Het wordt veroorzaakt door een combinatie van meerdere dingen. Een heel belangrijke oorzaak zit in je genen (erfelijkheid). Als een van de ouders of beide ouders dyslexie hebben, dan is de kans veel groter dat een kind ermee geboren wordt. Maar dit hoeft niet altijd zo te zijn.
Wel weten we dat je met dyslexie geboren wordt, dat dyslexie erfelijk is en dat het te maken heeft met de manier waarop de hersenen zich ontwikkelen.
Zowel moeders als vaders kunnen dyslexie doorgeven aan hun kinderen als een van de ouders het heeft . Er is ongeveer 50% - 60% kans dat een kind dyslexie ontwikkelt als een van de ouders het heeft.
Er is niet één enkel "dyslexie-gen"; momenteel zijn er meer dan 40 genen gekoppeld aan dyslexie, elk waarschijnlijk met een klein effect op zichzelf. Er is in geval van dyslexie geen enkel "dominant" of "recessief" gen.
De precieze oorzaak van dyslexie is wetenschappelijk nog niet aangetoond. Binnen de wetenschap wordt wel de 'fonologisch tekort'-theorie breed gedragen als oorzaak voor dyslexie, maar deze verklaart lang niet alle problemen die mensen met dyslexie ervaren.
Neurodivergent is geen synoniem voor autisme. Er zijn immers talloze manieren om neurodivergent te zijn. Autisme is er slechts een voorbeeld van zoals ook ADHD, dyslexie, dyscalculie, obsessief compulsieve stoornis, epilepsie of het syndroom van Down.
Bij mensen met een risico op dyslexie is aangetoond dat ze een verminderde grijze stof en corticale dikte hebben, vooral in de gebieden rond de perisylvische cortex op de kruispunten van de pariëtale, temporale en occipitale kwabben (13).
Dyslectici maken meer spelfouten dan leeftijdsgenoten: 'luisterfouten', (bijv.verspeken in plaats van verspreken), 'onthoudfouten' (bijv.ou-au of ei-ij) of regelgebaseerde fouten (bijv.dt-fouten).
Het eerste waar u rekening mee moet houden bij het diagnosticeren van dyslexie is de familiegeschiedenis van een persoon. De stoornis wordt genetisch doorgegeven, wat betekent dat iemand meer kans heeft om het te hebben als zijn of haar ouders of grootouders het hadden. Het is belangrijk om op te merken dat dyslexie generaties kan overslaan .
Omdat dyslexie meestal erfelijk is , betekent dit dat een of beide ouders vergelijkbare schoolproblemen kunnen hebben gehad. Of ouders nu dyslexie hebben gehad of niet, ze ontkennen misschien het bestaan van dyslexie en geloven dat als hun kind gewoon doorzet, hij of zij kan slagen.
Dyslexie wordt beschouwd als een neurobiologische aandoening die genetisch van oorsprong is. Dit betekent dat individuen deze aandoening van een ouder kunnen erven en dat het de prestaties van het neurologische systeem beïnvloedt (met name de delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor het leren lezen).
Kinderen met dyslexie ervaren problemen op het gebied van technisch lezen.Ze vinden het lastig om letters om te zetten in klanken en om die klanken samen te voegen tot woorden. Het aanleren van deze zogenaamde klank-tekenkoppelingen kost kinderen met dyslexie meer tijd en energie.
Uit zulk onderzoek is gebleken dat dyslexie meer voorkomt in Engeland dan in Italië.
Ja, dyslexie heeft inderdaad invloed op het spreken en manifesteert zich op twee niveaus. Ten eerste wordt de beperkte omvang van je woordenschat duidelijk.
Dyslexie kun je herkennen aan verschillende kenmerken, zoals: moeite met lezen en schrijven, waardoor je heel langzaam leest of een woord vaak verkeerd leest of schrijft. moeite met het lezen van een boek of een lang artikel in de krant.
Kinderen die zowel hoogbegaafd als dyslectisch zijn, zijn vaak te herkennen aan de volgende signalen: Veel spellingsfouten.Wel goed mondeling taalgebruik, maar schriftelijk wel problemen.Negatief beïnvloede prestaties (verveling, faalangst, enz.)
Verschillen en overeenkomsten
Daarnaast hebben ADHD en dyslexie een verschillende uitwerking op de schoolprestaties. ADHD leidt niet altijd tot een ernstig leerprobleem, terwijl dyslexie bijna altijd leerproblemen tot gevolg heeft. '
In feite kunnen mensen met dyslexie, ondanks hun leesvermogen, een scala aan intellectuele capaciteiten hebben. De meesten hebben een gemiddeld tot bovengemiddeld IQ , en net als de algemene bevolking hebben sommigen superieure tot zeer superieure scores. Dus onze kinderen lijken niet alleen slim. Ze *zijn* slim.
Zoals eerder benoemd is dyslexie vooral gerelateerd aan leestaken en heeft het geen bewezen invloed op intelligentie.
1 van Nederlands bekendste YouTube-sterren is Jordi van den Bussche, beter bekend als Kwebbelkop. Het feit dat hij dyslectisch is, heeft hem er nooit van weerhouden dingen uit te proberen.
Onderzoek toont aan dat mensen met dyslexie verschillen in hersenstructuur, -functie en -chemie hebben . Verstoringen in de ontwikkeling en functie van de hersenen. Infecties, blootstelling aan giftige stoffen en andere gebeurtenissen kunnen de ontwikkeling van de foetus verstoren en de kans op latere ontwikkeling van dyslexie vergroten.
“Dyslexie is een specifieke leerstoornis die zich kenmerkt door een hardnekkig probleem in het aanleren van accuraat en vlot lezen en/of spellen op woordniveau, dat niet het gevolg is van omgevingsfactoren en/of een lichamelijke, neurologische of algemene verstandelijke beperking.”
Het leren lezen gaat veel moeilijker. Ze blijven vaak ook wat langzamer lezen. Het leren van dingen die je uit je hoofd moet weten, kost veel meer moeite (bijvoorbeeld de tafels, topo, woordjes voor de vreemde talen). De dyslexie zit dus in je hersenen.