Het doel van de gedeeltelijke werkhervatting is de volledige of gedeeltelijke re-integratie van de patiënt. Het biedt een werknemer die niet meer (of nog niet) geschikt is voor het werk, de mogelijkheid om een verminderde of aangepaste activiteit uit te voeren tijdens de erkende periode van arbeidsongeschiktheid.
U ontvangt in het 1e ziektejaar minstens 70% van uw loon en minimaal het minimumloon. U kunt meer loon doorbetaald krijgen als hier afspraken over staan in uw cao of in uw arbeidsovereenkomst. Bent u ziek vanwege orgaandonatie, zwangerschap of bevalling? Dan krijgt u 100% van uw loon.
De werkgever is verantwoordelijk voor het vaststellen van de loonwaarde. Als uitgangspunt neemt u de functionele beperkingen zoals vastgesteld door de bedrijfsarts. Zo nodig kunt u zich door een gecertificeerd register arbeidsdeskundige laten bijstaan voor de onderbouwing en berekening van de loonwaarde.
De werknemer kan evengoed rechtstreeks in dienst treden. De (eerste) werkgever blijft verantwoordelijk voor de loonbetaling ongeacht de vraag of de werknemer het werk bij de nieuwe werkgever verricht of niet, en ongeacht hoeveel zij van de nieuwe werkgever aan vergoeding ontvangen.
Gedeeltelijke werkhervatting door een werknemer
Als een werknemer dus gedeeltelijk werkzaamheden gaat verrichten, is de werknemer nog steeds arbeidsongeschikt. Dan geldt de wettelijke regel; 70% loondoorbetaling (tenzij in een arbeidsovereenkomst of CAO anders is overeengekomen).
Bij andere bedrijven, welteverstaan. Zo bepaalde Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden onlangs dat een werkgever, in het kader van spoor 2, van een medewerker kan verwachten dat hij of zij vier keer per week, twee uur per dag naar kantoor komt om sollicitatieactiviteiten te verrichten1.
Wat is deelherstel? Met deelherstel wordt bedoeld: het gedeeltelijk hervatten van werkzaamheden bij arbeidsongeschiktheid. In veel gevallen meldt een medewerker zich bij ziekte volledig arbeidsongeschikt.
Het werk dat een werknemer tijdens de re-integratie verricht heeft namelijk een bepaalde waarde, ook als dit aangepast werk is of het eigen werk nog niet volledig of minder snel gedaan wordt. De loonwaarde is de waarde van het werk dat een werknemer uitvoert ten opzichte van zijn normfunctie.
Werken op arbeidstherapeutische basis betekent in gewoon Nederlands eigenlijk niks meer dan: “ga maar aan de slag en kijk of het je lukt”. Niks meer niks minder. Je doet dit, wanneer onduidelijk is of je zieke werknemer wel of niet in staat is om het werk uit te kunnen voeren.
Blijft uw medewerker gedeeltelijk werken? Dan ontvangt hij 70% van het verschil tussen het oude en nieuwe loon. Uitgaande van € 500 inkomsten, dan wordt de uitkering € 1.050 (2000 - 500 = 1500 x 70% van 1.500 is 1.050).
De eerste 2 jaar van uw ziekte is uw werkgever verplicht om uw loon door te betalen. Hij moet per jaar minstens 70% van uw brutoloon betalen. In de meeste cao's staat dat dit in het eerste jaar 100% is en in het tweede jaar 70%.
Dit ondanks het feit dat voor een werknemer het “beter”is om ziek uit dienst te gaan, immers de aanspraak op een WW-uitkering wordt daardoor uitgesteld en de werknemer houdt langer recht op een uitkering. In dat geval gaat de werknemer niet ziek uit dienst.
Kan het geweigerd worden? De adviserend geneesheer van het ziekenfonds kan, op basis van een voorafgaandelijk onderzoek, de toestemming weigeren. Ook de werknemer kan de gedeeltelijke werkhervatting weigeren.
De eerste 20% is vrijgesteld; de overige 30% zal worden afgehouden van je basis-uitkering. Er zijn geen maxima of minima vastgelegd. Dus ja, het kan zijn dat je ineens nu meer inkomen zal krijgen via uitkering of minder.
Progressieve tewerkstelling geeft arbeidsongeschikte medewerkers de kans om hun werk gedeeltelijk te hervatten en te wennen aan hun reguliere arbeidsritme wanneer zij nog herstellende zijn. Het is een manier om medewerkers na langdurige ziekte of afwezigheid opnieuw te integreren in je bedrijf.
Het is belangrijk om de werknemer na het mislukken van de arbeidstherapie terug te sturen naar de bedrijfsarts voor een herbeoordeling. Zo voorkom je dat je puur gaat 'varen' op het verhaal van de werknemer.
Stel je zit in een re-integratietraject en je wilt een vakantie plannen, mag dat? Werknemers die langdurig ziek zijn en in een re-integratietraject zitten, behouden recht op hetzelfde aantal vakantiedagen als niet zieke werknemers.
Werkgever en werknemer kunnen er bij ziekte samen voor zorgen dat de werknemer zo snel mogelijk weer aan het werk kan. Bijvoorbeeld met een aangepaste werkplek, andere werktijden of een aangepaste functie. Door aangepast werk kunnen zieke werknemers vaak weer snel aan de slag in hun oude functie.
Betermelding. U blijft ziek gemeld, tot u beter wordt gemeld. U bent beter als u weer 100% uw eigen werk kunt doen.
Na 2 jaar ziekte (wachttijd) kan de zieke werknemer in aanmerking komen voor een uitkering. Het gaat dan om een (gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheidsuitkering (WIA-uitkering). UWV bekijkt of hij hier recht op heeft.
De arts en de arbeidsdeskundige van UWV bepalen uw mate van arbeidsongeschiktheid. Dit gebeurt door een sociaal-medische beoordeling. U krijgt die beoordeling als u na 2 jaar ziekte niet of niet volledig aan het werk kunt.
Mag ik een 2e spoor traject weigeren? Nee, medewerking door de werknemer aan het tweede spoor is verplicht op basis van de Wet verbetering poortwachter. Bij weigering of onvoldoende inspanning moet de werkgever het loon stopzetten.
U kunt na twee jaar, of 104 weken, uw werkgever vragen om uw loon wat langer door te betalen als tweede spoor niet lukt. Dan wacht u nog even met het aanvragen van een WIA-uitkering. In deze tijd werkt u samen verder om te re-integreren. U vult dan samen een formulier Aanvraag verlenging loondoorbetaling WIA in.
Meestal bestrijkt een re-integratie 2 spoor traject een periode van minimaal 6 maanden en maximaal 12 maanden. De uiteindelijk duur van 2e spoor is afhankelijk van verschillende factoren, zoals de leeftijd en perspectieven van de re-integratiekandidaat.