De oogstmijt, Latijnse naam Trombiculidae autumnalis, ook wel rode fluweelmijt genoemd, is een heel klein helderrood spinnetje. Er bestaan over de wereld duizenden verschillende soorten van. Dit spinnetje leeft in de bodem en op bomen en struiken en is voor de mens volledig ongevaarlijk.
Houd begroeiing en gazon kort om de aanwezigheid van de oogstmijt te voorkomen. Als je toch gebeten bent door de korenmijt of oogstmijt, dan kunnen in geval van hevige jeuk antihistamine en anti-jeuk crèmes de klachten verminderen. Probeer niet te krabben aan de beten, om zo een infectie te vermijden.
De beten vormen een rijtje op je huid. Dit komt voor als de bedmijt wordt verstoord tijdens het bloedzuigen. Hij bijt dan een paar keer opnieuw. Je ziet kleine ronde bultjes, vooral in je nek en op je handen, armen en benen.
Mijten zijn kleiner dan 1 mm en hiermee haast onzichtbaar voor het blote oog. Ze lijken op kleine spinnetjes en hebben een bol lijf met acht poten. In Nederland komen veel soorten mijten voor. Sommige zijn vervelend voor de mens en zuigen bloed.
Speur in naden van je matras naar piepkleine witte eitjes of roodbruine beestjes. Controleer je lakens en dekens op rode of zwarte vlekjes. Mogelijk zijn dit bloedvlekjes (rood) of uitwerpselen van bedmijten (zwart). Onthoud dat bedwantsen niet vliegen of springen.
Doe de gordijnen altijd geheel open en als het even kan het raam ook zodat zonlicht naar binnen kan. Huisstofmijten kunnen niet tegen zonlicht. Kies voor de kinderen knuffels uit die je kunt wassen op 60 graden. Verschoon het bedlinnen regelmatig en was het op 60 graden of hoger.
De eventueel overgebleven mijten zijn dan slecht in staat om mensen te besmetten, omdat ze door gebrek aan voedsel te verzwakt zijn om zich nog te kunnen ingraven in de huid. Tien minuten bij minimaal 50°C doodt de mijt. De mijt overleeft het langst (7 dagen) bij hoge luchtvochtigheid (liefst verzadigd) en 12°C.
De mijten kunnen zich op de mens niet handhaven en gaan ook niet in de huid zitten. De eventueel ontstane huiduitslag is alleen symptomatisch te behandelen, dus met jeukstillende middelen. Hoewel de vogelmijt ziekten kan overdragen op het pluimvee, is dit niet aangetoond bij de mens.
Besmettelijke periode
De patiënt is besmettelijk als er mijten op het huidoppervlak aanwezig zijn. Dat betekent dat iemand besmettelijk kan zijn voor anderen zodra de eerste nieuwe mijten volwassen zijn (vanaf ongeveer 1 tot 2 weken na besmetting), ook als de patiënt nog geen verschijnselen van scabiës heeft.
Mensen kunnen last hebben van Dermanyssus gallinae (vogel- of kippenmijt) als de mijten talrijk en de vogels gevlogen zijn, zoals na een broedperiode. De meeste infestaties van mensen vinden plaats van half juni (uitvliegen jonge vogels) tot augustus.
Mijten verzamelen, leven en paren overal waar ze maar voedsel kunnen vinden. Plekken met veel stof en vezels is waar huisstofmijten hun meeste voedsel kunnen vinden. Daarom kom je ze ook veel tegen in matrassen, kussens, dekens, tapijten, gordijnen, honden- en kattenmanden, en ga zo maar door.
Huisstofmijten overleven een temperatuur van 60º niet. Door textiel (bijvoorbeeld beddengoed) op deze temperatuur te wassen worden de mijten gedood én de allergenen uitgespoeld. Het is voldoende om een keer in de zes weken op deze manier te wassen.
Huisstofmijt – matras
De huisstofmijt bestrijden kan je op verschillende fronten doen. Verwijder stof en huidschilfers door de matras te stofzuigen, schoon te maken en af te nemen met azijnwater. Beperk de luchtvochtigheid door voldoende te ventileren en te verluchten.
Leg je kleding na het wassen in de kast, in plaats van ze op de grond te gooien of ze in een open ruimte te bewaren, waar huisstofmijt er makkelijk op kan springen. De meeste mensen hebben te maken met huisstofmijt zonder dat ze dat doorhebben.
Huisstofmijten zijn kleine spinachtige beestjes. Ze houden van donkere, vochtige en warme plekken. Je ziet ze niet, maar ook jij hebt er miljoenen in huis. Ze leven ongeveer 2 à 3 maanden en planten zich snel voort.
Wat is huisstofmijt? Huisstofmijten zijn kleine spinachtige beestjes met acht poten. Met het blote oog kan je ze niet zien, maar als je ze stevig uitvergroot, schrik je toch wel even dat ze met een heel leger je huis vullen. Ze voelen zich helemaal in hun nopjes in een vochtige, warme omgeving.
Of kies bijvoorbeeld voor producten met lijnzaadolie als energiebron, naast je ruwvoer. Als paarden al wondjes en korstjes hebben door een mijteninfectie, dan geeft dat veel jeuk en ongemak. Behandel de aangetaste huid met Finecto+ Spray. Dit zorgt er ook voor dat de kanaaltjes van de mijten in de huid uitdrogen.
Mijten eten onder andere dode dieren, planten of rottende stoffen. Roofmijten leven vaak van andere mijten en worden wel in de kastuinbouw als plaagbestrijding ingezet. Enkele soorten veroorzaken ziekten bij mens en dier en het besmet zijn met mijten wordt acariose genoemd.
Symptomen van huisstofmijtallergie
Niesbuien. Astmatische aandoeningen (moeite met ademhalen/piepende ademhaling) Geïrriteerde (tranende/rode en jeukende) ogen. Huiduitslag (eczeem)
Schurft: meestal is 1 behandeling voldoende. Eventueel kunt u de behandeling na 1 tot 2 weken herhalen. Bij een bepaalde vorm van schurft is soms een derde behandeling of meer nodig.
Ze bijten niet, maar voeden zich met huidschilfers van mensen of dieren en met schimmels. De uitwerpselen van de huisstofmijt zijn de oorzaak van de allergische reactie. Ze komen het meest voor in stofdeeltjes van huisstof, tapijten, beddengoed, meubelbekleding en gordijnen.
De oogstmijt, ook wel grasmijt genoemd, is een kleine spinachtige die erg lijkt op de fluweelmijt, maar hier geen familie van is. Het is enkel de larve van deze mijt die huidirritatie kan veroorzaken, door zich vast te bijten in de huid van een gastheer, bijvoorbeeld de mens.
Mijten, oftewel acariformes, zijn hele kleine geleedpotigen en ze zijn familie van de teken. Op dit moment zijn er meer dan 45.000 soorten van bekend, maar onderzoekers denken dat het grootste deel van alle mijtensoorten nog onbekend is.
Huisstofmijten zijn belangrijke verwekkers van allergische reacties in onze woning. Je vindt ze vaak op plaatsen waar stof zich kan verzamelen, zoals matrassen, gordijnen en tapijten. Huisstofmijten zijn niet met het blote oog te zien.