De grootste stinkers zijn toch wel de wantsen en het lieveheersbeestje. Eerstgenoemde ruikt naar muffe nootjes die te lang in de kast hebben gelegen. Elke wantsensoort heeft weer zijn eigen specifieke geur, zo ruikt de berkspitssnuitwants naar oud amandelspijs.
ze doen geen mensen kwaad, maar soms wel hun eigen soortgenoten. Gelukkig zijn ze niet schadelijk voor je huis, de beestjes eten namelijk niet in de winter.
De beestjes waarschuwen daarom met hun felle kleuren. Als een vogel ze toch oppikt, dan maakt zo'n lieveheersbeestje een vies smakend geel goedje. Zo gauw de vogel dat proeft, laat deze het kevertje meestal meteen vallen. Lieve kriebelbeestjes Er zijn grote groepen insecten die we liever zien gaan dan komen.
Bescherming. Men zegt dat lieveheersbeestjes de parasieten op planten eten om anderen ertegen te beschermen. Daarom kan het zien van veel lieveheersbeestjes betekenen dat je bescherming nodig hebt. Probeer je muur te laten zakken en laat dierbaren je beschermen.
Nee, lieveheersbeestjes zijn niet gevaarlijk. Ze kunnen wel bijten maar doen dit zelden. Steken kunnen ze niet en ze zijn ook niet giftig. De gele vloeistof die ze kunnen afscheiden is wel erg bitter en kan je maar beter van je handen wassen.
Lieveheersbeestjes lijken heel onschuldig en ze zien er zélfs wat schattig uit, met hun stipjes. Maar ze kunnen behoorlijk gevaarlijk zijn, blijkt. Een man is bijna overleden aan de gevolgen van een bloedvergiftiging, veroorzaakt door een beet van het rood-zwarte insect.
„Alle lieveheersbeestje kunnen bijten, maar de harlekijnlieveheersbeestjes zijn groter en bijten vaker.” De harlekijnvariant komt in Nederland ook voor, blijkt uit deze kaart.
Voorkomen dat lieveheersbeestjes je huis binnenkomen. Gebruik citronellakaarsen en citrusolie om de lieveheersbeestjes met behulp van geur af te weren. Lieveheersbeestjes houden niet van de geur van citronella en citrusvruchten.
De meeste inheemse lieveheersbeestjes overwinteren buiten in de natuur in de strooisellaag, tussen afgestorven plantendelen, in groenblijvende heesters (vb brem, conifeer, skimmia,..) of in spleten in de schors van loofbomen of coniferen, in de bodem, in dood hout, in mos of graspollen, afhankelijk van de soort.
Als ze toch binnen zijn kan je verschillende dingen doen, maar vooral: geen paniek, maar gezond verstand gebruiken. Je kunt lieveheersbeestjes gewoon in je huis laten overwinteren: in het voorjaar gaan ze vanzelf weer naar buiten. Als je ze hinderlijk vindt of allergisch bent, kun je ze vangen en weer buitenzetten.
Rode lieveheersbeestje zijn dus zelfs giftiger dan de gele want ze vallen met hun knalrode kleur harder op in de natuur. De gele beestjes zijn dan wel minder opvallend maar hebben dus ook minder gif in zich. Gelukkig kunnen ze zich makkelijker verstoppen voor vijanden.
Het lieveheersbeestje
De meeste lieveheersbeestje leven maar een jaar. Het aantal stippen zegt dus niets over hun leeftijd. Anders zouden er alleen maar lieveheersbeestje bestaan met een stip. Lieveheersbeestje behoren tot de keverfamilie.
Op het einde van de zomer als de bladluizen schaars worden, voeden lieveheersbeestjes zich ook met stuifmeel en schimmelsporen. Ook in het vroege voorjaar, als ze net uit de winterslaap zijn gekomen, voeden ze zich met nektar of jonge blaadjes om vocht binnen te krijgen.
De volwassen lieveheersbeestjes plaats je in een grote, gesloten bak met luchtgaten en zet je op kamertemperatuur maar wel uit de zon. Je voegt dagelijks voldoende voedsel toe, bladluizen op takken zijn ideaal om te voeden en ook het beste om de lieveheersbeestjes op kracht te houden.
Over het lieveheersbeestje.
Het lieveheersbeestje is een nuttig diertje, niet alleen voor de natuur, maar ook voor u! Een lieveheersbeestje is namelijk een bladluiseter. Bladluizen eten namelijk veel van uw planten en kunnen deze ontdoen van blad, nectar en andere plantensappen.
Als je een lieveheersbeestje "pest" door zachtjes op hem te drukken dan produceert hij een gele vloeistof. Dit gedrag heet "reflexbloeden". De vloeistof (hemolymfe), die tevoorschijn komt bij het femoro-tibiale gewricht van de poten, heeft een kwalijk geurtje en smaakt erg bitter.
Deze soort heeft een voorkeur voor licht gekleurde gebouwen die veel zonlicht ontvangen. Zodra ze zijn geland, gaan ze op zoek naar een beschutte plek om de winter door te brengen. Via naden, kieren, spleten en ventilatieroosters komen ze naar binnen. Of ze vliegen simpelweg door een openstaande raam.
Recent Brits onderzoek op basis van radargegevens heeft aangetoond dat lieveheersbeestjes letterlijk hoogvliegers zijn. Voor het eerst werd vastgesteld dat ze tot 1.100 meter hoog kunnen vliegen en snelheden tot 60 kilometer per uur halen.
Kantoorgebouwen en woningen vormen welkome overwinterplekken voor één van onze lievelingen: lieveheersbeestjes. Op zoek naar beschutting om de kou te overleven vinden ze altijd wel een plekje waar ze niemand kwaad doen. Als het weer kouder wordt kunnen zij soms wel met honderden tegelijk aangetroffen worden in huis.
Zoals bij veel insecten en plaagdieren is het belangrijk om kiertjes, gaatjes en ingangen van buiten naar binnen af te dichten. Voor insecten zoals het lieveheersbeestje zijn het vaak de ruimtes onder de deuren en rond leidingen waardoor zij naar binnen kunnen kruipen.
Zij hebben de voorkeur voor bepaalde gebieden en zijn zeer prikkelbaar voor de temperatuur die er heerst. Hiernaast kiezen zij voornamelijk aan de hand van de hoeveelheid beschikbaar voedsel hun leefomgeving uit. De insecten hebben de voorkeur voor onder andere brandnetels en korenbloemen.
Het lieveheersbeestje maakt tijdens de vlucht een brommend geluid door de aanwezigheid van de dekschilden. Ze botsen soms ergens tegenaan en deukjes in de dekschilden zijn daardoor niet zeldzaam.
Ontwikkelingsfasen. Bij het lieveheersbeestje ziet men bijna geen verschil tussen het mannetje en het vrouwtje. Meestal is het mannetje iets kleiner. Pas bij de paring wordt duidelijk wie het mannetje is, want deze klimt dan op de rug van het vrouwtje.
Vogels zouden de lieveheersbeestjes wel willen eten maar zo vlug een vogel het waagt, scheiden ze een vieze geelachtige vloeistof uit (= reflexbloeden) waardoor de vogel het lieveheersbeestje weer laat vallen. Mieren zijn voor de meeste larven en volwassen lieveheersbeestjes geduchte vijanden.
Hoe zien de larven van lieveheersbeestjes eruit? Larven van lieveheersbeestjes lijken helemaal niet op het volwassen kevertje. Ze zien eruit als krokodilvormige, langwerpige insecten en worden daarom door de mensen vaak niet herkend en uit onwetendheid gedood.