Het vlees van Alaska Pollak is iets grijzer dan van kabeljauw, iets droger en iets vaster van structuur. De vis heeft een milde smaak en is één van de meest efficiënte eiwitbronnen. Alaska Pollak is één van de meest veelzijdige vissoorten en is bovendien een gezonde keuze want laag in calorieën, koolhydraten en vetten.
Pangasius heeft de reputatie een ongezonde vis te zijn die veel zware metalen, bacteriën en antibioticaresten bevat. In 2012 controleerden wij de pangasius in de Belgische winkels onder meer op de aanwezigheid van zware metalen, pesticidenresiduen en sporen van antibiotica, en stelden weinig problemen vast.
Dorade, inktvis, paling, poon, rog, blauwvintonijn, wijting en zeewolf zijn voorbeelden van vissen die nooit een goed idee zijn. De redenen kunnen uiteenlopend zijn: overbevissing, habitatvernietiging, vervuilende kweektechnieken, de kweek is niet duurzaam of de vis is met uitsterven bedreigd.
Goede keuzes zijn bijvoorbeeld zalm, garnalen, ansjovis, krab, forel en haring. Deze bevatten weinig zware metalen. Eet vis zoals tonijn, zwaardvis en haai maximaal 1 keer per week anders krijg je snel te veel kwik binnen en dat is schadelijk voor je gezondheid.
Pollak is een beenvis, die tot de orde van de kabeljauwachtigen behoort en familie is van de kabeljauwen. Je treft de vis aan in Noorwegen, IJsland en de Faeröer tot in de Golf van Biskaje. Volwassen vissen hebben een lengte van 30-50 cm, maar pollak kan tot 1,3 meter lang worden.
Er zitten bijna geen gezonde vetten in tilapia, doordat de vissen gevoed worden met soja en genetisch gemanipuleerde maïs. Gekweekte tilapia bevat een hoog dioxinegehalte, soms wel 11 keer hoger dan wilde tilapia. Dioxines kunnen maar liefst 7 tot 11 jaar in je lichaam blijven!
Witte koolvis staat ook bekend als pollak en is voornamelijk beroemd geworden als visstick en soortgelijke krokante snacks, zo ook kibbeling. Ook wordt het verwerkt tot surimi. Grote exemplaren houden zich op bij scheepswrakken en olieplatforms. Het heeft een voorkeur voor een rotsachtige ondergrond.
De Gezondheidsraad adviseert volwassenen om per dag 450 milligram omega-3-vetzuren uit vis (visvetzuren) binnen te krijgen. Dit kun je doen door per week twee porties vis te eten, waarvan ten minste een keer vette vis.
Voor een gezond voedingspatroon is het advies om 1x per week vis te eten, of schaal- en schelpdieren. Kies bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm. Daarin zit het meeste omega-3: een gezond visvetzuur. Een portie van 100 gram bevat ongeveer 7 keer de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.
Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten. Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm.
Eet dagelijks goede onverzadigde vetzuren. Deze zitten bijvoorbeeld in noten, notenpasta's, olijfolie, lijnzaadolie, walnoten en walnootolie. Ook vette vis (haring, ansjovis, sardines, makreel, zalm, tonijn) behoort tot de goede vetten.
Toch is de voedingswaarde van kibbeling niet enorm slecht. 100 gram kibbeling bevat zo'n 220 calorieën en maar liefst 24,5 gram eiwit en 13,8 gram vet. Daarnaast bevat deze gefrituurde snack ongeveer 13 gram koolhydraten en 1 gram vezel. Door deze hoge hoeveelheid eiwitten is kibbeling een best gezond tussendoortje.
In vis zitten speciale visvetzuren, die goed zijn voor hart en bloedvaten. Ze zitten vooral in vette vis, zoals makreel, zalm, sardines en haring. Het goede nieuws: deze visvetzuren blijven goed behouden bij het inblikken van vis.
