Lekker bij de koffie of thee, maar ook heerlijk als dessert met een bolletje ijs: baklava. Een zoete lekkernij die zijn oorsprong vindt in Arabische landen als Syrië en Marokko, maar ook in Turkije, Griekenland en de Balkanlanden erg geliefd is.
Baklava is een Turks woord, maar geen Turkse lekkernij en we vinden het zoals eerder gezegd, ook in andere landen.Toch wordt baklava gezien als een Griekse lekkernij.
Tijdens het Islamitische suikerfeest wordt veel baklava gegeten. Baklava wordt in kleine stukjes geserveerd. Het is erg zoet en vet. Hierdoor is baklava rijk aan calorieën en vaak erg machtig.
Baklava naar traditioneel Syrisch recept. Als iemand thuis is in de zoete keuken, is het de Syrische bakker Ahmad met zijn specialiteit baklava.
Baklava = baklava (Turks: baklava; Azerbeidzjaans: Paxlava; Grieks: Μπακλαβάς, Arabisch: بقلاوة, baqlāwaḧ; Armeens: փախլավա ,pʼaḫlawa) is een lekkernij van Turkse oorsprong die meestal als dessert wordt ... Filodeeg = Zeer dun, delicaat bladerdeeg, oorspronkelijk uit het Midden-Oosten.
Lekker bij de koffie of thee, maar ook heerlijk als dessert met een bolletje ijs: baklava. Een zoete lekkernij die zijn oorsprong vindt in Arabische landen als Syrië en Marokko, maar ook in Turkije, Griekenland en de Balkanlanden erg geliefd is.
Baklava komt oorspronkelijk uit Turkije, Griekenland en het Midden-Oosten , maar werd in de 16e eeuw door Turkse indringers naar Hongarije gebracht. Hongarije herzag het en maakte het onderdeel van hun cultuur als de strudel.
Baklava bevat relatief veel vet en veel suiker, als je het vergelijkt met bijvoorbeeld appeltaart, zegt diëtist Berdien van Wezel. "Van dit soort vetrijke lekkernijen kun je best veel eten zonder je snel vol te voelen. Het gevaar is dat je niet één stukje neemt maar drie.
De oorsprong van baklava gaat terug tot de oudheid. Rond de achtste eeuw v.Chr. rangschikten mensen in het Assyrische Rijk, dat zich verspreidde over delen van het huidige Irak, Iran, Koeweit, Syrië en Turkije , ongezuurde platte broden in lagen, met gehakte noten ertussen, om te nuttigen tijdens speciale evenementen.
Syrisch Arabisch is gebaseerd op het Standaard Arabisch maar kent ook Franse en Turkse invloeden als overblijfselen van koloniale bezetting. De mensen in Syrië zullen deze invloeden beschouwen als onderdeel van hun Syrisch dialect. De officiële taal in Syrië is Klassiek Arabisch.
Baklava is een zoet gerecht dat bestaat uit laagjes filodeeg met daartussen een notenvulling. Na het bakken wordt dit overgoten met een suikersiroop. Het resultaat is heerlijk plakkerige baklava, die je vaak tegenkomt als dessert in Griekse en Turkse restaurants.
"Het is een versimpeling van het feest. Het suggereert dat we alleen maar zoetigheden eten", zegt hij, "terwijl het doel van het feest is waarden zoals tolerantie, liefdadigheid en aan de ander denken te prijzen." Voor Abed (29) maakt de naam niet zoveel uit.
Baklava is een veelvoorkomend dessert in de moderne Arabische keuken , maar het Arabischtalige kookboek Kitab al-Tabikh, samengesteld door Ibn Sayyar al-Warraq in de 10e eeuw, bevat geen enkel recept voor baklava.
Je kunt baklava in een goed afgesloten bak ongeveer een week bewaren op kamertemperatuur. Door de suikersiroop wordt het gebak niet droog, en de suiker helpt om het langer goed te houden. In de vriezer is baklava maximaal 3 maanden houdbaar.
De geschiedenis van de lahmacun gaat helemaal terug tot in de Syrische oudheid. Onder de naam “Lahmajoon” beschreven mensen honderden jaar geleden al over een plat deegstuk belegd met een mix van vlees en kruiden. Het gerecht groeide in populariteit in landen in het Midden-Oosten.
Sarma (Roemeens: sarmale) is een gerecht dat populair is in Turkije, Centraal-Azië en de Balkan. De lekkernij bestaat uit een speciaal toebereid vulsel van rijst, tomaten en gehakt, dat wordt opgerold in druiven-, kool-, spinaziezuring- of snijbietbladeren.
Met amandelen die inheems zijn in Marokko, is het logisch dat ze de favoriete noten zijn in baklava of baklawa in Marokkaanse stijl, zoals het ook wordt genoemd, vanwege de afwezigheid van de letter “v” in het Arabische alfabet.
"De baklava is als een mengsel van gebakken aardappelen in de Iraanse traditie, gebakjes met pistachenoten en meerlagig brood van de Turken," zegt hij. Hoewel het een veronderstelling is, komt het dichterbij dan de beweringen van de Grieken.
Ik heb een groot deel van mijn leven in het Midden-Oosten en Turkije gewoond en heb mijn portie baklava geproefd. Van Iran tot Libanon tot Syrië, en van Turkije tot Griekenland , koks creëren regionale variaties op hun eigen manier en met hun eigen smaakprofielen.
De noten, honing en filodeeg die worden gebruikt om baklava te maken , vormen een rijke bron van essentiële voedingsstoffen, waaronder eiwitten, vezels en gezonde vetten . Daarnaast kan baklava helpen de gezondheid van het hart te verbeteren, het energieniveau te verhogen, de spijsvertering te ondersteunen, te helpen bij gewichtsbeheersing en de hersenfunctie te verbeteren.
Het bestaat al sinds 1650 en verschillende landen uit de Balkan en het Midden-oosten geven aan het gerecht te hebben uitgevonden. Het is aannemelijk dat baklava in Turkije of Griekenland is ontstaan. Turkse baklava wordt overgoten met honing of siroop.
Baklava heeft antibacteriële eigenschappen
Het bevat sporen van vitaminen en mineralen en staat bekend om zijn antibacteriële en ontstekingsremmende eigenschappen .
Hoewel dit niet altijd waar is, gebruikt Turkse baklava doorgaans een lichte neutrale olie, terwijl Griekse baklava doorgaans wordt gemaakt met gesmolten boter . Ook is de Griekse versie doorgaans een walnootbaklava, hoewel soms amandelen worden gebruikt, terwijl de Turkse versie doorgaans een pistachebaklava is.
In België en Nederland wordt het geserveerd als dessert in Griekse en Turkse restaurants. Vaak wordt de baklava op een grote schaal gemaakt en vervolgens in kleine stukjes gesneden. Er wordt vaak koffie bij gedronken en in toeristische gebieden wordt de baklava vaak met een bolletje ijs geserveerd.
Voedselhistorici denken dat moderne baklava in Turkije is uitgevonden tijdens het Ottomaanse Rijk en daarna is aangepast in Griekenland . De techniek van het in lagen leggen van ongezuurd brood met noten en honing kan echter worden herleid tot de 8e eeuw v.Chr. tijdens het Assyrische Rijk.