U kunt een kind erkennen als u niet de juridische ouder van het kind bent. Dat wil zeggen als u niet getrouwd bent of geen geregistreerd partnerschap heeft met de moeder. Een stiefouder kan een kind erkennen als alleen de partner ouderlijk gezag heeft over het kind.
Als stiefouder moet u bijdragen aan de kosten voor de opvoeding en verzorging van uw stiefkind. Deze onderhoudsplicht is op basis van uw inkomen (naar draagkracht). Dit kan betekenen dat de andere ouder van uw stiefkind minder kinderalimentatie hoeft te betalen.
Vanaf 1 april 2014 zal de wet met betrekking tot de erkenning van een kind door een getrouwde man wijzigen. Op dit moment bepaalt het Burgerlijk Wetboek dat de erkenning door een man die getrouwd is met een ander dan de moeder, nietig is.
De erkenning van een kind door de biologische vader kunt u niet ongedaan maken. Is de erkenner niet de biologische vader van het kind? Dan kan de rechter de erkenning soms terugdraaien. De moeder, vader of het kind vraagt dan om vernietiging van de erkenning.
Getrouwd of geregistreerd partnerschap: automatisch gezag
Dan krijgt u automatisch ouderlijk gezag over de kinderen die u krijgt of adopteert. Als man bent u voor de wet ook automatisch de vader. U hoeft het kind niet te erkennen. Ook als u niet de biologische vader bent van het kind.
Als het kind is geboren binnen een huwelijk of geregistreerd partnerschap van de vader en moeder, hoeft de vader het kind aldus niet te erkennen. Die erkenning staat dan ook in beginsel 'vast', wat betekent dat de stiefouder in beginsel geen mogelijkheid heeft om het stiefkind (alsnog) te erkennen.
De vader kan door de moeder niet verplicht worden het kind te erkennen. Wel kan zij gerechtelijk laten vaststellen wie de verwekker is, aan de hand van DNA test. De rechter kan een DNA test bevelen, in het belang van het kind. In zoverre moet de vader dus een inbreuk dulden op zijn integriteit.
Als de vader het DNA-onderzoek weigert, kan de rechter het DNA-onderzoek bij hem afdwingen. Met de vaderschapstest, of anders gezegd: de vaststelling van het vaderschap bij de rechtbank, kun je de wettelijke band laten bepalen tussen de biologische vader en het kind.
Bij een vaderschapstest kan worden vastgesteld of iemand de echte (biologische) vader is van een kind. Bij deze test wordt het DNA-materiaal van de vermoedelijke vader en het DNA-materiaal van het kind geanalyseerd en met elkaar vergeleken. Met de uitslag van de test wordt het vaderschap aangetoond of uitgesloten.
Als een vader zijn kind (nog) niet heeft erkend, maar wel betrokken is bij de verzorging en opvoeding, kan hij aanspraak maken op bepaalde rechten, zoals het recht op contact met zijn kind. Er is in dat geval namelijk sprake van “family life”. Dit is vastgelegd in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.
In artikel 8 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens staat het begrip family life omschreven. Het houdt in dat iedereen die in een nauwe betrekking staat tot het kind, recht heeft op omgang. Dit geldt dus ook voor de biologische vader, zelfs als erkenning niet heeft plaatsgevonden.
Wenst de vader het kind niet te erkennen, dan kan de moeder een procedure starten tot gerechtelijke vaststelling van het vaderschap. Dit komt vaak aan de orde in het kader van een eventuele alimentatieplicht.
Niet alleen de biologische vader, maar ook een persoon die het kind niet verwekt heeft, kan een kind erkennen. Dan moet er wel aan een aantal voorwaarden voldaan zijn: De man die het kind erkent, moet 16 jaar of ouder zijn. De moeder of het kind moet vooraf schriftelijk toestemming geven.
Als de partner het eenhoofdig gezag heeft, kan de stiefouder een verzoek indienen bij de rechtbank om het gezamenlijk gezag te verkrijgen. Als de ex van de partner het gezag (nog) heeft, moet de stiefouder eerst een verzoek indienen om dit gezag te wijzigen naar eenhoofdig gezag.
Een stiefvader kan alleen de rol van 'echte' vader op zich nemen, als de moeder, en het stiefkind dat accepteren. Ook acceptatie door de omgeving (ouders, schoonouders, biologische vader) is een voorwaarde. Heeft bijv. de biologische vader er moeite mee, dan wordt het voor een kind moeilijk.
Op het moment dat jouw stiefmoeder overlijdt, dan hebben haar kinderen recht op een deel van haar erfenis. Zij hebben dan een vordering op hun deel van de erfenis bij jouw vader. Jouw vader mag gebruik blijven maken van de erfenis, maar zodra hij overlijdt hebben zij recht op hun deel.
Meestal kost zo'n DNA-test tussen de €50 en de €200. Maar let op: soms komen hier ook nog abonnementskosten bij, die kunnen variëren van €80 tot wel €350 per jaar.
Het blijft een taboe." De schattingen lopen uiteen, weet Brons, maar 2 tot 10 procent van de kinderen hebben een vader die niet hun biologische vader is. Vaders die een vaderschapstest laten doen, vinden dat hun partner raar gedrag vertoont of vinden dat hun kind niet op hen lijkt.
Forensisch onderzoekers kunnen deze DNA-code vergelijken met de DNA-code van iemand die wordt verdacht van een misdrijf. Daarom moet bij de verdachte slijm worden afgenomen om ook daar een code uit te halen. Dat heet DNA afnemen. Die code zit overal in je lichaam, dus in je haren, je bloed, je speeksel en in je huid.
Erkennen kind
Wilt u juridisch ouder worden van een kind door erkenning? Als de moeder (en het kind van 12 jaar of ouder) geen toestemming geeft, kunt u de rechter vragen om vervangende toestemming te verlenen. U kunt de rechter ook vragen om een eerdere erkenning ongedaan te maken.
Veroordeelden voor misdrijven waarvoor voorlopige hechtenis is toegestaan moeten verplicht DNA afstaan. Het DNA wordt opgeslagen in een DNA-databank. Dat maakt het makkelijker om veelplegers (recidivisten) op te sporen en te veroordelen.
Wanneer is ontkenning vaderschap mogelijk? Ontkenning van het vaderschap kan alleen onder de volgende voorwaarden: de wettelijke vader is niet de biologische vader van het kind; de moeder is niet eerlijk geweest over de verwekker van het kind.
Veelal zal dit ook worden toegekend. De hoofdregel is namelijk dat gezamenlijk gezag in het in het belang van het kind is. Conclusie is dat vaders net zoveel recht op gezag hebben als moeders.
U heeft als partner recht op 1 werkweek geboorteverlof als uw vrouw of partner is bevallen. Het maakt niet uit of u fulltime of parttime werkt. Geboorteverlof wordt ook wel kraamverlof, partnerverlof of vaderschapsverlof genoemd.
Gezag andere ouder stoppen
De rechter stopt het gezamenlijk gezag alleen als het in het belang is van het kind. De rechter bepaalt ook wie van u het gezag dan krijgt. Heeft u meer kinderen, dan bepaalt de rechter voor ieder kind apart wie het ouderlijk gezag krijgt.