Qua voedingswaarde is pangasius minder vetrijk dan kabeljauw. Een filet van 100 gram is goed voor ongeveer 76 kcal en 0,7 gram verzadigde vetten. Pangasius is een omstreden vis omdat het veel schadelijke stoffen en antibiotica zou bevatten. Maar de kwekers passen de veiligheidsnormen de laatste jaren strikter toe.
Zo kies je duurzaam
Koop duurzame soorten: dit zijn haring, mosselen, oesters, Schotse of Noorse zalm, Hollandse garnalen, Noordzeekrab, wijting en schelvis. Koop vaker bijvangst-vis: namelijk grauwe poon, schar of steenbolk (steenwijting).
Een volwassene zou levenslang tussen de 3.4 en 166 kg per dag van de afgekeurde pangasius kunnen eten zonder nadelige effecten. Je kunt dus eigenlijk concluderen dat de pangasius die wel in de supermarkten te koop is al helemaal niet schadelijk voor je gezondheid kan zijn.
Vette vis
Vette vis bevat de gezonde omega 3 vetzuren. Omega 3 vetten zijn goed voor tal van zaken, waaronder je lever. Ze remmen bijvoorbeeld ontstekingen en ze verminderen de risico's op hart- en vaatziekten (bron).
Gemiddeld staat er 1 keer per 2 weken vis op het menu. De Hartstichting adviseert om 1 keer per week vis te eten, bij voorkeur vette vis. Uit onderzoek blijkt namelijk dat het eten van een portie vis per week je kans op hart- en vaatziekten verlaagt.
Wilde zalm bevat namelijk meer omega-3-vetzuren, vitaminen, mineralen en minder verzadigd vet en calorieën per portie. Tonijn – laag in calorieën en boordevol vitamines van eiwitten. Een portie van zo'n 100 gram bevat 22 gram eiwit. Echter, wees wel bewust van het feit dat deze vis wordt bedreigd door overbevissing.
Vis eten is gezonder dan vlees, doordat je bij het eten van vis een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren zoals omega 3 binnenkrijgt. Vlees daarentegen bevat alleen verzadigd vet, wat onder andere een stijging kan geven van het LDL-cholesterol. Daarnaast is rood vlees moeilijker te verteren voor de darmen.
Zowel verse als ingeblikte vis heeft gezondheidsvoordelen. De voedingswaarde is vrijwel gelijk. Dat komt doordat vis in blik zo snel verwerkt wordt. Al binnen 24 uur wordt de vangst ingeblikt, zodat de voedingswaarde intact blijft.
Tonijn bevat, zoals alle vis, veel eiwitten, vitamines A, B2 en D, en mineralen als jodium en ijzer. Het vlees is magerder dan dat van bijvoorbeeld makreel en haring, maar er zitten nog steeds flink wat gezonde omega 3-vetzuren in. Tonijn in blik is net zo gezond als verse tonijn.
De Alaska koolvis is namelijk bijzonder vetarm en is dan ook een magere vissoort. Ook is de Alaska koolvis rijk aan hoogwaardige eiwitten, vitaminen, mineralen en sporenelementen zoals jodium. Deze vis bevat daarnaast ook nog eens waardevolle omega-3 vetzuren.
Echte kibbeling wordt van oudsher van kabeljauw gemaakt. De stukjes worden door een beslag gehaald, gefrituurd en eventueel bestrooid met viskruiden. Kabeljauw is schaarser geworden en daardoor duurder. Daarom wordt in plaats van kabeljauw vaak de goedkopere vissoort Alaska-koolvis gebruik.
Ondanks dat veel mensen de voorkeur hebben voor kabeljauw, het 'zusje' van de koolvis, is er niets mis met de smaak van deze vis. Alleen het visvlees van de kabeljauw is iets witter. Toch eten we met z'n allen vaker dan we denken koolvis, omdat het veel wordt gebruikt in vriesverse visproducten en bijvoorbeeld surimi.