Een cardioversie is niet gevaarlijk ook al lijkt de situatie beangstigend. De ernstigste complicatie die kan voorkomen is het loslaten van een bloedstolsel uit het hart. Uw cardioloog let echter op belangrijke signalen om deze kans zo klein mogelijk te maken.
Op het hartfilmpje ziet de cardioloog direct of het hartritme weer normaal is. Is dat niet zo? Dan doet de cardioloog de cardioversie opnieuw. Dit gebeurt maximaal 4 keer.
Doe het de eerste 24 uur na de behandeling rustig aan thuis. U hoeft niet stil te blijven zitten, maar ga niet sporten of op een andere manier actief bewegen. Na de eerste 24 uur kunt u weer alles doen zoals u dat gewend bent.
Cardioversie is veilig, maar net zoals bij elke ingreep kunnen er complicaties optreden: - een hartritmestoornis kan de vorming van bloedklonters in de hand werken. Wanneer je hart weer in een normaal ritme slaat, kan die klonter met het bloed meegaan en in sommige gevallen een hersentrombose (beroerte) veroorzaken.
Het maakt voor uw levensverwachting niet uit of uw hartritme vooral door het normale sinusritme of door boezemfibrilleren wordt bepaald. De bovengenoemde behandelingen hebben als doel uw kwaliteit van leven te verbeteren, door uw hartklachten te verminderen.
Bij een te snel hartritme loopt uw hartslag in rust op tot meer dan 100 slagen per minuut. Het hart kan dan soms niet meer voldoende bloed rondpompen. Daardoor krijgen de organen, zoals hersenen, nieren, lever en de hartspier zelf te weinig zuurstof. Medische hulp is dan noodzakelijk.
Als je hartkloppingen hebt, haal je vaak veel te snel adem. Om controle te krijgen over die ademhaling is het goed ademhalingsoefeningen te doen. Zoek bijvoorbeeld een rustig plekje om controle te krijgen over je ademhaling en tot rust te komen. Probeer door je buik te ademen.
Na de behandeling is het mogelijk dat er irritatie of roodheid lichte brandwondjes op de borsthuid ontstaan, op de plek waar de stroomstoot is toegediend. Een cardioversie is niet gevaarlijk ook al lijkt de situatie beangstigend.
Als de elektrische cardioversie niet het gewenste resultaat geeft, zal je cardioloog met je bespreken welke mogelijkheden er voor je zijn. Vaak blijft medicijnbehandeling noodzakelijk om na de cardioversie het normale hartritme op lange termijn te behouden.
digoxine. Digoxine behoort tot de groep geneesmiddelen die hartglycosiden worden genoemd. Digoxine verbetert de pompkracht van het hart en zorgt voor een regelmatige rustige hartslag. Artsen schrijven het voor bij hartfalen en hartritmestoornissen.
In de jaren 60 werd het mogelijk om het hartritme te herstellen door cardioversie. Dit is een behandeling om tijdelijk van de ritmestoornis af te komen. Sinds de jaren 80 is ablatie mogelijk. Deze behandeling helpt veel hartpatiënten blijvend van hun ritmestoornis af.
Ook ontstekingen en slaapapneu zijn de oorzaak van ritmestoornissen. Bepaalde medicijnen kunnen ritmestoornissen veroorzaken. Dit staat dan in de bijsluiter vermeld. Stoffen zoals cafeïne (koffie, cola), alcohol en drugs zijn soms ook de oorzaak van een afwijkend hartritme.
Tijdens de narcose komt het voor dat uw ademhaling vermindert en/of de hartslag vertraagt. Meestal gaat dit vanzelf weer over of wordt er extra zuurstof en medicatie toegediend. Heel soms is het nodig dat het hartritme wat langer wordt bewaakt.
Voorbeelden van middelen zijn: bètablokkers, calciumantagonisten en digoxine. Deze medicijnen helpen om uw hartslag weer onder de 110 slagen per minuut te krijgen. Bij atriumfibrilleren dat langer duurt dan twee dagen of terugkomt, krijgt u ook bloedverdunners (ook wel antistollingsmiddelen genoemd).
3. Kun je genezen van boezemfibrillatie? Nee, niet vanzelf. Als u last heeft van boezemfibrillatie door het gebruik van koffie of alcohol, kan het zijn dat nieuwe aanvallen uitblijven als u stopt deze middelen te gebruiken.
Boezemfibrilleren is een hartritmestoornis en wordt ook wel atriumfibrilleren genoemd. Bij boezemfibrilleren heeft uw hart een onregelmatige hartslag die veel te hoog is. Bij een normaal hartritme ontstaat een elektrische prikkel in de sinusknoop. Deze prikkel verspreidt zich daarna over de boezems.
Vaak stopt boezemfibrilleren spontaan, maar in veel gevallen komt het later weer terug. Boezemfibrilleren wordt meestal behandeld met medicijnen die het hartritme rustiger en regelmatiger maken. Vaak krijgen patiënten ook bloedverdunners, omdat boezemfibrilleren het ontstaan van een bloedstolsel bevordert.
Elektrische cardioversie
De cardioloog reset als het ware het hart, te vergelijken met het opnieuw opstarten van een vastgelopen computer. Een hartfilmpje toont direct of het hartritme zich heeft hersteld. Is dit niet het geval, dan herhaalt de cardioloog de cardioversie. Dit gebeurt maximaal drie keer.
Tijdens en na een cardioversie is de kans op een bloedstolsel groter. Bloedverdunners verkleinen de kans op bloedstolsels. Daarom is het belangrijk dat u bloedverdunners gebruikt, 3 weken vóór en 4 weken ná de cardioversie. De meeste patiënten gebruiken de rest van hun leven bloedverdunners.
Cardioversie is een manier om een onregelmatig hartritme weer regelmatig te krijgen. Bij de boezemfibrilleren (atriumfibrilleren) en boezemflutter kan een cardioversie nodig zijn.
Bij langdurig gebruik verergert alcohol de hartritmestoornissen. Die kunnen zo op termijn overgaan in een persistente toestand van voorkamerfibrillatie. Met mogelijk de gekende gevolgen van een beroerte. Maar ook onrechtstreeks heeft alcohol een nefaste invloed op je hart.
Wat de maximale hartslag is, verschilt per persoon. Normaal ligt de hartslag van een volwassene in rust tussen de 60 en 100 slagen per minuut. Bij inspanning kan deze oplopen naar 180, soms zelfs boven de 200. Het is geen probleem als je hartslag niet te snel oploopt en na afloop weer geleidelijk afzakt.
Normaal slaat je hart in een regelmatig tempo. Hoe hoog je hartslag is, hangt af van wat je aan het doen bent. Zo is de hartslag in rust lager dan wanneer je je inspant. Over het algemeen is de hartslag bij volwassenen in rust tussen de 60 en 100 slagen per minuut.
Hevige of langdurige stress is een risicofactor voor hart- en vaatproblemen, zoals slagaderverkalking, hoge bloeddruk, vaatkramp, hartinfarct en hartritmestoornissen.