Als je veel gedronken hebt en dus goed gehydrateerd bent, is je urine lichtgeel, bijna helder van kleur. Heb je weinig gedronken, dan wordt de urochroomconcentratie van je urine groter en kleurt je plas dus donkerder.
Donkergele urine
Urine is samengesteld uit water, ureum en zouten. Als je weinig gedronken of veel getranspireerd hebt, is het vochtpercentage in je urine laag. Hierdoor kan je urine donkerder van kleur zijn dan normaal.
Een heldere urine dat bijna op water lijkt geeft aan dat je te veel water hebt gedronken. Jep, je kunt ook té veel water drinken. Hoewel gehydrateerd zijn vaak heel goed is, kan het drinken van te veel water je lichaam uit balans halen. Het lukt je lichaam niet om ineens zo veel vocht te verwerken.
Doorzichtig en strokleurig zijn gezonde urinekleuren als het op hydratatie aankomt. Dit is juist meestal niet het geval als je plas donkerder is. Uitdroging kan de oorzaak zijn van donkere urine. De 'bruinige' en 'oranje' kleuren op onze urinekleurenkaart geven aan dat je gedehydrateerd bent.
Een van die afvalstoffen is urochroom (soms ook urobiline genoemd), een stof met een geelachtig pigment. Urochroom is een afbraakproduct van hemoglobine, het rode en zuurstoftransporterende eiwit uit de rode bloedcellen. Dit afbraakproduct geeft de gele kleur aan urine.
Heldere urine geeft aan dat je meer drinkt dan de dagelijks aanbevolen hoeveelheid water. Hoewel het goed is om gehydrateerd te zijn, kan het drinken van te veel water je lichaam elektrolyten ontnemen. Als je urine af en toe helder is, is er niks aan de hand.
Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.
Per dag produceren we zo'n twee liter urine. Deze is normaal gesproken helder en lichtgeel tot felgeel van kleur. Medicijngebruik, veranderingen in je eetpatroon en schommelingen in de hormoonhuishouding hebben invloed op de geur en kleur.
Er wordt aangeraden om 1,5 tot 2 liter water per dag te drinken. Bij deze vochtinname gaat een volwassene gemiddeld 5 tot 8 keer per 24 uur naar het toilet. Plast u 8 keer of minder op een dag? Dan wordt dat gezien als een normale plasfrequentie.
Als er meer gedronken is voor het plassen, zal de urine meer verdund zijn. Dit is dan te zien aan een lagere concentratie kreatinine. De albumine in de urine is dan dus ook verdund. Door alle albumine uitslagen te delen door de kreatinine uitslagen, maakt het niet uit hoeveel iemand gedronken heeft.
Wanneer je meer wateroplosbare (B-vitamines en vitamine C) vitamines hebt ingenomen dan het lichaam kan gebruiken, verlaat de overmaat het lichaam via de urine. Dit effect is duidelijk zichtbaar bij riboflavine (vitamine B2), dat van zichzelf een intens gele kleur heeft, waardoor de urine een fellere gele kleur krijgt.
Als u niet genoeg water drinkt, wordt urine meer geconcentreerd – dit is terug te zien in de kleur en geur. Als urine donker van kleur is met een sterke geur, kan dit wijzen op uitdroging. Sterk geconcentreerde urine, veroorzaakt door een lage vochtinname, ruikt vaak sterk.
De belangrijkste oorzaak van bloed in de urine is een ontsteking van de urinewegen. Het kan ook een symptoom zijn van nierstenen, nier- en prostaatziekten en bloedstollingsstoornissen, of na een ongeval wijzen op een nier- of blaasletsel.
Water verspreidt zich
Daar valt geen exact antwoord op te geven. Ten eerste plas je een glas water dat je gedronken hebt niet in één keer ook weer uit. Het water zal zich in het lichaam verspreiden en zich dus mengen met het water dat het lichaam al bevatte.
Veel plassen 's nachts komt vaak voor
Als u 's nachts een keer opstaat om te plassen, is dat eigenlijk vrij normaal. Hoewel 's nachts de urineproductie terugvalt tot 25 %, moet meer dan de helft van de mensen ouder dan vijftig minstens eenmaal per nacht naar het toilet.
Sommige mensen drinken wel vier tot vijf liter per dag. Terwijl: anderhalf tot twee liter is echt meer dan genoeg. Als je meer drinkt, dan moet je ook vaker plassen en heb je – als je daar toch al last van hebt – ook vaker urineverlies.
Naar gelang de hoeveelheid eiwit in de urine, is er een indeling gemaakt: Normaal (normo-albuminurie): minder dan 30 milligram eiwit per dag. Licht verhoogd (micro-albuminurie): 30 tot 300 milligram eiwit per dag. Verhoogd (macro-albuminurie): 300 tot 3000 milligram per dag.
De nieren zijn belangrijke organen. Ze kunnen meten of het lichaam voldoende, te veel, of te weinig vocht heeft. Is er te veel vocht in het lichaam, dan maken ze veel urine en als er een tekort is, dan maken ze maar weinig urine aan. Veel drinken betekent dus ook veel plassen.
Als je meer dan 3 liter per 24 uur plast, lijd je mogelijk aan polyurie. In extreme gevallen kun je tot 20 liter per dag plassen! Je moet ook 's nachts vaak plassen. Soms gaat het overmatig plassen gepaard met een droge mond en een groot dorstgevoel.
Als er eiwit in je urine zit, is dat een aanwijzing dat je nieren niet goed werken. Ook de aanwezigheid van veel afvalstoffen in het bloed wijzen daar op. Gezonde nieren filteren afvalstoffen uit je bloed, maar laten eiwitten zitten. Bij nierschade 'lekken' er toch eiwitten door.