De punt of Didot-punt is de typografische eenheid voor de grootte van letters oftewel het korps. Een punt is 0,376 mm.
In de meetkunde, de topologie en andere, gerelateerde, takken van de wiskunde duidt een punt een specifieke positie binnen een ruimte aan. Een punt heeft geen afmetingen, dus geen lengte, oppervlakte of volume. Een punt is bijgevolg een nuldimensionaal object, een wiskundig object zonder dimensie.
Een punt is een leesteken waarmee je het einde van een zin aangeeft. Verder gebruik je een punt in getallen, tijdsaanduidingen en afkortingen.
Een punt zie je terug in teksten als leesteken. Een leesteken is een teken dat wordt gebruikt om een tekst beter te kunnen lezen en te kunnen begrijpen. Een punt zie je ook terug bij afkortingen en getallen. Aan het einde van een zin schrijf je (meestal) een punt.
De Europese getalnotatie wijkt af van de getalnotatie van de meeste Engelstalige landen. Het Europese decimaalteken is een komma (0,50), het Engelstalige decimaalteken is een punt (0.50). Europese duizendtallen (10.000) worden aangegeven met een punt, Engelstalige duizendtallen (10,000) met een komma.
Methode. Een punt is eigenlijk een set van coördinaten. Deze coördinaten vertellen je waar het punt zich bevindt op de grafiek of in een assenstelsel. De eerste coördinaat is de x-coördinaat en de tweede is de y-coördinaat.
In de praktijk wordt de spatie meestal weggelaten, vooral in niet-technische teksten. Na een leesteken komt één spatie.
Interpunctie en hoofdletters in je titel
Je titel begint altijd met een hoofdletter, maar eindigt niet met een punt. Je ondertitel mag wel met een punt eindigen, maar dat hoeft niet. Vaak worden ook dubbele punten in de titel gebruikt, bijvoorbeeld na een citaat, stelling of vraagstelling.
In Microsoft Windows kan een hoge punt worden ingevoerd met de combinatie Alt + 2 5 0 of Alt + 0 1 8 3 (op het numerieke "eiland"). In OS X kan het teken worden ingevoerd door te drukken op: ⌥ Opt + ⇧ Shift + 9.
De meeste schrijvers (en andere mensen) weten dat het woordje 'en' niet achter een komma of punt kan. Er is een minuscule kans dat het mag. Misschien dat het 1 op de 50 keer wordt toegelaten. Sommige schrijvers komen er nog mee weg door te zeggen dat dat hun schrijfstijl is.
Een titel moet aansprekend zijn, informatief, niet te lang en niet te kort. Daarnaast dient de titel niet vaag te zijn, geen jargon te bevatten, actief geformuleerd te zijn en geen (dubbele) negatieven te bevatten. Bovenal moet hij de lezer van je scriptie aansporen tot verder lezen.
Belangrijk om te weten:
Achter de titel en ondertitel komt geen punt. Er zijn verder geen regels verbonden aan de lengte van de titel.
Voor en achter een beletselteken komt doorgaans een spatie. Als evenwel een woord wordt afgebroken, komt er geen spatie voor het beletselteken. Tenzij het beletselteken tussen haakjes staat, komt er aan het einde van een zin geen punt achter het beletselteken. Het derde puntje vormt dan de zinsafsluiting.
Een dubbele punt gebruiken we vóór een opsomming, een citaat, een verklaring, aankondiging, omschrijving, toelichting, conclusie of gedachte. Er komt geen spatie vóór een dubbele punt, wel erna. Deze combinatie werd hem fataal: seks, drugs, rock-'n-roll en vet eten.
Leestekens zijn tekens die je bij het schrijven gebruikt om een tekst begrijpelijker te maken, bijvoorbeeld een punt of een komma. Als je iets vertelt, kun je met pauzes, intonatie of gebaren duidelijk maken wat je bedoelt. In geschreven taal doe je dit met punten, komma's, vraagtekens en andere leestekens.
De x-coördinaat kun je berekenen met de volgende formule: x top= -b / (2a), waarbij je a en b uit de formule haalt. Je kunt dan vervolgens de y-coördinaat berekenen door de x top in te vullen in de formule.
De variabelen in een formule kunnen vervangen worden door getallen. Zo kan je er mee rekenen. In de formule bedrag = 350 + 80 × aantal maanden zijn bedrag en aantal maanden de variabelen. In de formule y = 3 x + 8 zijn y en x de variabelen.
In literaire kringen, bijvoorbeeld bij literaire uitgeverijen, wordt vaak de zogenoemde elda-regel gehanteerd ('eerst leesteken, dan aanhalingsteken'). Dat betekent dat de komma altijd voor het aanhalingsteken staat.
De puntkomma houdt het midden tussen de komma en de punt. Net als de punt sluit de puntkomma een zin af, maar tegelijkertijd maakt ze duidelijk dat er een nauwe band is met de volgende zin.
Wat is het verschil tussen een puntkomma, een punt en een komma? De puntkomma is een iets sterkere scheiding dan een komma, en een iets zwakkere scheiding dan een punt. Als u aarzelt tussen een punt en een komma, zet u ze beide: puntkomma.
De correcte spelling is én. Voor het klemtoonteken gebruiken we het accent aigu (én).