Ondergistende bieren met een begin SG van zo rond de 1045 bevatten 3 tot 7 mg per liter. Zware bieren bevatten veel meer SO2. De waarden bij deze bieren liggen vaak boven de grenswaarde van 10 mg per liter met zelfs piekwaarden van boven de 20 mg per liter.
Zit er sulfiet in bier? Net als in wijn, zit er in bier een klein beetje sulfiet. Maar aan wijn wordt sulfiet als bewaarmiddel toegevoegd, terwijl het via de gisten op een natuurlijke manier in het bier komt. Brouwers voegen zelden of nooit sulfiet toe.
Voorbeelden van ingrediënten en producten die vaak sulfiet bevatten zijn fruit, vruchtensap, gedroogde groenten en aardappelen (bijvoorbeeld instant-aardappelpuree en gedroogde groenten in kant-en-klaarmaaltijden), rozijnen, tomatenpuree, suiker, glucosestroop, zuurkool, champignons, bouillon, jus, soep en sauzen.
Wijnen zonder sulfiet bestaan niet! Van nature zit er namelijk al een laag percentage sulfiet in wijn.
Sulfiet toevoegen aan wijn heeft een aantal voordelen voor de wijnmaker, maar ook voor de wijndrinker. Het schakelt bacteriën uit, waar we allemaal blijer van worden. Het goedje zorgt er ook voor dat de wijn minder gaat oxideren, waardoor de wijn niet verkleurt en de geur van de wijn fris en fruitig blijft.
Voor een kleine groep mensen kan sulfiet namelijk gevaarlijk zijn, met name voor astmapatiënten. Een kleine hoeveelheid kan op de luchtwegen slaan. Toch is sulfiet voor de meeste mensen echt een veilig stofje. Helemaal in de lage concentraties van nu.
Sulfiet kan aan levensmiddelen worden toegevoegd als conserveermiddel (E220 – E228). Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat fruit niet bruin kleurt. Vooral in gedroogd fruit, wijn en mosselen kunnen hoge sulfietgehalten voorkomen. Sulfiet geeft géén allergische reactie, maar een intolerantiereactie.
De Wereldgezondheidsorganisatie raadt aan om per dag niet meer dan 0,7 mg sulfiet per kg lichaamsgewicht op te nemen; voor een volwassen persoon is dit dus 50 à 60 mg.
Een klein aantal mensen is namelijk gevoelig voor sulfiet wat allergische reacties veroorzaken. Mensen die gevoelig zijn kunnen hoofdpijn, misselijkheid of spijsverteringsproblemen ervaren. Ook astmapatiënten en mensen met een slechte lever en slechte nieren kunnen producten met te veel sulfiet beter vermijden.
Voor rode wijn mag maximaal 150 mg/l worden gebruikt en voor witte wijn en rosé maximaal 200 mg/l. De meeste wijnen bevatten echter véél minder dan die maxima. Meer dan de helft van alle wijnen bevat minder dan 80 mg/l sulfiet, ofwel ongeveer de helft van het wettelijk maximum. Er zijn geen wijnen zonder sulfiet.
Om een gelijkmatiger bier te krijgen kunnen we nadat het bier overgeheveld is ten behoeve het bottelen het voorzien van een beperkte hoeveelheid sulfiet (bijvoorbeeld 5 mg per liter bier).
Voor een kleine groep mensen kan sulfiet namelijk gevaarlijk zijn, met name voor astmapatiënten. Een kleine hoeveelheid kan op de luchtwegen slaan. Toch is sulfiet voor de meeste mensen echt een veilig stofje. Helemaal in de lage concentraties van nu.
Sulfiet toevoegen aan wijn heeft een aantal voordelen voor de wijnmaker, maar ook voor de wijndrinker. Het schakelt bacteriën uit, waar we allemaal blijer van worden. Het goedje zorgt er ook voor dat de wijn minder gaat oxideren, waardoor de wijn niet verkleurt en de geur van de wijn fris en fruitig blijft.
Een klein aantal mensen is namelijk gevoelig voor sulfiet wat allergische reacties veroorzaken. Mensen die gevoelig zijn kunnen hoofdpijn, misselijkheid of spijsverteringsproblemen ervaren. Ook astmapatiënten en mensen met een slechte lever en slechte nieren kunnen producten met te veel sulfiet beter vermijden.
De Wereldgezondheidsorganisatie raadt aan om per dag niet meer dan 0,7 mg sulfiet per kg lichaamsgewicht op te nemen; voor een volwassen persoon is dit dus 50 à 60 mg.
Sulfuit doet het voor je. Sulfuit haalt de sulfiet uit je glas. Sulfuit bevat 'food-grade' waterstofperoxide (5%) in gedistilleerd water in een handig te gebruiken sprayflesje van 30 mL, voldoende voor ongeveer 25 glazen. Spray 8 maal in een vol glas en wals / zwenk deze door het glas.
Sulfieten (E-nummers E220 t/m E228) zijn conserveermiddelen. Sommige mensen kunnen overgevoeligheidsreacties krijgen als ze sulfiet binnenkrijgen. Dit komt het meest voor onder astmapatiënten. Klachten die het meest voorkomen zijn hartkloppingen, huiduitslag en vochtophoping.
Sulfiet wordt vaak aangemerkt als grote boosdoener voor de hoofdpijn.
Voor rode wijn mag maximaal 150 mg/l worden gebruikt en voor witte wijn en rosé maximaal 200 mg/l. De meeste wijnen bevatten echter véél minder dan die maxima. Meer dan de helft van alle wijnen bevat minder dan 80 mg/l sulfiet, ofwel ongeveer de helft van het wettelijk maximum. Er zijn geen wijnen zonder sulfiet.
Vanwege de negatieve aspecten van sulfiet, het is uiteindelijk een giftige stof, niet alleen voor micro-organismen, maar ook voor de mens bij hogere doseringen, gebruiken sommige wijnmakers helemaal geen sulfiet.
Biologische wijnen zijn altijd sulfietvrij.
Biologische wijn bevat veel minder sulfiet: de maximale dosis ligt 25 à 30% lager dan in niet-biologische wijn. Dit geeft biologische wijn volgens telers nog een ander voordeel: minder kans op een kater! De grootste oorzaak van een kater is natuurlijk in eerste instantie de alcohol. En die zit ook in biologische wijn.
Welke wijn bevat het minst sulfiet? Aan rode wijn wordt minder sulfiet toegevoegd dan aan witte wijn. Dit komt omdat blauwe druiven van nature meer conserverende stoffen bevatten. Witte wijn zal zonder toevoeging van sulfiet sneller oxideren en zijn smaak verliezen.
Bovendien zit in witte wijn gemiddeld een hogere concentratie aan toegevoegde sulfiet dan in rode wijn.
Sulfiet wordt gebruikt om vlees een rode kleur te geven, maar dit is al decennia verboden. Sulfiet kan een allergische reactie veroorzaken bij consumenten die overgevoelig zijn voor de stof.