Wanneer bel je je verloskundige bij harde buiken? Komen de harde buiken meerdere keren (6-7) per uur, ben je nog niet zover dat je mag gaan bevallen, vermindert het niet als je een uurtje gaat liggen met een warme kruik, waarschuw dan je verloskundige.
Verloskundige bellen
Als je dagelijks last hebt van harde buiken en het kan komen door stress of te veel inspanning, overleg dan met je verloskundige. Bel ook je verloskundige als je ontspannen bent, maar de harde buiken maar aan blijven houden.
Neem ook contact op met een professional als je meer dan zes keer per uur last hebt van dit vervelende kwaaltje, of als de krampen in je buik niet minder onaangenaam worden nadat je een uur rust hebt genomen. Als je twijfelt of je last hebt van harde buiken of van weeën, bel dan je verloskundige of de huisarts.
Harde buiken worden ook wel oefenweeën genoemd, want je baarmoeder is zich al aan het voorbereiden op de bevalling! Harde buiken kunnen geen kwaad voor jou en je baby tenzij je al ontsluiting hebt, dan kan het een signaal zijn dat de bevalling gaat beginnen. Licht in dat geval je verloskundige in!
Fase 0, Voorweeën
Regelmatig optredende harde buiken kunnen de aankondiging zijn dat het gaat beginnen. Het kan ook zijn dat deze samentrekkingen weer helemaal ophouden. De baarmoederhals (cervix) is tijdens je zwangerschap ongeveer 4 cm lang, door dit 'gerommel' verkort de baarmoederhals, het zo geheten verstrijken.
Je buikbaby zakt met zijn hoofdje, als het goed is, naar beneden en dit zal op de blaas drukken. Hierdoor ga je waarschijnlijk, net als in het begin van de zwangerschap, wat vaker naar het toilet. Als je buik- baby nog dieper zakt met zijn hoofdje komt hij 'vast' te zitten achter het schaam- been. Dat noem je indalen.
De baarmoeder is eigenlijk een grote spier. Een harde buik is een onregelmatige samentrekking van de spier van je baarmoeder. Dit kan een vervelend gevoel geven, maar kan geen kwaad. Het voelt aan alsof er een harde bal in je buik zit.
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Heb je echt een razendsnelle bevalling, dan wordt dat een stortbevalling genoemd. Het hele baringsproces duurt dan vier uur of korter. Dat klinkt als een droom, maar er zitten ook wat mogelijke nadelen aan.
In de laatste weken van je zwangerschap kan het zijn dat je regelmatig last hebt van voorweeën. Dit zijn pijnlijke harde buiken die met een zekere regelmaat kunnen komen. Deze voorweeën zijn vaak kort van duur (20-40 seconden). Ze komen met name 's nachts voor en kunnen wel enkele uren aanhouden.
Harde buiken komen niet met een bepaalde regelmaat; je kunt er een paar op een dag hebben of een uur achter elkaar en dan weer dagen niet. Bovendien kunnen harde buiken optreden als je plotseling bukt, opstaat of tilt, maar ook als je het erg druk hebt (gehad).
Zodra je baarmoedermond 'rijp' is, kunnen de weeën zorgen voor ontsluiting. Ontsluiting is het openen van je baarmoedermond. Met twee vingers voelen we als verloskundige hoe ver je baarmoedermond geopend is.
Pijnlijke harde buiken noemen we voorweeën of oefenweeën.
Deze voorweeën komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is. Je voelt je baarmoeder hard worden, ze zijn ook wel wat pijnlijk, nog niet zo erg als ontsluitingsweeën, maar pijnloos zijn ze zeker niet.
Je voelt ze als een pijnlijke kramp door je hele bekkengebied. De een voelt ze meer in de buik, de ander in de rug. Sommige vrouwen voelen ze (ook) in hun benen. De weeën worden krachtiger en pijnlijker naarmate de ontsluiting vordert.
Hoe voelt een wee? Heel precies is het niet te omschrijven, omdat ze voor iedereen anders voelen. Maar een wee kun je misschien nog wel het beste vergelijken met heftige menstruatiepijn. Je voelt die pijn in je onderbuik of vagina, maar er zijn ook weeën die uitstralen naar je rug of benen.
Vanaf 37 weken zwangerschap mag je officieel gaan bevallen. Echter bevallen de meeste vrouwen bij een eerste zwangerschap NA de uitgerekende datum, dus tussen de 40-42 weken zwangerschap.
In de beginfase kan je baby gewoon nog lekker doorslapen. Als je bevalling begint met het breken van de vliezen, dan dringen er ineens allerlei geluiden van buitenaf tot je kindje door. Als de weeën elkaar sneller gaan opvolgen, krijgt de baby minder vrijheid en wordt hij wakker.
Overigens is het de baby die bepaalt wanneer de bevalling begint. Hij of zij scheidt het stresshormoon cortisol af. Dit hormoon komt via de placenta bij jou terecht. Onder invloed van cortisol treedt bij jou ook de hele hormonenfabriek in werking, waardoor de weeën op gang komen en de bevalling gaat beginnen.
Zeker in de laatste weken zijn harde buiken vrij normaal. Harde buiken kunnen geen kwaad. Sterker nog: ze zijn zelfs bevorderlijk voor de hersenontwikkeling van je baby.
Meestal begint het met een korte drang tijdens het hoogtepunt van de wee. Dit wordt veroorzaakt door het steeds dieper komen van het hoofdje van de baby. Het hoofdje wordt dan tijdens een wee op je anus gedrukt en dit geeft het gevoel dat je moet poepen.
Je bent alleen nog maar bezig met bevallen. In 90 % van de gevallen begint de bevalling met weeën. De eerste weeën zijn meestal onregelmatig, kort van duur, en nog niet zo sterk. Wanneer je deze weeën hebt, wil het nog niet zeggen dat de bevalling is begonnen; het kan nog afzakken.
Het is niet te voorspellen wanneer en hoe een bevalling begint. Het is mogelijk dat je een aantal dagen voordat de bevalling zich aankondigt, al last hebt van onregelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. Dit zijn de zogenaamde oefenweeën.
Het maakt voor de bevalling niet uit of een kindje al voor, of pas tijdens de weeën indaalt. Het is wel van belang als de vliezen breken. Als het hoofdje níet is ingedaald is er nog ruimte tussen het hoofdje en het bekken en zou er met het breken van de vliezen een navelstreng voor de hoofdje kunnen zakken.
Het indalen van je kind heeft voordelen: De baby kan nog moeilijk helemaal omkeren. Ligt het dus al mooi met het hoofdje in je bekken, dan is de kans op stuitligging erg klein. De baby kan nog wel 'om de as draaien' en dus op zijn/haar andere zijtje gaan liggen.