Cynisme is een vorm van verholen spot waarmee je in woorden aangeeft een afwijzende of negatieve houding te hebben ten aanzien van iets of iemand. Als je cynisch praat, zeg je meestal iets waar een dubbele betekenis achter schuil gaat. De directe betekenis van de zin is meer dan de optelsom van de woorden.
Bij cynisme ligt de nadruk op de afwijzende houding van de persoon die het uit. Hij of zij kijkt kritisch aan tegen de goede bedoelingen en waarden van anderen, en uit dit met bittere of wrede spot. Vaak is dat overigens een vorm van zelfverdediging: men doet het uit machteloosheid of teleurstelling.
Of iets als milde of als bijtende spot wordt ervaren, wordt sterk bepaald door de context en de toon van de uiting, en door de persoonlijke gevoeligheden en opvattingen van de spreker en de ontvanger. Als sarcasme een uiting is van ongeloof in de waarden of goede bedoelingen van de mensen, spreken we van cynisme.
Het woord cynisch komt uit het Grieks: κυνικός (kunikos), "honds". Dit is een bijnaam die de cynici, een groep oud-Griekse filosofen, zichzelf gaven, zij het met een heel andere bedoeling dan uit het hedendaags spraakgebruik naar voren komt: de antieke cynici wilden als mens dichter bij de natuur leven.
Omgaan met cynische mensen
Cynisme, oftewel niks hopen of verwachten, is de enige manier om jezelf te verdedigen tegen mogelijke pijn die je voelt als iets niet blijkt te zijn zoals je het voor ogen had. Cynisme is dus eigenlijk een soort voorzorgsmaatregel: je doet jezelf pijn, zodat een ander dat niet kan doen.
Het beste antwoord
Cynisme is nog harder dan sarcasme. Het is vaak van de situatie, soms ook van de persoon, afhankelijk of iets ironisch, sarcastisch of cynisch is.
Cynisme kan uitgedrukt worden door een uitspraak te doen die inhoudelijk volstrekt waar is, maar die op het bewuste moment niet gezegd hoort te worden, omdat het bijvoorbeeld ontluisterend is. (bij een echtscheiding) Mijn vrouw krijgt het huis. Mijn vervanger kan er zo in. De beste huwelijken zijn gebaseerd op leugens.
Deze stijlfiguur is scherp en agressief van aard: er ligt altijd een aanval in besloten op een persoon, toestand of uitlating. Weliswaar kan sarcasme daardoor als een vorm van humor worden gezien, maar tegelijkertijd vormt het een aanval.
Ironie is een manier om op bedekte, milde wijze de spot te drijven met iets of iemand, bijvoorbeeld door het tegenovergestelde te zeggen van wat men bedoelt, of door sterk te overdrijven.
Het woord cynisch komt van het Griekse 'cynisme' en betekent letterlijk 'honds'. Tegenwoordig wordt het woord 'cynisch' gebruikt voor de spottende houding waarmee men aangeeft niet te geloven in het goede van de mens en-of zijn waarden, thema's en instituties.
Hier zijn twee antwoorden mogelijk. Ironisch, omdat de spot nogal mild is. En sarcastisch omdat de spot wel kwetsend bedoeld is. De ironie of het sarcasme is hier gebaseerd op het tegenovergestelde zeggen van wat je bedoelt.
Sarcatisch klinkt altijd zo negatief, maar vanaf nu niet meer. Uit een onderzoek van Harvard Business School is gebleken dat sarcastische mensen vaak creatief zijn, abstract denken en intelligent zijn. Minpuntje: daarnaast bleek ook dat sarcastische mensen vaker ruzie hebben.
meesmuilend, spottend. als synoniem van een ander trefwoord: bitter (bn) : ironisch, pijnlijk, sardonisch, smartelijk, verbitterd, wrang, zerp, zuur, zwaar.
Het woord komt uit het Grieks (sarkádzoo) en het betekent 'ergens vlees vanaf scheuren'. Kenmerk van sarcasme is dat je praat met een omweg. Je zegt precies het tegenovergestelde van wat je bedoelt. Door de bijtende spot die erin is opgesloten kom je kwetsend over of maak je een ander belachelijk of bespottelijk.
Sarcasme is een vorm van taalgebruik waarbij iemand iets ongemeends zegt om de aandacht te vestigen op een slechte of belachlijke situatie. Het is een vaak agressief verbaal instrument, hoewel het ook kan worden gebruikt of vermomd als humor. Sarcasme kan een manier zijn om een ander te bespotten of te plagen.
Integendeel: hij was een echte levensgenieter en genoot van eten en drinken. Desalniettemin was zijn pessimisme zeer zeker een levenshouding. Zo gaat over Arthur Schopenhauer de anekdote de ronde dat hij zijn hond bij overtredingen corrigeerde door hem terechtwijzend 'mens' te noemen.
[filosofie] Laatste filosofische school van de klassieke wereld met universele pretenties. Ze is gebaseerd op de filosofie van Plato, maar vermengt die met elementen uit de filosofie van Aristoteles en uit de oosterse mystiek.
Een eufemisme is een woord of een formulering met een verzachtend, verhullend of verbloemend karakter. Eufemismen worden gebruikt ter vervanging van aanduidingen die men bedreigend, kwetsend, onfatsoenlijk, onaangenaam of in een andere zin te negatief vindt.
Sceptisch betekent overigens 'wantrouwig, geneigd tot twijfelen, niet gelovend dat iets goed is of goed zal aflopen'. Ook de verwante woorden scepsis en scepticus kunnen zowel met 'sep' als met 'skep' worden uitgesproken.