Aller (gaan) is een onregelmatig werkwoord dat vooral gebruikt wordt om beweging aan te geven of om te zeggen hoe iemand zich voelt.
De laatste groep van regelmatige werkwoorden eindigt op –re, zoals rendre (teruggeven):
Werkwoorden zijn regelmatig als ze in de verleden tijd dezelfde stam hebben als in de tegenwoordige tijd. De stam is de vorm die we horen als we de infinitief uitspreken en daarbij de uitgang -en (soms -n) weglaten.
Veel Franse werkwoorden zijn regelmatig. Wat houdt dat in? Ze eindigen allemaal op dezelfde twee letters, bijvoorbeeld -er (parler, manger, regarder), je vervoegt de werkwoorden van die groep dan ook op dezelfde manier.
Aller (gaan) is een onregelmatig werkwoord dat vooral gebruikt wordt om beweging aan te geven of om te zeggen hoe iemand zich voelt.
Oefenplein - Onregelmatig werkwoord: Faire.
Regelmatige werkwoorden volgen een vast, regelmatig patroon. De patronen bestaan niet alleen in de tegenwoordige tijd, maar ook in andere tijden waarin het werkwoord wordt gebruikt. Onregelmatige werkwoorden volgen daarentegen geen patroon . Hun laatste letters bepalen niet welke vervoegde uitgangen ze krijgen.
2e groep zijn regelmatige werkwoorden in -ir zoals "finir" (-oir telt niet als -ir);
De meeste werkwoorden in het Frans zijn regelmatig (= régulier), net zoals in het Nederlands.Dat betekent dat ze allemaal op dezelfde manier vervoegd worden. Een klein aantal is onregelmatig, dan zijn er uitzonderingen in de vervoeging, bijv. bij het werkwoord 'être' = 'zijn'.
Regelmatige werkwoorden zijn werkwoorden waarvan het simple past en voltooid deelwoord worden gevormd door het toevoegen van het achtervoegsel "-ed" (bijv. "walked"). Onregelmatige werkwoorden zijn werkwoorden waarvan het simple past en voltooid deelwoord op een andere manier worden gevormd dan door het toevoegen van het achtervoegsel "-ed" (bijv. "sat").
Naast de sterke en zwakke werkwoorden zijn er nog de onregelmatige werkwoorden hebben, kunnen, mogen, willen, zijn en zullen. Deze werkwoorden hebben (deels) afwijkende vormen in de tegenwoordige tijd (zoals kan, is en heeft) en ook de verleden tijd is veelal onvoorspelbaar (zoals wou, was en mocht).
Regelmatige werkwoorden (regular verbs) zijn werkwoorden die volgens de standaard manier worden vervoegd. In de verleden tijd komt er dan –ed achter het werkwoord, zoals de werkwoorden work (worked) en play (played) .
We gaan samen het werkwoord attendre inoefenen, terwijl we bewegen op muziek. Attendre hoort tot de groep van de regelmatige werkwoorden op -re.
Venir is een onregelmatig werkwoord.
Tener – hebben
Wanneer 'tener' gevolgd wordt door 'que', betekent het 'iets moeten doen', bijvoorbeeld: 'tienes que hacerlo' (dat betekent: 'je moet het doen'). De vervoegingen zijn in elke werkwoordstijd onregelmatig, zoals je hieronder ziet.
Aimer is een regelmatig werkwoord dat eindigt op -er.
Dan voeg de de uitgangen toe (zie rode letters in het rijtje hieronder voor de Présent = de onvoltooid tegenwoordige tijd).
Prendre is een onregelmatig werkwoord en zul je dus uit je hoofd moeten leren. Hieronder zie je een overzicht van de vervoegingen. Apprendre en comprendre worden als prendre vervoegd.
Dit zijn de zogenaamde regelmatige werkwoorden. Ze zijn als volgt: Werkwoorden die eindigen op -er (parler, manger aimer, marcher)Werkwoorden die eindigen op -re (pendre, entendre, répondre, vendre)Werkwoorden die eindigen op -ir (finir, choisir, réagir, obéir)
De conjunctief is waarschijnlijk een van de moeilijkste tijden om te leren en beheersen in het Frans. Het is echter essentieel voor het uiten van twijfel, emotie of hypothetische situaties.
Een onregelmatig werkwoord is een werkwoord die verandert van klank als het in een andere tijd komt te staan. Voorbeeld van een onregelmatig werkwoord: ik loop naar school. Ik loop wordt: ik liep. Het werkwoord verandert van klank als het in de verleden tijd staat.
Aller is een onregelmatig werkwoord, net als avoir (hebben) en être (zijn).