De ontwenningsverschijnselen beginnen in de regel binnen één of twee dagen nadat je je laatste dosis van dit medicijn hebt gekregen.Ze verdwijnen over het algemeen na een week. Tramadol wordt daarom gezien als een minder sterke pijnstiller dan zeer verslavende opioïden zoals oxycodon en fentanyl.
Dit treedt alleen op bij hoge doseringen tramadol. Psychische klachten, zoals in de war zijn (verwardheid), moeite met slapen, nachtmerries en depressiviteit kunnen voorkomen. Heeft u hier veel last van, raadpleeg dan uw arts. Overgevoeligheid voor dit medicijn.
Onthoudingsverschijnselen zijn: onrust, diarree, hartkloppingen, loopneus, niezen, kippenvel, zweten, rillen, gapen, verlies van eetlust, misselijkheid en maagkrampen. Om deze onthoudingsverschijnselen te minimaliseren kun je de tramadol langzaam afbouwen in een periode van bijvoorbeeld vier tot zes weken.
Tramadol kunt u in 1 keer stoppen als u het kort heeft gebruikt. Gebruikt u het langer dan een maand? Dan kunt u vrij snel afbouwen. U neemt bijvoorbeeld elke week de helft van wat u eerder nam.
Tramadol is een sterke pijnstiller voor matige tot ernstige pijn. Hoewel het een minder krachtige pijnstiller is dan bijvoorbeeld Fentanyl, is het bij apotheken alleen beschikbaar op recept. Door frequent en langdurig gebruik van Tramadol kan tolerantie ontstaan wat uiteindelijk kan leiden tot een verslaving.
Antwoord van de apotheker
Tramadol behoort tot de groep geneesmiddelen die morfineachtige pijnstillers of opioïden wordt genoemd. Het heeft een sterke pijnstillende werking. Een beschadigd deel van het lichaam stuurt via gevoelszenuwen een \'bericht\' aan de hersenen.
De meest voorkomende bijwerkingen van tramadol zijn misselijkheid, braken en obstipatie. Ook kan slaperigheid, verwardheid en hoofdpijn voorkomen. Minder voorkomende bijwerkingen zijn diarree, flauwvallen en vermoeidheid. Hartkloppingen, benauwdheid en jeuk of uitslag zijn ook minder voorkomende bijwerkingen.
Bij langdurig gebruik kan tramadol wel gevaarlijk worden, omdat je er dan verslaafd aan kunt raken. Je krijgt dan ontwenningsverschijnselen, waardoor de verleiding groot is om toch weer tramadol te blijven nemen. Ontwenningsverschijnselen van tramadol zijn onder andere: Onrust.
Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
Gelijktijdig gebruik van alcohol of andere centraal depressieve stoffen (zoals anesthetica, antipsychotica, anxiolytica, hypnotica en sedativa) kan de depressieve werking van tramadol op het centrale zenuwstelsel versterken (meer kans op ademhalingsdepressie, versterkte sedering).
Ontwenningsverschijnselen. Ontwenningsverschijnselen en hun duur verschillen per middel en mate van afhankelijkheid. Tot de mogelijke verschijnselen behoren spasmodermie, misselijkheid, diarree, onrustigheid, rillen, transpireren en slapeloosheid. Deze kunnen enkele dagen tot in extreme gevallen een maand aanhouden.
De combinatie tramadol en alcohol wordt afgeraden. Alcohol versterkt de werking van tramadol. De kans op bijwerkingen neemt toe. Je voelt je mogelijk sneller slaperig of je hebt het gevoel dat je gaat flauwvallen.
Het effect van codeïne en tramadol is dan ook minder sterk dan morfine zelf, vandaar dat ze zwakwerkende opioïden worden genoemd. De pijnstiller codeïne zorgt ervoor dat de pijnprikkels de hersenen niet of bijna niet bereiken. Codeïne wordt soms ook in lichtere dosis voorgeschreven bij een kriebelhoest.
De combinatie van tramadol en paracetamol wordt gebruikt bij matige tot ernstige pijn.
In de praktijk wordt tramadol voorgeschreven als spierverslapper, hoofdzakelijk door de kalmerende werking. Door de krachtige pijnstillende werking kan tramadol echter ook worden gebruikt bij zenuwpijn, gewrichtspijn of hevige pijn na een operatie.
De opioide werking van Tapentadol is sterker dan die van Tramadol. Tramadol remt echter niet alleen de opname van noradrenaline, maar ook die van serotonine, een andere signaalstof in de hersenen. Welk medicijn voor u het meest geschikt is, kan de arts voor u bepalen.
Verhoog zo nodig elke 3–5 dagen geleidelijk tot 100 mg 1–4×/dag, maximaal 400 mg/dag. Overweeg bij goed effect en blijvende indicatie voor tramadol omzetting naar een preparaat met gereguleerde afgifte, bv. tablet MGA 50–100 mg 2×/dag, of tablet 'Once Daily' 200 mg 1×/dag.
Oxycodon is een sterker opiaat, net als morfine. De werking van oxycodon is dus beter dan die van tramadol. Behalve de werking zijn ook de bijwerkingen en het risico op verslaving hoger bij oxycodon versus tramadol.
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
De gebruikelijke aanvangsdosis voor volwassenen en jongeren vanaf 12 jaar is één tot vier keer per dag 50 mg tramadol. Je neemt de tabletten iedere vier tot zes uur in. Zo nodig wordt de dosering verhoogd tot maximaal 400 mg per dag. Afhankelijk van de pijn is de stof ongeveer vier tot acht uur effectief tegen pijn.
Soms komen de volgende bijwerkingen van tramadol voor: Effecten op hart en bloedcirculatie, zoals hartkloppingen, snelle hartslag en flauwvallen. Maagklachten, opgeblazen en drukkend gevoel in de maag, diarree en braakneiging. Huidreacties, zoals jeuk en huiduitslag.
Opiaten zijn sterke pijnstillers, beter bekend als morfine-achtigen. In deze groep vallen ook medicijnen als Codeïne en Tramadol. Een veelgehoorde bijwerking van opiaten is obstipatie. Dit komt doordat opiaten de peristaltiek van de darm platleggen.
Dit middel is een combinatie van twee pijnstillers, tramadol en paracetamol, die samen uw pijn onderdrukken. Dit middel wordt gebruikt voor de behandeling van matige tot ernstige pijn, wanneer uw arts aanbeveelt om een combinatie van paracetamol en tramadol te gebruiken.
Hallucinaties. Deze waren 16 maal gemeld als vermoede bijwerking van tramadol. Het merendeel van deze meldingen betrof visuele hallucinaties bij oudere patiënten. Dit is een bekende, maar zeldzame bijwerking van de opioïden.
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.