niet mee in de woonoppervlakte. Deze ruimtes tellen wél mee bij de woonoppervlakte: Slaapkamers.
De woonoppervlakte is gelijk aan de som van de netto-vloeroppervlakten van de vertrekken van een woning. Tot de vertrekken behoren huiskamers, eetkamers, slaapkamers, werk-, eet- en woonkeukens en voorts andere binnenruimten, geschikt voor bewoningsdoeleinden, indien ze ten minste 4 m2 groot zijn.
Wanneer je de woonoppervlakte meet, doe je dat binnenmaats (van binnenmuur tot binnenmuur). Daarnaast heb je nog ruimten met een andere funktie: de aangebouwde stenen berging of berging achter in de tuin. Of een kelder, vliering; die vallen onder de overige inpandige ruimte.
- Een onverwarmde berging, een garage, balkon en terras worden (meestal) niet meegerekend in de gebruiksoppervlakte wonen, maar in overige inpandige ruimte of in gebouwgebonden buitenruimte of externe buitenruimte.
De bebouwde oppervlakte is vanzelfsprekend de grond oppervlakte waar bebouwing op staat. De nuttige oppervlakte daarentegen, is een vastgelegde berekening van de oppervlakte die nuttige gebruikt kan worden in het huis, rekening houdend met de hoedanigheid van de oppervlakte.
Lengte x breedte
Vermenigvuldig de lengte met de breedte van een ruimte. Meet hierbij van binnenmuur tot binnenmuur. Tel de vierkante meters van alle ruimtes bij elkaar op en je hebt de totale oppervlakte van een woning berekend.
De perceeloppervlakte is de oppervlakte van de grond(en) waar de woning op staat, ook wel perceel genoemd. Het Kadaster meet en registreert alle percelen in Nederland. De makelaar neemt vervolgens de gegevens over vanuit het Kadaster en plaatst de info op funda.
De gebruiksoppervlakte is het aantal vierkante meters in uw woning die gebruikt kunnen worden om te wonen. Hierbij moet de stahoogte minimaal 1,5 meter zijn.
Gebouwgebonden buitenruimte is een schuur of garage die wel tegen de woning aan staat (als hij vanuit de woning te betreden is, dan is het overige inpandige ruimte).
Gemeenten bepalen de waarde van onroerende zaken (WOZ-waarde) door een taxatie. Hierbij gaat de gemeente uit van het bedrag dat de onroerende zaak zou moeten opbrengen op 1 januari van het vorige jaar. Dit is de waardepeildatum.
Eenvoudig gezegd wordt de bewoonbare oppervlakte daarin bepaald door de vloeroppervlak van loten en afgedekte gebouwen te nemen na aftrek van de oppervlakten ingenomen door muren, wanden, trappen en trappenhuizen, kabelgoten, deuropeningen en ramen. Niet bewoonbare delen zoals kelders, garages, schuren, zolders, etc.
Een perceeloppervlakte is de grond waar je huis op is gebouwd. Ook als je een stuk grond hebt gekocht behoort dit tot het perceel. Deze vierkante meter worden vaak genoteerd door het Kadaster. Jouw perceeloppervlakte vind je gemakkelijk op de kadastrale kaart.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen inpandige en uitpandige opslagvoorzieningen. Inpandige opslagvoorzieningen zijn voorzieningen welke in een ander bouwwerk zijn gelegen. Uitpandige opslagvoorzieningen zijn voorzieningen welke niet in een ander bouwwerk zijn gelegen.
Een bergzolder kwalificeert zich als gebruiksoppervlakte ove- rige inpandige ruimte. 14. Is sprake van gebruiksoppervlakte wonen als er zich op een zolder die met een niet-vaste trap te bereiken is, Nee.
De gemiddelde vloeroppervlakte van woningen, zonder ander gebruiksdoel als winkel of kantoor, bedraagt 120 vierkante meter. Eengezinswoningen zijn gemiddeld 1,6 keer zo groot als appartementen.
De lengte en de breedte vermenigvuldigen
Wie de oppervlakte van een ruimte wil berekenen, doet dit door de lengte met de breedte te vermenigvuldigen. Je komt dan uit op een bepaald aantal vierkante meters. Dit is de standaardprocedure om rechthoeken te berekenen. Een voorbeeld: een kamer is 30 meter bij 15 meter.
Bewoonbare kelder: kelder waarvan het vloerniveau maximum 1,50 meter onder het maaiveld ligt met een minimum plafondhoogte van 2,20 meter. Niet-bewoonbare kelder: kelder die niet voldoet aan de definitie van bewoonbare kelder.
Het Bruto-vloeroppervlakte ook wel afgekort BVO is het vloeroppervlak van de ruimte. Dan wel van meerdere ruimten van een vastgoedobject gemeten volgens NEN 2580 op vloerniveau langs de buitenomtrek van de (buitenste) opgaande scheidingsconstructie, die de desbetreffende ruimte(n) omhullen.
Overige inpandige ruimten hebben geen woonfunctie. Deze ruimten zijn vaak niet makkelijk toegankelijk, hebben een maximale hoogte van twee meter of hebben geen daglicht. Met overige inpandige ruimten worden bijvoorbeeld de vliering en de kelder (wanneer deze geen daglicht heeft) bedoeld.
De bestemming en de omschrijving moeten in samenhang worden gelezen, aldus de rechtbank en het gerechtshof. Beiden oordeelden dat het woord 'berging' in de omschrijving van het appartementsrecht een nadere bestemming is van de ruimte. Deze ruimte is dus niet geschikt als woonruimte, maar enkel als opslagruimte.