Omdat wij in Nederland veel meer drop eten dan in andere landen - miljoenen kilo's per jaar. Het bewerkte sap van de zoethoutplant is hier zelfs zo ontzettend populair - zelfs in het buitenland kunnen we niet zonder. Zoals je weet is drop in het buitenland ook populair.
In Nederland (13de eeuw) werd in de natuurencyclopedie van Jacob van Maerlant drop aanbevolen als middel tegen hoest en aandoeningen van de luchtwegen in het algemeen. Tot op de dag van vandaag wordt zoethoutwortelextract nog steeds gebruikt in geneesmiddelen tegen hoest en keelverzachting.
In landen als Noorwegen, Finland, Zweden en Denemarken houden ze van drop zoals wij van drop houden: met een beetje zilte nasmaak. Je hoort wel eens dat dit komt doordat al die landen aan zee liggen, zoals Nederland aan zee ligt. Maar Frankrijk, Kroatië en Brazilië liggen ook aan zee.
Waarom is drop zo lekker? De kenmerkende dropsmaak is afkomstig van het ingrediënt glycyrrhizine. Deze stof komt uit het zoethoutwortelextract dat in de wortels van de struik Glycyrhizia Glabra L zit. Het heeft een hele zoete smaak en is de belangrijkste grondstof in drop.
In Nederland eten we gemiddeld zo'n 2 kilo drop per jaar.
Het is iets typisch Nederlands. Drop wordt gemaakt van wortelsap uit de zoethoutplant. Het is vrijwel nergens ter wereld te krijgen. Nederlanders die naar het buitenland verhuizen, zeggen vaak dat ze drop het meest missen.
Spanje produceert het meeste
Uit een onderzoek van het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) is gebleken dat niet Nederland maar Spanje het land is waar de meeste drop wordt gemaakt. Spanje heeft daarmee Nederland van de eerste plaats geschopt.
Een dropje met zoetstof bevat gemiddeld zes calorieën, eentje met suiker heeft er rond de dertien. Dus zolang je geen hele zak drop in één keer op eet, word je ook van suikerhoudende drop niet heel dik.'' Bovendien kan het eten van drop effect hebben op de bloeddruk.
Dit komt door het glycyrrhizinezuur dat in drop zit, een zoetstof afkomstig uit zoethout. Deze stof zorgt ervoor dat u vocht vasthoudt en de bloeddruk omhoog gaat. Daarnaast kan het voor een versnelde hartslag, gezwollen ledematen en zelfs hartfalen zorgen.
Het eten van meer dan anderhalf ons drop per dag isvooral riskant voor mensen met een trage stoelgang. Zij hebbenvolgens de Utrechtse toxicoloog Bart Ploeger een relatief grotekans om last te krijgen van vochtophoping, hoge bloeddruk en optermijn ook van hart- en vaatziekten.
Drop komt uit Engeland
Rond 1760 verkocht George Dunhill, een apotheker, voor het eerst drop in zijn apotheek als medicijn. Hij verzon het om suiker aan het product toe te voegen en maakte daarmee de dropjes zoals wij die kennen: lekker zacht en zoet.
Niet bedorven, wel minder lekker
Drop kan wel minder lekker worden na verloop van tijd. Dan droogt het vaak uit, het wordt hard, het verliest de lekkere smaak en er kan een witte waas op komen. Als dit het geval is, raden wij je aan om een nieuwe zak te kopen. Bron: Voedingscentrum.
Ongeveer 80% van de Nederlandse bevolking neemt wel eens een dropje tot zich. Zo'n 14% daarvan regelmatig tot zeer regelmatig. Ongeveer 1 à 2% van de Nederlandse bevolking eet meer dan 100 gram drop per dag.
Wat is typisch Nederland is het land van de tulpen en windmolens. Een Hollander loopt op klompen en eet graag kroketten, drop en bruin brood met hagelslag. Een maaltijd bestaat in Nederland uit aardappelen, vlees en groenten en er wordt naar muziek uit een draaiorgel geluisterd.
De veelkleurige dropjes worden in Europa en Amerika gegeten en werden voor het eerst gemaakt in de stad Sheffield in Engeland, anno 1899. Dus ja: Engelse drop is écht Engels. Daar noemen ze het 'liquorice allsorts'.
Wist je dat in zoete muntdrop meer zout zit dan in zoute haringdrop? Hoe gek het ook klinkt: zoete drop is zouter dan zoute drop. En dat is niet al te best voor je bloeddruk.
Glycyrrhizine. De boosdoener is een overdosis glycyrrhizine, de zoetstof die in drop zit. Ondanks dat zij de drop twaalf jaar geleden heeft afgezworen, werden twee jaar geleden weer lage kaliumwaarden geconstateerd.
Per 100 gram zit er in zoute drop 110 mg kalium, in zoete drop wel 320 mg. Beide beschikken over 20 mg magnesium en 30 mg calcium. Wat ook opvallend is dat er in zoete drop meer natrium zit dan in zoute drop. Je kunt zoute drop dus als gezonder zien.
Gezondheid
Engelse drop is niet geschikt als onderdeel van je dagelijkse voeding. Engelse drop kun je wel als extraatje eten. Het advies is om dat niet meer dan drie keer per week te doen.
Hij beschreef in The Lancetwat er gebeurt als iemand drop eet: zijn nieren gaan water en zout vasthouden, en het overschot aan vocht hoopt zich op in de weefsels. Vandaar de hoofdpijn, de opgezette benen en het pafferige gezicht.
Van oudsher wordt drop of zoethout ook gebruikt bij maag- en darmklachten. Het zou de aanmaak van maagzuur enigszins remmen. Tegenwoordig zijn er echter veel effectievere maagzuurremmende medicijnen op de markt.
Het zuigen op een dropje, zuurtje of keelsnoepje kan je keelpijn tijdelijk wat verzachten. Er worden veel zuigtabletten verkocht die zeggen keelpijn of keelontsteking te kunnen verminderen, maar de werking daarvan is niet wetenschappelijk bewezen. Een simpel dropje of zuurtje werkt dus even goed.
Het is onbekend waar drop nou precies vandaan komt. Het is namelijk zo dat er duizenden jaren terug al varianten op de tegenwoordige drop bekend waren. In het graf van de Farao van Egypte, Toetanchamon, werden bijvoorbeeld al wortels van de zoethoutplant gevonden. Deze wortels worden gebruikt om drop van te maken.
Alle producten die glyccyrrhizine bevatten hebben een bloeddrukverhogend effect, dus ben je gevoelig, houdt dan ook maat met zoethoutthee, ouzo, keelpastilles en andere producten waar deze stof in zit. Per dropsoort verschilt het percentage glyccyrrhizine.