Als u ADHD hebt, kunnen medicijnen helpen om u minder druk en impulsief te maken en om uw aandacht beter en langer op iets belangrijks te kunnen richten. Er zijn twee veelgebruikte soorten medicijnen bij ADHD: stimulantia en atomoxetine.
De meeste mensen zonder ADHD die de medicijnen nemen krijgen meer energie en zin om te praten. Ze voelen zich wakker en soms een beetje blijer. De pillen met cafeïne en L-theanine geven minder sterke effecten. De meeste mensen ervaren iets minder vermoeidheid als ze de pillen hebben genomen.
Ritalin, het medicijn dat wordt voorgeschreven voor mensen met ADHD, heeft bij kinderen andere effecten dan bij volwassenen: het lijkt er op dat Ritalin de werking van hersenen bij kinderen voorgoed verandert, ook al zijn ze gestopt met het medicijn.
Ritalin is een merknaam en niet zozeer de naam van het medicijn zelf. De werkzame stof in de drug is methylfenidaat: een stof die chemisch lijkt op amfetaminen, ook wel bekend als de harddrug speed. Het is een medicijn dat bijna altijd wordt voorgeschreven aan kinderen en jongeren, en niet aan volwassenen.
Een van de bijwerkingen van methylfenidaat is verminderde eetlust. Reden dat het middel ook gebruikt wordt als afslankmiddel. Ritalin© zul je echter niet snel van de huisarts voorgeschreven kregen om je wasbord uit de kast te halen of een paar kledingmaten minder uit de rekken te kunnen trekken.
Er zijn mogelijk drie volwassenen overleden als gevolg van het gebruik van Ritalin. Dat blijkt uit een rapport van bijwerkingencentrum Lareb. Het centrum wil dat er beter onderzoek wordt gedaan naar gebruik van Ritalin door volwassenen. Ritalin wordt vooral voorgeschreven aan kinderen met ADHD.
Mensen die de stoornis hebben, hebben echter vrijwel alle symptomen en worden vanaf de kindertijd al belemmerd in hun functioneren. De problemen worden erger naarmate iemand ouder wordt, omdat er steeds meer verantwoordelijkheden bijkomen in het leven.
Onderzoekers gaan ervan uit dat ADHD voor ongeveer 80 procent bepaald wordt door erfelijkheid. Er is nog geen specifiek gen voor ADHD ontdekt. Het wordt daarom gezien als een multigenetische aandoening.
Voorraadje. Volgens het IVM-onderzoek gaat het inderdaad vaak via vrienden of bekenden. Uit navraag bij de branchevereniging voor apothekers blijkt dat je een voorraad voor drie maanden meekrijgt als je ritalin voorgeschreven krijgt voor chronisch gebruik. Meestal gaat het bij zo'n recept om 1 à 5 pillen per dag.
Alcohol kan het effect van Ritalin versterken. Alcohol kan de bijwerkingen van Ritalin op het centraal zenuwstelsel (met name rusteloosheid, spreekdrang, angst en ontstemmingstoestanden, bij zeer hoge doses wanen en hallucinaties) verergeren. Bovendien kan alcohol nieuwe bijwerkingen van Ritalin oproepen.
Waardoor ontstaat ADHD? ADHD is een neurobiologische stoornis. Er gaat iets niet goed in de hersenen; er is een tekort aan zogeheten neurotransmitters (dopamine en noradrenaline). Deze neurotransmitters zorgen ervoor dat informatie tussen de ene zenuwcel snel en goed worden doorgegeven aan een andere zenuwcel.
Er is lang verondersteld dat ADHD een rijpingsprobleem was dat vanzelf zou verdwijnen met het ouder worden. Het blijkt echter gecompliceerder. Bij één op de drie jeugdigen verdwijnen de symptomen vrijwel helemaal.
Autisme en ADHD zijn twee verschillende ontwikkelingsproblemen, maar ze kunnen overlap in symptomen hebben. Welke zijn dat? 'Allereerst zijn autisme en ADHD beide ontwikkelingsstoornissen. Dit betekent dat er al vanaf de vroege ontwikkeling symptomen zijn, al is dit voor autisme sinds de DSM-5 geen harde eis meer.
Houd oogcontact. Dit helpt dat de ander niet afdwaalt. Het kan helpen om 's avonds, voor het slapen gaan, de belangrijkste zaken die op dat moment door het hoofd van degene met ADHD schieten op te schrijven. Dat geeft rust en doordoor ook een betere nachtrust.
Als er sprake is van de stoornis ADHD, moet de impact op het participeren in het maatschappelijk leven aangetoond worden volgens de basisdefinitie van een handicap (langdurige en belangrijke beperking van de kansen tot sociale integratie). Die impact kan zeer wisselend zijn.
Voorbeelden hiervan zijn vroeggeboorte, vroege traumatische ervaringen en een tekort aan voedingsstoffen. Slaaptekort leidt ook tot ADHD-kenmerken. Slaap en ADHD is eigenlijk een soort kip-en-het-ei-verhaal. Door ADHD heb je een grote kans op slaapproblemen, maar door slaapproblemen verergeren ook je ADHD-klachten.
Geen schadelijke effecten op brein
Uit het onderzoek van Schweren blijkt dat er geen aanwijzingen zijn voor schadelijke langetermijneffecten van ADHD-medicatie op de ontwikkeling van het brein.
Er ontstaat dus geen gewenning en lichamelijk wordt men evenmin afhankelijk van Rilatine. Psychisch kan men er wel afhankelijk van worden. Dat is te merken wanneer iemand zich bijvoorbeeld onrustig of agressief begint te voelen wanneer hij of zij het pilletje niet genomen heeft.
Bij ADHD is de aanbevolen startdosering voor volwassenen en kinderen ouder dan zes jaar 0,25 mg methylfenidaat per kg lichaamsgewicht per dag. De startdosering is doorgaans twee keer per dag een normaal tablet van 5 mg. Vervolgens kan de arts de dosering om de week verhogen met 5 tot 10 mg tot maximaal 60 mg per dag.
Medicatie en ADHD
Methylfenidaat is een stimulerend middel. Stimulerende middelen kunnen sportprestaties positief beïnvloeden. Dit is de reden dat methylfenidaat op de Wereld-Anti-Doping-Agentschap (WADA) antidopinglijst staat en binnen wedstrijdverband verboden is.
Hoe lang u dit medicijn moet gebruiken, verschilt. Meestal moet u dit medicijn langdurig gebruiken. Wanneer u het langer dan een jaar moet gebruiken, adviseert de arts meestal één of meer keren per jaar gedurende enkele weken te stoppen.
O.b.v. een meta-analyse van al het beschikbare onderzoek bij kinderen en volwassenen met ADHD is gebleken dat, o.b.v. effectiviteit en bijwerkingen methylfenidaat eerste keus is voor kinderen, en dexamfetamine voor volwassenen met ADHD (Cortese 2018).