Na enige aanpassingen is het bedrag uiteindelijk vastgesteld op 132 miljard goudmark. Verder moest Duitsland ook een aantal betalingen in natura doen. Ook Bulgarije werd in het Verdrag van Neuilly verplicht tot het doen van herstelbetalingen. Duitsland kon de betalingen al snel niet meer opbrengen.
Al in het Verdrag van Versailles was vastgelegd dat Duitsland tot april 1921 twintig miljard 'Goudmark' moest betalen, een bedrag dat overeenkomt met meer dan 7 miljoen kilogram goud. Ook zou het grootste deel van de koopvaardijvloot overgedragen worden.
Naast al die voorwaarden moest Duitsland voor 132 miljard goudmark (bijna 70 miljoen euro) aan herstelbetalingen doen aan Frankrijk en België om die landen schadeloos te stellen.
Het land moest 132 miljard goudmark aan herstelbetalingen doen aan de geallieerden. Daarnaast verloor het land Elzas-Lotharingen aan Frankrijk en moest het zijn koloniën opgeven. Tot slot werd het Duitse leger ingeperkt tot een beroepsleger van slechts 100.000 man en moest Duitsland zijn eigen wapenindustrie opgeven.
Daarbij zijn een slordige 1 240 miljoen doden gevallen. Oorlog maakt niet alleen veel weduwen en wezen, het kost ook een hoop geld. Zo worden de totale kosten van de Eerste Wereldoorlog geschat op 191 miljard dollar en heeft de Tweede Wereldoorlog waarschijnlijk een kleine 3 biljoen dollar gekost.
BERLIJN - Welgeteld 92 jaar na het einde van de Eerste Wereldoorlog betaalt Duitsland zijn laatste oorlogsschulden aan de geallieerden. De laatste overboeking is een achterstallige rentebetaling over de jaren 1945 tot 1952.
Herstelbetalingen zijn betalingsverplichtingen die de aanvallende partij van een oorlog kunnen worden opgelegd, ter leniging van de oorlogsschade die is veroorzaakt bij de aangevallen partij. De betalingen worden in zekere gezien als alternatief voor gebiedsannexatie, en kunnen zowel in geld als in natura geschieden.
Ondertekening van het verdrag van Versailles
Het beruchte artikel 231 van het verdrag stelde Duitsland en zijn bondgenoten aansprakelijk voor de oorlog. Ze kregen de Alleinschuld voor alle schade en verliezen die zij hadden veroorzaakt.
Zoals gezegd was Duitsland al in het vredesverdrag van Versailles aangewezen als schuldige van de oorlog, maar die schuldverklaring was vooral ingegeven door de wens van de overwinnende landen (in de eerste plaats Frankrijk) om herstelbetalingen en grondgebied van Duitsland te eisen.
Duitsland werd als enige schuldig gesteld aan het ontstaan van de Eerste Wereldoorlog en moest de volledige schade van de oorlog dragen. Duitsland was verplicht om een willekeurig geschatte schade van ruim 1000 miljard mark aan de geallieerden te betalen, terwijl iedereen begreep dat zo'n bedrag niet op te brengen was.
Oud Duits geld - Reichsmark en oorlogen
Tot 1914 stond de Duitse mark voor een gewichtseenheid in goud. Hetzelfde gold destijds voor de Franse frank en de Engelse pond. Een Duitse mark stond gelijk aan 1/2790 kg fijn goud.
Op 21 mei 1921 werd bepaald dat Duitsland 20 miljard goudmark moest betalen. Daarnaast moest Duitsland ook nog Steenkool, machines en schepen leveren aan de twee landen. Op de conferentie in Londen werd dit bedrag verhoogd naar 226 miljard goudmark en later werd dit weer verlaagd naar 132 miljard.
Duitsland werd tijdens de onderhandelingen over het Verdrag van Versailles gedwongen schuld te erkennen voor de oorlog. Het land moest de geallieerde landen een vergoeding betalen voor de opgelopen schade. De schuld werd in eerste instantie vastgesteld op 152 miljard goudmark.
Ooit, in 1918, was het heel duidelijk: Duitsland was als enige schuldig aan de Eerste Wereldoorlog.
Duitsland moest gebieden afstaan aan andere landen, bijvoorbeeld Elzas Lotharingen werd teruggegeven aan Frankrijk en ook werd er grondgebied afgestaan aan Polen, Litouwen, België en Tsjecho-Slowakije. Duitsland moest alle soldaten terugtrekken uit het Rijnland.
1. Tweede Wereldoorlog, 1939 -1945. Tussen 1939 en 1945 vielen 60 tot 72 miljoen dodelijke slachtoffers. Met 23,4 miljoen doden verloor de Sovjet-Unie de meeste inwoners.
De oorlog ging tussen de Centrale Mogendheden, onder leiding van Duitsland, en de Triple Entente die bestond uit Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en het Russische Rijk. Italië, dat een verdrag had met Duitsland, stelde zich neutraal op, omdat het land het niet eens was met de Duitse plannen betreffende de Balkan.
Het is niet moeilijk te bedenken wie wie toen de schuld gaf: de Duitsers en Oostenrijkers gaven Servië en Rusland de schuld van de crisis en voor de escalatie ervan en de Fransen, Russen en Engelsen gaven de Duitsers en Oostenrijkers de schuld. Mede hierdoor raakten ze met elkaar in oorlog.
In Europa bezet Duitsland Polen, Nederland, België, Frankrijk, Noorwegen, Denemarken, de Baltische staten, de Balkan en Griekenland. De regeringen van de eerste vier landen wijken uit naar Londen. Sommige inwoners van deze landen vechten vrijwillig...
Na de verloren Eerste Wereldoorlog probeerde Duitsland zijn economie te herstellen op basis van buitenlands krediet. Alleen door te blijven lenen kon het de herstelbetalingen voldoen, investeren in de eigen economie én een welvaartsniveau handhaven om de ergste politieke en sociale onvrede af te dekken.
Na de Tweede Wereldoorlog lag Duitsland in puin en werd het land door de geallieerden verdeeld in verschillende bezettingszones. Al snel na het einde van de oorlog bleek dat de Verenigde Staten (VS) lijnrecht tegenover de Sovjet-Unie stonden.
Als u een Allrisk verzekering afsluit, bent u vrijwel voor alle soorten schade verzekerd. Het enige wat hier definitief buiten valt, is schade ontstaan door natuurrampen (denk aan orkanen of doorgebroken dijken), oorlogsschade en kernrampen (molest).