De Mont Ventoux is een klassieker en wordt gezien als de vreselijkste beklimming van Frankrijk. Deze berg, met een hoogte van 1.912 meter, staat beter bekend als 'de gigant van de Provence'. De beklimming als je start vanuit Bédoin is met 21.8 kilometer lang te noemen.
Windsnelheden tot 300 kilometer per uur (!) zijn gemeten. Als die wind het enige was wat de klim zwaar maakt dan 'viel het nog wel mee'. Maar de Mont Ventoux heeft een enorm stijgingspercentage en dat voor 20 kilometer, misschien niet continu maar wel meer dan genoeg om het elke wielrenner flink zwaar te maken.
De totale klim naar boven is 21 kilometer lang en telt ongeveer honderd bochten. De gemiddelde klimtijd bedraagt ongeveer 2 uur en 25 minuten. Snelste tijd ooit: Iban Mayo 55"51'. Volgens de Club des Cinglés du Mont Ventoux is dit de moeilijkste klim van de drie.
Met een gemiddeld stijgingspercentage over zo'n 20 kilometer van 8 tot 9 procent. Net iets minder dan de Mont Ventoux. Maar het grote verschil tussen beide cols is de lucht, die in de laatste kilometers van de Stelvio vanaf zo'n 2 kilometer hoogte ijler en ijler wordt.
Iedereen die de Mont Ventoux beklimt verdient respect. Dan weten jullie dat vast. Maar dit is wel de makkelijkste beklimming van de Mont Ventoux. Sault ligt al op 765 meter hoogte en over 26 kilometer neemt de route de tijd om boven te komen.
Heb je bijvoorbeeld ooit de Alpe d'Huez beklommen in 1 uur en 30 minuten, dan is jouw berekende VAM 727. Vul die waarde in bij het profiel van de Mont Ventoux vanaf Bedoin, dan zie je dat je er 2 uur 13 miniuten en 52 seconden over gaat doen.
Meet jezelf niet met de versnellingen die de profs gebruiken. Profs rijden al gauw tweemaal zo hard en hebben dus grote versnellingen nodig. Bovendien hebben profs een aeroob vermogen van 400 watt (mannen, vrouwen circa 12,5% lager). Beter gezegd: 5,8 resp 5,1 Watt/kg, want daar gaat het om.
Zo doe je het: Zoek een korte klim die ongeveer 2 minuten duurt om te beklimmen. Zorg dat je al voordat de klim begint aan een RPE van 7/8 rijdt. Klim 90 seconden door met dezelfde inspanning en rij de laatste 30 seconden zo snel als je kunt naar de top. Herhaal vier tot zes keer.
De Mont Ventoux en de Stelvio zijn trotse bezitters van de bestempeling "Buitecategorie". De buitencategorie werd in de Tour de France pas in 1979 geïntroduceerd. Een bestempeling die menig wielrenner tot de verbeelding spreekt.
Op nummer 1: Col du Galibier! Deze loeizware beklimming in Frankrijk beklim je vanuit Saint-Michel-de-Maurienne voor het meest slopende resultaat. De verschrikking zit hem niet in het gemiddelde stijgingspercentage van 'slechts' 6%. Bij de Galibier zit het in de lengte van maar liefst 31,5 kilometer.
De Mauna Kea in Hawaii is 's werelds zwaarste beklimming. Welke methodiek je ook gebruikt. De combinatie van afstand, stijgingspercentage en hoogteverschillen maken deze vulkaan een klim voor alleen échte berggeiten.
We hebben de tien steilste skipistes van de Alpen op een rijtje gezet. Op de 1e plaats staat de Langer Zug in Lech (Oostenrijk). Deze heeft een hellingspercentage van 142 %.
Vandaag trekt de Tour-karavaan niet één maar twee keer over de mythische Mont Ventoux. De Kale Berg is een pelgrimsoord voor God en klein Pierke. 'En elk jaar vallen er twintig doden. '
De 11/28 of 11/30 cassettes zijn geschikt voor heuvelachtige parcoursen en voor sommigen al in de bergen. Voor de meeste fietsers zijn echter de 11/32 en 11/34 cassettes het meest geschikt voor in het hooggebergte.
De berg is het meest bekend om de wielerwedstrijden die hier hebben plaatsgevonden, vooral de Tour de France. De steile hellingen, de moeilijkheidsgraad en het kale 'maanlandschap' en de vaak straffe wind die op de berg staat, maken de beklimming een echte uitdaging.
Klimmen is een goede krachttraining voor een aantal belangrijke spiergroepen, waaronder je buikspieren, triceps, schouderspieren, bovenbenen en je kuitspieren. Tijdens het klimmen gebruik je namelijk niet alleen je armen, maar je hebt je hele lichaam nodig.
Gebruik van een hartslagmeter
Voorkom verzuring door met een klein verzet en een relatief hoge cadans omhoog te fietsen. Volgens het boek 'Beter presteren met wielrennen' van Remmert Wielinga e.a., ligt de ideale cadans tijdens een beklimming tussen 60 en 90 omwentelingen per minuut (rpm).
Dit is het aantal kettingbladen op je cassette. Wanneer je cassette uit 10 kettingbladen bestaat, dan is het een 10-speed. Bestaat het uit 11 bladen, dan is het een 11-speed, enzovoorts.
Voor de meeste etappes kiezen de renners voor een cassette met 11-28 verhouding. Het kleinste tandwiel is daarbij 11 tanden groot en het grootste tandwiel heeft er 28. Tijdens zware bergritten kiezen sommige renners voor een lichter verzet, bijvoorbeeld 11-30. Dit zie je vooral vel bij de renners van Ineos Grenadiers.
De verhouding tussen de voortandwielen (kettingblad) en de achtertandwielen (cassette) wordt het verzet genoemd. Afhankelijk van waar en hoe je fietst is de juiste tandwielverhouding van belang. Hoe groter het voorblad, hoe zwaarder het verzet, hoe harder je moet trappen en hoe sneller je dus gaat.
Tijdens het evenement zelf is het belangrijk, om al vanaf het eerste uur je lichaam van extra vocht en koolhydraten te voorzien. Een richtlijn voor tijdens de inspanning: 500 ml water/isotone sportdrank en 30-60 gr koolhydraten per uur.
Bij het fietsen doet snelle Eddy met een ADV van 4 Watt/kg 57 minuten over de klim. Wereldtoppers met een ADV van 6,4 Watt/kg, doen de klim (theoretisch) in 36 minuten. Ongetrainde vrouwen met een ADV van 2 Watt/kg doen 114 minuten over de klim.