Incontinentie na een bevalling is heel normaal. De schatting is dat ongeveer 1 op de 3 vrouwen ermee te maken heeft. Bovendien komt het ook voor dat ongewild urineverlies al optreedt tijdens de zwangerschap. Gelukkig gaat incontinentie meestal binnen enkele maanden na de bevalling vanzelf weer over.
Vaak begint incontinentie met een 'klein ongemak'. Tijdens een onverwachte beweging (hoesten, lachen, sporten) verlies je ineens een paar druppels urine. Of krijgt ineens zo'n enorme aandrang om te plassen dat je het toilet net niet op tijd haalt. Als dit regelmatig gebeurt, kun je daar onzeker van worden.
Beschadiging van de kringspier komt voor als complicatie na een bevalling of operatie. Als de kringspier in de anus is beschadigd dan voelt u wel aandrang, maar kunt u de ontlasting niet ophouden. Vaak treden de klachten na verloop van jaren op. De kringspier verslapt namelijk bij het ouder worden.
Klachten bij een verzakking
Bijvoorbeeld een zwaar gevoel in je vagina of onderin je buik, een zeurderig gevoel in je benen of liezen, lage rugklachten of het gevoel alsof er een bal tussen je binnen zit of het gevoel ergens op te zitten.
En die beschadigingen kunnen op latere leeftijd weer lichamelijke klachten veroorzaken.” Uit diverse onderzoeken blijkt dat een bevalling de belangrijkste risicofactor is voor latere bekkenbodemproblemen. Zo heeft 15 procent van de vrouwen die één kind hebben gebaard, klachten van een verzakking.
Volgens gynaecoloog Kluivers krijgt ongeveer 40 procent van de vrouwen na een vaginale bevalling een verzakking, toch ontstaan de klachten vaak pas rondom de menopauze. Ongeveer 2 op de 5 vrouwen in Nederland heeft een vaginale verzakking.
Incontinentie na een bevalling is heel normaal. De schatting is dat ongeveer 1 op de 3 vrouwen ermee te maken heeft. Bovendien komt het ook voor dat ongewild urineverlies al optreedt tijdens de zwangerschap. Gelukkig gaat incontinentie meestal binnen enkele maanden na de bevalling vanzelf weer over.
Hoewel overdag in de broek plassen vaak vanzelf over gaat, is het belangrijk om op tijd hulp te zoeken. Soms kan overdag broekplassen wijzen op obstipatie (obstructie van de darmen) of een urineweginfectie. Het kan ook worden veroorzaakt door een anatomische afwijking aan de urinewegen.
De eerste keer ontlasting maken na de bevalling kan moeilijk zijn. De knip is vaak pijnlijk, de schaamstreek is gevoelig en u bent bang voor nog meer pijn. Hierdoor kunt u geneigd zijn om de ontlasting uit te stellen. Hou echter uw ontlasting niet op.
Tips voor poepen en plassen na de bevalling
Lauw water en een kiwi in de ochtend: door je dag hiermee te starten zou je toiletbezoek soepeler moeten verlopen. Warm washandje: een warm washandje tussen je vagina en anus kan de pijn verlichten wanneer je naar het toilet gaat.
Poepen (verstopping, angst om te persen en/of aambeien?)
Vaak komt je ontlasting pas na een aantal dagen (3e dag: kraamtranendag) weer een beetje op gang. Dat komt omdat je darmen tijdens de bevalling zijn leeg geduwd en het even duurt voordat de darmbewegingen (peristaltiek) weer op gang komt.
Zodra u voelt dat u moet plassen, verliest u al urine. U moet heel vaak plassen en soms ook veel plassen in één keer. Mogelijke oorzaken van urge-incontinentie zijn een urineweginfectie, overactiviteit van de blaas, neurologische aandoeningen of dementie.
Vooral vrouwen hebben last van incontinentie
Ongeveer een kwart van de volwassen vrouwen heeft hier last van. Bij mannen van volwassen leeftijd is dit ongeveer 10% die last heeft van incontinentie. Gemiddeld zijn er in Nederland ruim 3.5 miljoen mensen die last hebben van incontinentie klachten.
een prevalentie van 57%. Het aantal vrouwen in Nederland in die leeftijdscategorie is naar schatting 2,1 miljoen, waardoor extrapolatie 1,2 miljoen incontinente vrouwen suggereert alleen al in de leeftijdsgroep van 45-70-jarigen.
Als er twee keer of vaker geplast wordt in de nacht dan noemen we dit nycturie. Hierbij gaat het alleen om hoe vaak u 's nachts wakker wordt om te gaan plassen en daarna weer gaat slapen. Nycturie kan ontstaan door een overactieve blaas, die bij een kleine hoeveelheid vulling al aandrang aangeeft.
Drink en eet gezond met veel vezels. Zo blijft uw poep zacht en gaat plassen ook beter. Bij nadruppelen kan het helpen om de plasbuis uit te strijken na het plassen. Met oefeningen kunt u uw bekkenbodem trainen.
Staand plassen is ook een goede plasmethode voor dames. Onderzoek heeft aangetoond dat vrouwen die staand plassen hun blaas net zo goed legen als wanneer zij zittend plassen. In veel Afrikaanse landen wordt door vrouwen alleen staand geplast en is dit de reguliere methode. Mannen doen het al eeuwen: staand plassen.
Vanaf dag vier na de bevalling kun je bekkenbodemoefeningen doen om je bekkenbodemspieren weer te verstevigen. Overleg dit wel met je verloskundige. 1. Span drie keer per dag zes seconden de spieren rond je vagina, anus en plasbuis aan zonder je bilspieren en benen aan te spannen.
Maar wat is een normale hersteltijd van de bekkenbodem? Je zult schrikken: de hersteltijd van een bekkenbodem na een vaginale bevalling is namelijk minimaal 6 MAANDEN. Hoe meer schade je hebt gehad aan de bekkenbodem, hoe langer het herstel duurt. Nu is het wel zo dat het meeste herstel in de eerste 6 weken optreedt.
Ongeveer 40 procent van de vrouwen wereldwijd heeft een vorm van verzakking en de kans hierop neemt toe met de leeftijd. De belangrijkste oorzaak is schade of verzwakking van de spieren, steunweefsel en zenuwen van de bekkenbodem die deze organen ondersteunen.
Vanaf dag 4 na de bevalling kun je bekkenbodemoefeningen doen. Dit kan bekkenbodemklachten, zoals een verzak- king, ongewild urine- of ontlastings verlies voorkomen. Span niet de hele dag je bekkenbodem aan en oefen niet te vaak, hierdoor kunnen juist klachten zoals pijn of verkramping ontstaan.
Als de vrouw geen operatie wenst, is het soms mogelijk om met een ring (ook wel pessarium genoemd) de verzakking als het ware in de schede wat op te duwen, waardoor deze geen klachten meer geeft. Deze ring moet eens in de 3 tot 6 maanden gecontroleerd worden, omdat er drukplekken in de vagina kunnen ontstaan.