Onderzoekers schatten dat minder dan 1% van al het plastic in de oceaan aan het oceaan oppervlak drijft.
De plasticvervuiling van de oceanen is gekend als de plastic soep, een immens en mondiaal probleem. Inderdaad, immens groot, zelfs zo groot dat er geen exacte cijfers bekend zijn. Momenteel wordt er geschat dat er ca. 100 tot 150 miljoen ton plastic afval in onze oceanen en zeeën ronddrijft.
Volgens het Wereld Natuur Fonds belandt er per uur een hoeveelheid plastic in zee waarmee je 11 olympische zwembaden zou kunnen vullen. Per jaar is dat 11 miljoen ton plastic en dit wordt alsmaar meer. De cijfers verschillen dus iets, maar de getallen blijven hoog.
Negen miljard kilo plastic belandt jaarlijks in de oceaan. National Geographic zet zich in voor vermindering van wegwerpplastic.
- Great Pacific Garbage Patch: De grootste afvalhoop ter wereld. Ligt in de Grote Oceaan tussen de Amerikaanse westkust en Hawaï. Bestaat uit naar schatting 80 miljoen kilo afval, verspreid over een gebied dat drie keer zo groot is als Frankrijk.
Een appelkroos verdwijnt dan wel in twee maanden, maar dat geldt bijvoorbeeld niet voor een plastic waterflesje. Dat kan er wel 450 jaar over doen om afgebroken te worden. Veel plastic verdwijnt zelfs nooit, maar blijft in hele kleine deeltjes, microplastics genoemd, in de oceaan drijven.
Plastic heeft een nare eigenschap: het vergaat niet. In de natuur of in zee valt het langzaam uit elkaar in steeds kleinere stukjes, maar het blijft plastic. Dieren kunnen plastic niet verteren, als ze het opeten kunnen ze er dood van gaan. Plastic kan op allerlei manieren in zee belanden.
De zee vervuilt steeds meer
Het zeewater is op veel plaatsen flink vervuild door bijvoorbeeld pesticiden uit de landbouw, afval uit rioleringen en verloren vistuig uit de visserij. Veel dieren hebben hier last van zoals koralen, zeeschildpadden en walvissen.
Plastic is wel altijd een kunststof. Er zijn drie soorten kunststof: thermoplasten, thermoharders en elastomeren.
De plastic soep is gevaarlijk voor al het leven in zee. Dieren eten plastic op of raken erin verstrikt. Dit resulteert in verwondingen of zelfs de dood. Jaarlijks gaan een miljoen zeevogels, 100.000 zeezoogdieren, zeeschildpadden en een ontelbaar aantal vissen dood door plastic afval [1].
Plastic vergaat niet. Dat betekent dat al het geproduceerde plastic dat in de natuur terecht is gekomen daar op de een of andere wijze nog aanwezig is.
Plastic frisdrankflesje: 5 -10 jaar. Plastic zak: 10 - 20 jaar. Kauwgom: 20 - 25 jaar. Aluminium blikje: tot 1 miljoen jaar.
Het grootste 'plasticeiland', de Great Pacific Garbage Patch (GPGP), ligt tussen Hawaï en Californië en is drie keer de grootte van Frankrijk. Per vierkante kilometer drijft daar minstens 1 kilo afval in het water, maar soms wel meer dan 100 kilo.
Nederlander Boyan Slat is al vanaf zijn 16e bezig met het verwezenlijken van zijn droom: het opruimen van de plastic soep. In 2012 startte hij het project The Ocean Cleanup, met als doel om 90% van al het plastic uit de oceaan te vissen.
Als de dichtheid van plastic lager is dan water, blijft het plastic drijven. Als het juist hoger is dan water, zinkt het naar de bodem van de oceaan. Zout water heeft een hogere dichtheid dan gewoon kraanwater. Daarom blijft een deel van het plastic wel drijven in zout water, maar niet in zoet water.
De schadelijke stoffen in PVC zijn dioxine en allerlei weekmakers om het plastic flexibel te maken. Deze stoffen kunnen ons lichaam niet afstoten en hopen op in ons lichaam. Dioxine en weekmakers zijn kankerverwekkend en verstoren de hormoonhuishouding.
PET (PETE) is de afkorting voor polyethyleen tereftalaat. PET is een giftige stof in plastic. Het erge is: dit product heeft u waarschijnlijk dagelijks in uw handen. Het materiaal wordt namelijk gebruikt voor het maken van water- en frisdrankflessen.
Brandend plastic laat giftige gassen en stoffen vrij, waaronder kankerverwekkende. Plastics zijn namelijk altijd chemisch bewerkt, bijvoorbeeld met vlamvertragers. Branden zijn hierdoor veel toxischer dan vroeger. Kanker is een gevreesde beroepsziekte onder brandweermannen.
China en Indonesië grootste vervuilers
Volgens de resultaten zijn China en Indonesië de grootste vervuilers van de oceanen.
De absolute nummer 1 op de vervuilerslijst is, inderdaad, China. De Chinezen lozen jaarlijks ergens tussen de 1,3 en 3,53 miljoen ton plastic in zee. Indonesië staat op de tweede plaats, gevolgd door een groot aantal ontwikkelingslanden. Op plaats twintig staat het eerste westerse land: de Verenigde Staten.
Meer dan 100 miljoen dieren sterven jaarlijks door Plastic.
Ieder jaar verbruiken Nederlanders ongeveer 26 miljard plastic verpakkingen. En hoewel de aandacht voor het plasticgebruik, en de gevolgen daarvan, groot is, blijft het gebruik verder stijgen. Die trend signaleert ING. Gemiddeld verbruiken Nederlanders ongeveer 1.500 plastic verpakkingen per jaar.
Hoge dichtheid polyethyleen is een stevige plasticsoort die gebruikt wordt voor o.a. bepaalde types flessen en plastic tasjes. Omdat HDPE grotendeels uit koolstof en waterstof bestaat, komen er geen gevaarlijke stoffen vrij bij blootstelling aan hogere temperaturen. Deze vorm van plastic is veilig.
De Plastic Soep wordt veroorzaakt doordat de mens veel plastic produceert dat als afval in het milieu terecht komt. Wat veel mensen niet weten is dat het afval in zee voor 80% vanaf het land afkomstig is [1]. Via verschillende omwegen zoals de wind, riolen, grachten of rivieren komt afval uiteindelijk in zee terecht.