De ziekte van Kahler is niet besmettelijk. Voor zover we weten, lijkt erfelijkheid geen rol te spelen in de verschijning van deze ziekte. Men ontdekte bij nagenoeg alle patiënten met de ziekte van Kahler echter een afwijking van één of meerdere chromosomen van de kwaadaardige plasmocyten.
Behandeling. De ziekte van Kahler is niet te genezen, maar doorgaans uitstekend te behandelen met (nieuwe) geneesmiddelen. Het Catharina Ziekenhuis is gespecialiseerd in de ziekte van Kahler en behandelt veel patiënten met een Multipel Myeloom met de nieuwste geneesmiddelen.
Een multipel myeloom (de ziekte van Kahler) is een kwaadaardige aandoening die begint in plasmacellen in het beenmerg. Het komt vooral voor bij mensen boven de vijftig jaar, maar kan ook op jongere leeftijd voorkomen.
De gemiddelde prognose van overleving varieert van 2 jaar tot meer dan 10 jaar, afhankelijk van de risico-inschatting. De gemiddelde levensverwachting is de laatste 20 jaar bijna verdubbeld en bedraagt nu ongeveer 7 à 8 jaar. De overlevingskansen variëren van persoon tot persoon.
Maar het kan zich verspreiden door het hele lichaam. Want overal in het skelet zit beenmerg. Alle delen van het skelet kunnen zijn aangedaan, behalve de voeten en de handen. In zeldzame gevallen kunnen de plasmacellen zich ook verspreiden buiten het beenmerg en het bot, naar andere organen.
Diagnose van de ziekte van Kahler
Onderzoeken bij de ziekte van Kahler kunnen bestaan uit: Een uitgebreid bloedonderzoek in een laboratorium. Meerdere röntgenfoto's, een CT-scan, MRI-scan en/of PET-scan van je botten. Hierop zijn de haarden te zien waar myelomen zich bevinden.
De diagnose wordt vaak gesteld door het bloed te onderzoeken, omdat er vaak een toename van antistoffen zichtbaar is in het bloed. Als deze toename van antistoffen aanwezig is, wordt er vaak aanvullend bloedonderzoek, een CT-scan en een beenmergpunctie verricht.
Multipel myeloom is niet te genezen, omdat de ziekte na een behandeling terugkomt. Hoelang het duurt voordat de ziekte weer terugkomt verschilt per patiënt. Dat kan al na een paar maanden zijn, maar ook na meer dan 10 jaar.
Daratumumab remt de groei van kanker. Bij de ziekte van Kahler (multipel myeloom), een kanker van het beenmerg. U krijgt dit medicijn via een infuus of als een injectie in het ziekenhuis of de polikliniek. Tijdens het infuus kunt u een heftige reactie krijgen, zoals moeite met ademen of een snellere hartslag.
Botpijn komt voor als er uitzaaiingen zijn in een van de botten van het skelet. Botpijn wordt vaak omschreven als een diepe, doffe pijn (zoals groeipijn) die je niet echt kunt 'aanraken'. Tumoren en uitzaaiingen scheiden ook chemische stoffen af die soms ook rechtstreeks pijnzenuwen prikkelen en dus pijn veroorzaken.
Lenalidomide verandert afweerreacties, remt de groei van gezwellen, met name van de verkeerde beenmergcellen, en stimuleert de aanmaak van rode bloedcellen. Lenalidomide samen met dexamethason, geeft een verbetering van de ziekte van Kahler bij ongeveer zes op de tien patiënten.
Multipel myeloom (MM) is een vorm van kanker in het beenmerg. Het wordt ook wel de ziekte van Kahler genoemd. De oorzaak van deze kwaadaardige beenmergziekte is een woekering van plasmacellen. Plasmacellen zijn witte bloedcellen die antistoffen aanmaken (ook wel afweereiwitten of immuunglobulinen genoemd).
Over de ziekte van Kahler
Elk jaar krijgen ongeveer 1100 mensen de diagnose ziekte van Kahler. Het is een vorm van kanker in het beenmerg. In het beenmerg worden bloedcellen aangemaakt, waaronder witte bloedcellen.
De arts stelt de diagnose multipel myeloom als er meer dan 10% kwaadaardige plasmacellen in het beenmerg zijn. Bij de meeste patiënten is er dan ook een M-proteïne in het bloed aanwezig. Of zijn de lichte ketens in het bloed verhoogd. Iemand kan ook én M-proteïne én een verhoging van lichte ketens in het bloed hebben.
Zo vormen ze een groep abnormale cellen die allemaal hetzelfde antilichaam aanmaken, namelijk de M-proteïne. Het is echter helemaal niet zeker of er een verband bestaat tussen chronische ontstekingen en de ziekte van Kahler.
Multipel myeloom (ziekte van Kahler) | St. Antonius Ziekenhuis.
U gebruikt dit medicijn als een chemokuur. Een kuur bestaat uit een aantal cycli, vaak van 4 weken. Meestal neemt u lenalidomide 3 weken lang met daarna een week pauze. Uw specialist zal u uitleggen hoe uw kuur eruitziet.
Het vaakst in de botten. Mogelijke klachten bij uitzaaiingen zijn: botpijn, misselijkheid, hoofdpijn, benauwdheid en vermoeidheid. Bij uitzaaiingen zijn er behandelingen mogelijk die uw leven verlengen en klachten verminderen, bijvoorbeeld bestraling tegen pijn.
Soms ontstaat de pijn acuut, bijvoorbeeld in de rug doordat een wervel inzakt. Inzakken klinkt niet zo dramatisch maar is toch ook een breuk! De pijn is dan heftig, neemt langzaam af en kan na een aantal weken ( 6-8) helemaal weg zijn. Maar kunt ook pijnklachten houden: de pijn kan chronisch worden.
Zoledroninezuur bindt zich aan het calcium (kalk) in het bot. Dit remt de afbraak van de botten. De snelheid van afbraak en opbouw van de aangetaste botten neemt af. Hierdoor heeft u minder botpijn en minder kans op botbreuken.
Zuivelproducten, eieren, vlees en suiker staan erom bekend bij sommige artrosepatiënten de gewrichtsklachten te verergeren. Wees hier bij klachten in ieder geval behoudend mee. Een verhoogde inname van vitamine C leidt tot een verminderde kans op achteruitgang van het kraakbeen en pijn in de gewrichten.
Koffie en de reumafactor
Finse onderzoekers onderzochten de medische gegevens van 19.000 mensen die gedurende 15 jaar waren gevolgd. Ze concludeerden dat bij het dagelijks drinken van vier koppen koffie of meer de kans op reumatoïde artritis tweemaal groter was dan bij minder grote koffieleuten.
In melk zit namelijk calcium, wat de botten en het kraakbeen kan versterken. Ditzelfde geldt voor het eten van kaas, maar bleek niet van toepassing te zijn bij de consumptie van yoghurt. De bevindingen van het onderzoek zijn gepubliceerd in het American College of Rheumatology [1].