De buikademhaling is een goede ademhaling omdat je gedwongen wordt rustiger en voller te gaan ademen. Hierdoor ontspan je meer en maak je meer contact met je lichaam. Bij een buikademhaling maak je gebruik van je middenrif, de spier die de scheiding vormt tussen je longen en buikgebied.
Buikademhaling is namelijk een eenvoudige en efficiënte manier om alle spanning in nek en schouders los te laten. De buikademhaling wordt soms ook de natuurlijke ademhaling of middenrif ademhaling genoemd. Bij de buik ademhaling zet de buik uit bij het inademen.
Een ademfrequentie van 6 tot 8 per minuut is genoeg. Veel mensen ademen echter sneller; 10, 12, 14, 16 tot wel meer dan 20 x per minuut. En dat is zonde. Door rustiger te ademen spaar je energie en is je hoofd minder vol.
Inademing vindt plaats door het vergroten van het volume van de borstkasholte. De vergroting van de borstkasholte vindt plaats door afvlakking van het middenrif (buikademhaling) in combinatie met samentrekking van de tussenribspieren, waardoor de ribben naar boven en naar buiten worden getrokken (borstademhaling).
Ga zitten of liggen en leg één hand op je borst en één op je buik. Adem in door je neus en laat je buik opbollen. Voel hoe je ademhaling tegen je hand duwt. Adem rustig uit door je mond en voel hoe je buik weer ruimte geeft aan je hand.
De buikademhaling is een goede ademhaling omdat je gedwongen wordt rustiger en voller te gaan ademen. Hierdoor ontspan je meer en maak je meer contact met je lichaam. Bij een buikademhaling maak je gebruik van je middenrif, de spier die de scheiding vormt tussen je longen en buikgebied.
Mensen klagen over een scala van klachten die variëren van borstkas gerelateerde klachten (zoals kortademigheid, een benauwd strak gevoel op de borst, pijn en steken op de borst) tot hoofdpijn, duizeligheid, tintelingen, krampen, buikpijn, angst en chronische vermoeidheid.
In sommige gevallen zit de pijn in de bovenrug bij de longen. De één voelt de pijn op een specifieke plek, de ander voelt pijn en stijfheid in de hele bovenrug. De pijn kan uitstralen naar de borst, de nek of de armen. Ook hoofdpijn en ademhalingsproblemen kunnen een gevolg zijn van hoge rugpijn.
De buikademhaling doe je met je middenrifspieren. Je middenrif is een gespierde wand die tussen je longen en je darmen zit, net onder je borstkas.
Borstademhaling. Wanneer de borstkas omhoog komt tijdens inademen, spreken we van borstademhaling. De ribben komen ook omhoog, de schouders gaan mee omhoog, je tilt zelfs de rug een stukje op. Deze manier van ademen kost veel energie omdat je allerlei hulpademhalingsspieren gebruikt.
Adem in door je neus, niet te diep. Laat hierbij je schouders laag en laat je buik naar voren komen. Adem rustig uit via je neus. Probeer rustig uit te ademen tot het moment dat het nog prettig aanvoelt.
Ons lichaam heeft een voortdurende aanvoer van zuurstof nodig. “De gemiddelde mens kan slechts 3 tot 5 minuten overleven zonder zuurstof”, zegt professor inspanningsfysiologie Jan Bourgois (UGent). "Daarna is er hersenschade en ga je dood." Toch kunnen sommige mensen veel langer hun adem inhouden.
“De 4-7-8 ademhaling”
Adem 4 seconden rustig en diep via je neus in. Hou die adem 7 seconden lang vast. Adem 8 seconden lang via je mond weer uit.
Buikademhaling | Waarom is het lastig om naar je buik te ademen? Als jij al langere tijd verkeerd ademt dan weet je lichaam niet meer goed hoe te ademen. Je ademhalingsspieren zijn zo verkrampt en overbelast dat het niet meer goed lukt. Dit kan je merken door een heel gespannen gevoel in je borstkas of middenrif.
Spanningen, angst, oververmoeidheid en overbelasting kunnen de oorzaak zijn van een onregelmatig ademhalingspatroon. Hierdoor maakt ons lichaam de stresshormonen cortisol en adrenaline aan.
The breathing app (van yogi Edwin Stern)
Je kunt de adem aftellen, of op geleide van muziek in- en uitademen. Download de app hier voor Android en hier voor iOS.
Symptomen van zuurstoftekort
Versnelde ademhaling (niet te verwarren met hyperventilatie) Versnelde hartslag. Bleekheid of grauw gelaat. Blauwe verkleuring van de slijmvliezen (cyanose): gelaat, lippen, tong, vingers, nagels.
Bij een rustige uitademing adem je gemiddeld een halve liter lucht uit. Bij een normale uitademing ontspannen de buitenste tussenribspieren en de spieren van het middenrif. Hierdoor zakt de borstkas naar beneden en bolt het middenrif omhoog. Hierdoor wordt het volume van de borstkas verkleind en adem je uit.
Van borst- tot buikademhaling: bij alle vormen van ademhalen gebruik je het middenrif. Zonder (goed functionerend) middenrif kunnen we simpelweg geen ademhalen. Een middenrifademhaling wordt ook wel diafragma-ademhaling genoemd.
Een gezonde manier van leven en de juiste behandeling kunnen invloed hebben op het verloop van de ziekte en hoe ernstig je klachten zijn. Hoe oud je kunt worden met COPD is daarom moeilijk te zeggen. COPD krijg je meestal na je veertigste jaar en vaak zelfs nog later.
Chantal Driesen legt uit: 'De longen reageren overmatig op prikkels, zoals temperatuurwisselingen, stof en pollen. Stress is ook zo'n prikkel. Hierdoor knijpen de spiertjes om de luchtwegen te sterk samen, waardoor je je heel benauwd kunt voelen.
Mensen met beginnend COPD hoesten veel. Het begint vaak met een zogeheten 'rokershoestje'. Daarbij wordt nogal eens slijm opgehoest. Sommigen hebben ook last van kortademigheid of een piepende ademhaling tijdens inspanning.
Door diep in te ademen open en vul je alle longblaasjes opnieuw een verbeter je de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide. Dat is de hoofdreden waarom we vanuit fysiologisch perspectief zuchten: het gezond houden van de longen. Vier à vijf keer per uur zuchten is een normale frequentie."
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
De symptomen variëren van ademtekort tot duizeligheid en hartkloppingen. Deze fysieke sensaties kunnen soms zomaar ontstaan en leiden tot een vermindering van de gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven. Deze functiestoornis komt wereldwijd veel voor, maar er is nog veel onderzoek nodig.