Een verlaagde kwikconcentratie is geen probleem. Het lichaam heeft namelijk geen kwik nodig. Niet professionele blootstelling: < 3 µg/g creatinine (< 1,69 nmol/mmol creat.)Professionele blootstelling: < 50 µg/g creatinine (< 28,2 nmol/mmol creat.)
Na het inademen van veel kwik kan je binnen enkele uren last krijgen van hoesten, rillingen, koorts, hoofdpijn en kortademigheid. Je kan ook last hebben van een metaalsmaak, maagdarmklachten zoals misselijkheid, braken en diarree, speekselvloed en een gevoel van zwakte.
Bij langdurige blootstelling kan kwik zich opstapelen in de hersenen en het centrale zenuwstelsel aantasten. Verder kan bij opname van kwik in het lichaam klachten als vermoeidheid, gebrek aan eetlust en maag- en darmklachten optreden. Daarnaast kan kwik de nieren aantasten.
Chelatietherapie voor acute anorganische kwikvergiftiging kan gedaan worden met DMSA, 2,3-dimercapto-1-propanesulfonic acid (DMPS), D-penicillamine (DPCN), of dimercaprol (BAL) Alleen DMSA is door de FDA goedgekeurd voor gebruik bij kinderen om kwikvergiftiging te behandelen.
Een kwikvergiftiging is een aandoening waarbij kinderen of volwassenen klachten hebben gekregen als gevolg van een te veel aan kwik in het lichaam.
Om kwik te kunnen verwijderen, heeft het lichaam selenium nodig.Kwik bindt zeer sterk aan selenium.Het geheel selenium-kwik wordt vervolgens afgevoerd via de stoelgang. Bij de eliminatie van kwik wordt er dus selenium opgebruikt.
In wat voor voorwerpen zit kwik? Kwik zit bijvoorbeeld in oude thermometers, barometers, bloeddrukmeters en industriële klokken.Kwik zit ook in lampen.Bijvoorbeeld in spaarlampen en tl-lampen.
Mogelijke verschijnselen zijn: misselijkheid, braken, huiduitslag, benauwdheid, hartritmestoornissen, verwardheid, bewusteloosheid en zelfs de dood.
Kwik zit vooral in (oude) thermometers en barometers.Ook (oude) bloeddrukmeters, oude batterijen, TL buizen, spaarlampen en elektrische apparaten kunnen kwik bevatten. De GGD adviseert iedereen om producten met kwik weg te doen en deze in te leveren bij de milieustraat.
Het slachtoffer heeft een giftige stof binnengekregen of een overdosis ingenomen. Onschuldige klachten zoals jeuk, een droge mond, wazig zien en pijn. Bij een ernstige situatie kunnen verschijnselen optreden als verwardheid, onrust, ademhalingsproblemen, hartritmestoornissen en bewusteloosheid.
Kwik is een zilverwit overgangsmetaal. Het is een metaal dat in de natuur wordt teruggevonden. Het is het enige metaal dat bij een kampertemperatuur van +- 20 graden vloeibaar is. Wanneer het verwarmd wordt zet het zich om in een kleurloos en reukloos gas.
Kwik is giftig. Liggen er ergens in huis nog druppeltjes kwik, dan kun je daar op de lange termijn gezondheidsklachten door krijgen. Dat komt omdat kwik giftige kwikdampen afgeeft.
In vis mag 0.5 – 1 mg/kg kwik zitten (in de VS ligt deze norm lager, daar mag maar 0.3 mg/kg in vis zitten). Voorbeelden van enkele soorten vis die veel worden gegeten met hun methylkwikgehaltes: In makreel kan wel 0.66 mg/kg methylkwik zitten.
Kwik kan ernstige schade aanrichten in de hersenen en het zenuwstelsel, de lever en de nieren. Het is wel mogelijk dat ingestie bijvoorbeeld van grotere hoeveelheden fijn verdeeld kwik, ook een grotere opname kan veroorzaken in bepaalde gevallen. Bij herhaaldelijke blootstelling kan kwik zich ophopen in het lichaam.
Kwik kan via de placenta en de navelstreng de ongeboren baby bereiken. Het doel van dit onderzoek was mogelijke associaties na te gaan tussen prenatale blootstelling aan amalgaamrestauraties en de zwangerschapsuitkomst, waaronder vroeggeboorte, geboortegewicht, miskramen en misvormingen.
2. Amerikaanse gezondheidsinstanties hebben berekend dat een gemiddelde van 0,2 microgram kwik per kilogram lichaamsgewicht per dag niet schadelijk hoeft te zijn. Per week is dit dus 1,4 microgram per kilogram lichaamsgewicht.
We raden het regelmatig eten van zelfgevangen zoetwatervis uit Nederlandse wateren af. Vooral zoetwatervissen die veel vet bevatten (paling, aal en forel) kunnen verontreinigd zijn met stoffen zoals zware metalen, PCB's, dioxines en PFAS. Deze stoffen kunnen zich ophopen in het vetweefsel van de vissen.
Onschuldige klachten zoals jeuk, een droge mond, wazig zien en pijn. Bij een ernstige situatie kunnen verschijnselen optreden als verwardheid, onrust, ademhalingsproblemen, hartritmestoornissen en bewusteloosheid.
Het lichaam scheidt koolmonoxide grotendeels via de longen uit. Zodra de blootstelling aan koolmonoxide stopt, wordt koolmonoxide via de longen geëlimineerd. Bij inademing van gewone buitenlucht is de halfwaardetijd van COHb drie tot zes uur.
In tonijn zit namelijk kwik, of methylkwik. Deze kwik komt in vrijwel alle vis voor door milieuverontreiniging. Omdat tonijn een van de laatste vissen in de voedselketen is en erg veel eet om in leven te blijven, krijgt deze ook meer kwik binnen. Kwik is vooral ongezond voor zwangere vrouwen en jonge kinderen.
Kwik is een zilverkleurig vloeibaar metaal. Vroeger werd het gebruikt in (koorts)thermometers, barometers, thermostaten en bloeddrukmeters. Als deze voorwerpen kapotvallen of gaan lekken komt kwik vrij. Blijft er kwik liggen dan verdampt het langzaam.
Het blijft verboden metallisch kwik (met een gehalte van meer dan 95% kwik) en bepaalde kwikverbindingen uit te voeren uit de EU.